Βάσια για Γιόχαν: «Χάθηκε η λάμψη»
Πιστός αναντάμ παπαντάμ – που λένε κι εδώ ψηλά στον ελληνικό βορρά, στη Μακεδονία – στην εθνική Βραζιλία… Έκανε την απιστία του μία εποχή, με την εθνική Ολλανδίας. «Ας όψεται ο Γιόχαν Κρόιφ. Γι αυτόν και μόνον γι’ αυτόν χώρεσε στην καρδιά μου κι άλλη ομάδα πέραν της μίας της αιώνιας, της μοναδικής…»!
Ο κορυφαίος Έλληνας παίκτης όλων των εποχών Βασίλης Χατζηπαναγής, με την σφραγίδα και της ΟΥΕΦΑ, υποκλίνεται στον «ιπτάμενο Ολλανδό». Και θλίβεται βαθύτατα για τον χαμό του. «Δεν πίστευα στα μάτια μου, όταν το διάβασα. Και βγήκε από την ψυχή μου το: Γιατί Θεέ μου;. Είμαι πολύ, πάρα πολύ στεναχωρημένος. Το ποδόσφαιρο έχασε τη λάμψη του»…
– Βρεθήκατε ποτέ ;
– Δεν έτυχε ποτέ να συναντηθούμε. Δεν έτυχε να παίξουμε μαζί αλλά… Τον θαύμαζα.
– Και πώς να τύχαινε, Βάσια; Αυτός άνοιξε τα φτερά του και πέταξε σε όλον τον κόσμο. Εσύ με κομμένα τα φτερά – από άνομους νόμους – που να πετούσες; Τέλος πάντων μη ξύνουμε πληγές σου…
– Είχαμε 7 χρόνια διαφορά. Όταν ήρθα στην Ελλάδα το 1975 ήταν ήδη ο κορυφαίος του κόσμου εκείνη την εποχή. Τον αποδεχόταν ως τέτοιο όλη η υφήλιος.
– Τον έβλεπες στην τηλεόραση…
– Δεν έχανα αγώνα του. Απολάμβανα το αέρινο στιλ του. Την ταχύτητα του…
– Ήταν ο επόμενος μετά τον Πελέ;
– Τέτοιες συγκρίσεις δεν πρέπει να γίνονται επειδή ανήκουν σε διαφορετικές εποχές. Ο θαυμασμός μου όμως, και για τους δύο είναι ξεχωριστός. Από μικρό παιδί λάτρευα την εθνική Βραζιλίας. Κάθε αγώνας της ήταν θεατρική παράσταση. Κι οι παίκτες της καλλιτέχνες. Ήμουν πιστός τους…
– Ναι, αλλά αλλαξοπίστησες…
– Ε, όχι κι αλλαξοπίστησα! Απλά, έβαλα στην καρδιά μου και τον Γιόχαν Κρόιφ.
– Εντάξει, χίλιοι καλοί χωράνε στη μεγάλη σου καρδιά.
– Αυτός ήταν από τους πιο .καλύτερους ανάμεσα στους καλύτερους Μέγας καλλιτέχνης κι αυτός της μπάλας. Ζωγράφιζε. Χάιδευε την μπάλα! Τον έβλεπες και τον ευχαριστιόσουν…
– Τελικά, το ποδόσφαιρο είναι θέαμα υψηλών προδιαγραφών;
– Υψηλότατων. Είναι τέχνη. Και στους κορυφαίους αυτής της τέχνης είναι ο Γιόχαν Κρόιφ. Και ως παίκτης κι ως προπονητής έκανε θαύματα στο ποδόσφαιρο. Αυτά το άλλαξαν στις εποχές του. Το έκαναν καλύτερο. Ζούσε για το γκολ. Τον ένιωθα!
– Ήταν άτυχος. Πάνω που είπε πει πως προηγείται στη μάχη με την κακιά αρρώστια… Ηττήθηκε.
– Ο θάνατος του με στεναχώρησε πολύ, πάρα πολύ. Κρίμα κι άδικα πάει ένας άνθρωπος που λατρεύθηκε σε όλη τη γη. Δεν είναι τυχαίο γεγονός η προσέγγιση Ρεάλ και Μπαρτσελόνα στον κοινό χώρο πόνου για την απώλεια του!
– Ήξερες για το πρόβλημα της υγείας του;
– Φυσικά. Πάντα ενδιαφερόμουν και μάθαινα για τον Γιόχαν Κρόιφ. Και τότε είχα στεναχωρηθεί πολύ. Γι’ αυτό λέω πάντα. Η υγεία πάνω από όλα. Ήταν πάντα, δυνατός μαχητής αλλά… Ο θάνατος αποδείχθηκε δυνατότερος του. καλό ταξίδι. Θα ζει πάντα στις ψυχές μας…
ritorno2015.com 
Σχολιάστε