“A Day In The Life” (vid)

Ο Σίμων Χωραφόπουλος μας αποκαλύπτει την έμπευση των Λένον-Μακ Κάρτνεϊ για το Νο 1 ψυχεδελικό τραγούδι έως και σήμερα.

Το «A Day In The Life» θεωρείται από πολλούς ως το κορυφαίο ψυχεδελικό τραγούδι όλων των εποχών. Κομμάτι θρύλος για την εποχή του – δεκαετία του 60 – και το ίδιο συναρπαστικό ακόμη και σήμερα για τις νέες γενιές.

Το «A day In The Life» είναι το τελευταίο τραγούδι του περίφημου άλμπουμ Sgt. Peppers Lonely Hearts Club Band, του πρώτου στην κατάταξη του έγκυρου μουσικού περιοδικού Rolling Stones.

Κυκλοφόρησε την 1η Ιουνίου του 1967, όταν κι εγκαινίασε το Καλοκαίρι της Αγάπης, εκείνης της εποχής. Στόχος των Beatles ήταν να συνθέσουν ένα τραγούδι, που θα ενθουσίαζε στα τέλη της δεκαετίας του 60, αλλά ταυτόχρονα θα έμενε στην ιστορία ως κάτι το ξεχωριστό. Από στίχο, από μουσική, από ιδέα, από τεχνική δημιουργία και πολλά αλλά. Τελικά τα κατάφεραν.

Γιατί μόνον οι Beatles είχαν το μυστικό να συνθέτουν τραγούδια και να προσποιούνται με επιτυχία πως πρόκειται για άλλο συγκρότημα. Το άλμπουμ Sgt. Peppers Lonely Hearts Club Band ήταν η αρχή για κάτι εντελώς διαφορετικό στη μουσική, όπως τη γνωρίζαμε μέχρι τότε.

Το τραγούδι «A day In The Life» ξαναγράφτηκε κι αυτή τη φορά οι Beatles χρησιμοποίησαν στους στίχους: δύο ατελείωτα τραγούδια που είχαν ως κύριο θέμα τους τα όνειρα, ένα άρθρο μιας εφημερίδας που αναφερόταν στον πρόσφατο θάνατο, στη διάρκεια τροχαίου ατυχήματος, ενός φίλου του John Lennon και μια κινηματογραφική ταινία του Lennon για τον πόλεμο.

Ολα αυτά συνδέθηκαν μεταξύ τους με τη βοήθεια μιας 40μελους ορχήστρας.
Οταν ο Τζον Λένον πρόσθεσε το στίχο « I would love to turn you on» ο Paul McCartney παρατήρησε « ώστε αυτό είναι ένα τραγούδι για ναρκωτικά; » για ν απαντήσει στωικά ο Lennon « Δεν το ήξερες;

Οι Beatles προσπάθησαν ανεπιτυχώς πάρα πολλές φορές να δώσουν το ιδανικό, το τέλειο τέλος στο κορυφαίο τραγούδι τους.
Πάντοτε η αποτυχία ήταν το μόνιμο αποτέλεσμα που τους απογοήτευε, αλλά ταυτόχρονα τους έδινε περισσότερες δυνάμεις.
Καθώς ήταν πεισματάρηδες και θεωρούσαν τους εαυτούς τους πάντοτε πετυχημένους και μοναδικούς στο είδος τους έφθασαν στο πολυπόθητο αποτέλεσμα.

Πρόκειται για το πιο αξιομνημόνευτο και τέλειο φινάλε τραγουδιού στην ιστορία του Rock and Roll.