Η εκστρατεία των Τρικάλων, το πρώτο του «Θρύλου»

Ο Ολυμπιακός κατακτούσε στις 12/6 του 1966 το πρώτο από τα 27 πρωταθλήματα σε επίπεδο εθνικής κατηγορίας και το 16ο με χρονική σειρά από τα 42 συνολικά.

Η καθιέρωση της εθνικής κατηγορίας το 1959 βρήκε τον Ολυμπιακό σε μεταβατικό στάδιο. Η ομάδα ήταν ήδη καταπονημένη με τα μεγάλα αστέρια που χάρισαν το προσωνύμιο «Θρύλος» στην δεκαετία του ’50, «γερασμένα». Η γενιά των Ρωσσίδη, Μπέμπη, Κοτρίδη, Σούλη, Ξανθόπουλου είχε «καβατζάρει» τα 30 και για την εποχή ήταν δύσκολο να κρατηθεί το ίδιο «ζωντανή» στα ξερά και σκληρά γήπεδα της εποχής που καταπονούσαν τον ανθρώπινο οργανισμό.

Σε πλήρη αντίθεση με τον (βασικό) ανταγωνιστή Παναθηναϊκό που είχε πολύ πιο φρέσκια ομάδα αλλά και την ΑΕΚ. Η δημιουργία ανταγωνιστικού συνόλου απέναντι στους «πράσινους» και τον «Δικέφαλο» είχε αποτύχει με συνέπεια ο Ολυμπιακός να μείνει εκτός τίτλου στα έξι πρώτα πρωταθλήματα σε επίπεδο εθνικής κατηγορίας.

Η ανάγκη βαθειάς τομής οδήγησε στους διοικούντες σε μια κίνηση-ματ, τον Μάιο του 1965 με την πρόσληψη του Μάρτον Μπούκοβι με σκοπό να αναλάβει να κτίσει την ομάδα για την νέα περίοδο. Ο Μπούκοβι τελικά βρέθηκε στον πάγκο της ομάδας στις τρεις τελευταίες αγωνιστικές όπου οι «ερυθρόλευκοι» θα αντιμετώπιζαν Παναθηναϊκό, Απόλλωνα και ΑΕΚ.

Διαδέχθηκε τον συμπατριώτη του Νάντορ Τσιέρνα και κέρδισε σημαντικές εμπειρίες σε εκείνα τα τρία ματς έστω και αν δεν νίκησε σε κανένα.

Η νέα περίοδος 1965-66 βρήκε τους «ερυθρόλευκους» να ακολουθούν κατά πόδας τον Παναθηναϊκό.  Η σεζόν είχε φθάσει στην 26^η αγωνιστική όταν έγινε το ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό στη Λεωφόρο. Με σκόρερ τον νεαρό Βολιώτη Βασίλη Μποτίνο ο Ολυμπιακός έμεινε όρθιος αποσπώντας ισοπαλία 1-1. Η διαφορά παρέμεινε στον ένα βαθμό αλλά μία εβδομάδα αργότερα ήρθε ένα απρόσμενο δώρο. Ο Παναθηναϊκός αν και προηγήθηκε έχανε στην Νέα Σμύρνη από τον Πανιώνιο (2-1) και ο Ολυμπιακός νικώντας 4-2 την Προοδευτική βρέθηκε πρώτος με ένα βαθμό διαφορά.

Όλα πλέον ήταν στο χέρι του ή μάλλον στα πόδια των παικτών του. Είχε τρία ματς, τα δύο στο Καραϊσκάκη και αν δεν έκανε το μοιραίο λάθος, θα έφτανε στο πολυπόθητο τρόπαιο.
«Έμπαινε Γιούτσο»

Την 28^η αγωνιστική πήγε να επιστρέψει το δώρο στους πράσινους αλλά η λύτρωση στο Φάληρο ήρθε στο πρώτο λεπτό των καθυστερήσεων. Ο Νίκος Γιούτσος μπήκε με την μπάλα στην κυριολεξία στα δίκτυα του Πανσερραϊκού, χάριζε την νίκη με 2-1 και στον εαυτό του, το περίφημο σύνθημα «Έμπαινε Γιούτσο» που από εκείνο το απόγευμα της 5^ης Ιουνίου του 1966 θα τον ακολουθούσε για μία ζωή.

Ώσπου ήρθε η 12^η Ιουνίου. Ο Ολυμπιακός έπαιζε στα Τρίκαλα με την τοπική ομάδα που κινδύνευε με υποβιβασμό και ήθελε έναν βαθμό τουλάχιστον από το ματς.

Πάνω από 10.000 Ολυμπιακοί άρχισαν από την Παρασκευή να κατακλύζουν κάθε γωνιά της πανέμορφης Θεσσαλικής πόλης. Οι ξενοδοχειακές μονάδες της πόλης ήταν αδύνατον να υποδεχθούν τόσο κόσμο με συνέπεια πολλοί να βγάλουν την νύχτα του Σαββάτου προς την Κυριακή στις όχθες του ποταμού Ληθαίου (παραπόταμος του Πηνειού) που διασχίζει την πόλη. Οι φωτογραφίες στις εφημερίδες της εποχής  από τους δεκάδες «άστεγους» που είχαν βρει καταφύγιο κατά μήκος του Ληθαίου ποταμού  ήταν κάτι το μοναδικό.
Ο Μπούκοβι διέταξε να μείνει η αποστολή της ομάδας στην Καλαμπάκα έτσι ώστε να προετοιμαστεί απερίσπαστη για το καθοριστικής σημασίας παιχνίδι.

Όταν ήρθε η ώρα του ματς, το σκηνικό στο γήπεδο των Τρικάλων ήταν απίστευτο. Οι Ολυμπιακοί είχαν γεμίσει ασφυκτικά το γήπεδο αποθεώνοντας παίκτες και Μπούκοβι.

Το πρώτο ημίχρονο κύλησε με τον Ολυμπιακό να υπερέχει μετά την αρχική πίεση των γηπεδούχων αλλά χωρίς να έχει βρει τον τρόπο να ξεκλειδώσει την αντίπαλη άμυνα.

Ο θρίαμβος και η πανηγυρική επιστροφή

Στην επανάληψη μπήκε φορτσάτος στο γήπεδο και στο πρώτο 15λεπτο είχαν κριθεί τα πάντα. Αφού δεν μέτρησε γκολ του Γιούτσου στο 48’ ήρθε το 52^ο λεπτό όταν ο μετέπειτα διεθνής κεντρικός αμυντικός της ΑΕΚ, Τόλης  Τόσκας έκανε χέρι στην προσπάθεια να ανακόψει τον Γιώργο Σιδέρη. Ο Βέλγος ρέφερι Βιτάλ Λορό  (έκανε μεγάλη καριέρα τα επόμενα χρόνια), καταλόγισε πέναλτι που αξιοποίησε ο Σιδέρης ανοίγοντας το σκορ.
Όταν ο «Φόντακας» έκανε τα 0-2 στο 60’ τα πάντα είχαν κριθεί καθώς τα Τρίκαλα είχαν μείνει πίσω στο σκορ αλλά και με 10 παίκτες λόγω αποβολής του Γιάννη Κλαπανάρα που στο 55’ δεν μπόρεσε να συγκρατήσει τα νεύρα του, κτύπησε τον Μποτίνο και αποβλήθηκε.

Το τελικό 5-0 ήρθε φυσιολογικά στη συνέχεια…

Η επιστροφή της ερυθρόλευκης αποστολής ήταν το κάτι άλλο στη συνέχεια. Αφού κατάφερε με τα χίλια ζόρια να αναχωρήσει το πούλμαν από τα Τρίκαλα, έπεσε στη συνέχεια της διαδρομής στα «μπλόκα» της Καρδίτσας και της Λαμίας. Εκατοντάδες Ολυμπιακοί σταμάτησαν το πούλμαν, αποθεώνοντας παίκτες και προπονητή.

Παρόλα αυτά το πρωτάθλημα δεν είχε τελειώσει. Έμενε ένα ακόμη εμπόδιο. Ξεπεράστηκε με σχετικό άγχος αλλά ξεπεράστηκε. Στις 19 Ιουνίου δεν έπεφτε καρφίτσα στο Καραϊσκάκη.

Ο Ολυμπιακός πήρε νωρίς το προβάδισμα με σκόρερ τον Κύπριο Παύλο Βασιλείου στο 8^ο λεπτό κόντρα στον Απόλλωνα αλλά χρειάστηκε αναμονή έως το82ο όταν ο αδικοχαμένος Αριστείδης Παπάζογλου έκανε το 2-0 και ένα λεπτό αργότερα το 3-0 για να διώξει το άγχος και να δώσει το σύνθημα για έξαλλους πανηγυρισμούς.

Ο Ολυμπιακός κατακτούσε το πρώτο  από τα 27 πρωταθλήματα σε επίπεδο εθνικής κατηγορίας και το 16^ο με χρονική σειρά από τα 42 συνολικά.

Δείτε και ένα σχετικό βίντεο από την εφημερίδα SPORTIME και τον Άγγελο Μενδρινό: