H μαντινάδα του ΟΧΙ

Σε μία περίοδο όπου κυριαρχούσε το «Ελλάς -Ελλήνων-Χριστιανών, άνευ βουλής και εκλογών» που τραγουδούσε μεταπολιτευτικά ο Γιώργος Μαρίνος, η χούντα των συνταγματαρχών διενεργούσε ντάλα καλοκαίρι, του 1973 το έκτο δημοψήφισμα της Ελληνικής ιστορίας χωρίς καλά καλά να γνωρίζουν και οι ίδιοι τι ζητούσαν από αυτό.

Τυπικά επρόκειτο για έγκριση μεταρρύθμισης του Συντάγματος αλλά ουσιαστικά ο Γιώργος Παπαδόπουλος, ήθελε μέσα από αυτό να γίνει παντοδύναμος και να μείνει για οκτώ χρόνια πρόεδρος της υποτιθέμενης Δημοκρατίας.

Το απόλυτα ελεγχόμενο δημοψήφισμα-παρωδία ανέδειξε απίστευτο ποσοστό του ΝΑΙ (πάνω από 80%) με συνέπεια να γελάει ο κόσμος, έστω και με απίστευτες προφυλάξεις.

Οι εφημερίδες το υποδέχθηκαν με τίτλους όπως «Το πρωί στις κάλπες, το μεσημέρι στις ακτές» αλλά η «ΒΡΑΔΥΝΗ» της 31ης Ιουλίουέδωσε ρεσιτάλ.

Προσωπικά την θεωρώ την κορυφαία γελιογραφία που είδα ποτέ σε εφημερίδα. Ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ που έφυγε πριν από πέντε χρόνια από την ζωή είχε δώσει ρέστα:

«Μαθές δεν ξανάγινε τέτοιο κουτί ρημάδι, ΟΧΙ να ρίχνεις το πρωί και ΝΑΙ να βγαίνη το βράδυ».

Η Βραδυνή είχε τις επιπτώσεις της αλλά εκείνη η έκδοση της 31ης Ιουλίου του 1973 έμεινε στην ιστορία από αυτή την απίθανη έμπνευση και αποτέλεσε σύμβολο του αγώνα για την πτώση της χούντας, λίγους μήνες αργότερα στην εξέργεση του Πολυτεχνείου.