Στα αστέρια των…Hawkwind (vid)

Κάπου στα τέλη του 2013, οι οπαδοί του Παναθηναϊκού λάνσαραν στο συνθηματικό ρεπερτόριο τους, ένα νέο σύνθημα που πολύ σύντομα αγαπήθηκε και τραγουδήθηκε σε όλα τα παιχνίδια των πρασίνων έως και στις μέρες μας.
«Στα αστέρια θέλω γήπεδο» λέει το σύνθημα και εκτός του περιεχομένου του, ενθουσίασε για τον ρυθμό και κυρίως για την μελωδία του.

Είναι μια μελωδία που πρέπει να γυρίσει κανείς πολλά χρόνια πίσω για να ανακαλύψει την προέλευση της. Άλλωστε διαχρονικά όλα τα γηπεδικά και όχι μόνο συνθήματα έχουν «ρίζες» σε κάποιο κομμάτι ή μελωδία.

Στην προκειμένη περίπτωση το σύνθημα των Παναθηναϊκών βασίστηκε στο πλέον διάσημο κομμάτι ενός απόλυτα ιδιόμορφου συγκροτήματος τους Hawkwind, το Hassan I Sahba και γράφτηκε το 1977.

Στην εφηβεία μου όταν το πρωτοάκουσα κάπου στα τέλη της δεκαετία του 70, είναι αλήθεια ότι δεν με ενθουσίασε. Με άγγιξε όμως η μελωδία του και γιαυτό όταν πρωτοάκουσα το σύνθημα, «έσπαγα το κεφάλι μου» να θυμηθώ γιατί μου ήταν τόσο οικείο το άκουσμα. Ώσπου ένα βράδυ, αρκετές μέρες μετά, το «ανακάλυψα» και άρχισα να το ψάχνω στο διαδύκτιο.

Αναζητώντας περισσότερες λεπτομέρειες και διαβάζοντας τους στίχους, έπεσα σε… τοίχο. Οι Hawkwind είχαν μπλέξει απίστευτα γεγονότα, κάνοντας ένα χαρμάνι που όμοιο του ίσως να μην υπάρχει σε άλλο κομμάτι στην ιστορία της rock. Ενας «αχταρμάς» με τον Hassan I Sahba στην Περσία 1000 χρόνων πριν, τον «Μαύρο Σεπτέμβρη» της Ολυμπιάδας του Μονάχου το 1972 και το «χασίς» που δεν είναι αυτό που εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς αλλά αποτελεί όρο της Περσικής γλώσσας και σημαίνει «απόκληρος». Ασχετα αν στο τέλος για εμπορικούς λόγους, επικράτησε το γνωστό και μη εξαιρετέο φυτό!

Την άκρη την βρήκα όταν διάβασα μία εξαιρετική ανάλυση του Γιάννη Αμυγδαλά στο Southern Rock(διαβάστε το)

Εκεί ξεδιάλυναν οι απορίες μου και σας το συνιστώ. Πάμε να το ακούσουμε: