Η Τσαμουριά και τα δικά της εγκλήματα στη Θεσπρωτία!

Posted on 12 Ιουνίου 2016 από RITORNO 2015 in ΚΟΙΝΩΝΙΑ, ΣΛΑΙΝΤΕΡ // 15 Comments

Η προπαγάνδα των Αλβανών έπεσε για μία ακόμη φορά στο κενό…

Ως Τσαμουριά (Cameria, Chameria) αποκαλούν οι Αλβανοί την περιοχή της Ηπείρου που περιλαμβάνει τις γεωγραφικές ζώνες Ηγουμενίτσας, Πάργας, Παραμυθιάς, Φιλιατών και του Μαργαριτίου. Πρόκειται δηλαδή για τη Θεσπρωτία.

Η παρουσία των Αλβανών Τσάμηδων στην Ήπειρο του A΄ μισού του 20ού αιώνα παραμένει ένα από τα λιγότερο γνωστά θέματα του παρελθόντος, ένα θέμα που για αρκετές δεκαετίες αγνοήθηκε από την ιστοριογραφία και παρέμεινε στο περιθώριο, ενώ η ενασχόληση μ΄αυτό κινήθηκε στη δεκαετία του 1990 στα όρια της προπαγάνδας και του σωβινισμού από την αλβανική πλευρά.

Περιληπτικά:

  • Οι Τσάμηδες ήταν μουσουλμάνοι που είχαν την αλβανική ως μητρική γλώσσα.
  • Κατοικούσαν στην Θεσπρωτία
  • Εμφανίζονται κατά την διάρκεια της Τουρκοκρατίας.
  • Η Τσαμουριά απαριθμούσε 18.000 με 20.500 περίπου Τσάμηδες.
  • Ποτέ δεν αισθάνθηκαν Ελληνες.
  • Κατα την διάρκεια της Κατοχής, συμμάχησαν με τους κατακτητές
  • Ένα τμήμα των περιουσιών κατασχέθηκε με βάση τη Συνθήκη της Λωζάννης.
  • Μεταξύ των εγκλημάτων, είναι και η εκτέλεση των 49 Παραμυθιωτών.
  • Οι περρισότεροι (18.000 περίπου) έφυγαν οικειοθελώς μετά το πολέμο για την Αλβανία.
  • Καταδικάστικαν με 1.700 αποφάσεις απο το Ειδικό Δικαστήριο Δωσίλογων των Ιωαννίνων ως προδότες.
  • Σήμερα οι Τσάμηδες έχουν ιδρύσει στην Αλβανία τον «Σύνδεσμο της Τσαμουριάς», μιά 100μελή άτυπη βουλή. Συχνά κάνουν πορείες στα Τιρανα ενώ πρόσφατα συγκεντρώθηκαν στα σύνορα με την Ελλάδα στο κομμάτι της Θεσπρωτίας
  • Αξίζει να σημειωθεί στις 30 Ιουνίου 1994 η αλβανική βουλή καθιέρωσε ομόφωνα την 27 Ιουνίου ως ημέρα «γενοκτονίας» των Τσάμηδων.

    ΠΗΓΗ: www.paramythia-online.gr

    CAMERIA 03

    Με την απελευθέρωση της Ηπείρου το 1912, μέρος αυτού του πληθυσμού των Τσάμηδων έφυγε και επέστρεψε στην Αλβανία.

    Το 1923, που έγινε η ανταλλαγή Μουσουλμάνων με Έλληνες Μικρασιάτες, οι Τσάμηδες αριθμούσαν περί τις 17 με 22 χιλιάδες. Λέγεται, ότι τότε ο μεγάλος Έλλην πολιτικός Ελευθέριος Βενιζέλος θέλησε να ανταλλάξει και τους Μουσουλμάνους της Θεσπρωτίας με Έλληνες Χριστιανούς της Μικράς Ασίας. Όμως οι Τσάμηδες, από μόνοι τους ή κατόπιν Ιταλικής παρέμβασης, για να υπάρχουν στο Ελληνικό έδαφος αυτοί, ως αντίβαρο προς τους Έλληνες της Βορείου Ηπείρου, υπέβαλαν υπόμνημα προς τον Βενιζέλο λέγοντες: «Εμείς είμαστε Μουσουλμάνοι το θρήσκευμα, ομιλούμε την Αλβανική γλώσσα, αλλά αισθανόμεθα Έλληνες και επιθυμούμε να παραμείνουμε στην Ελλάδα και να μη ανταλλαγούμε». Ο Βενιζέλος σεβάστηκε την επιθυμία τους και έτσι οι Τσάμηδες παρέμειναν στη Θεσπρωτία.

  • CAMERIA 01

    Θεωρείται βέβαιο ότι οι Τσάμηδες ήταν μάλλον Αλβανοί-Μουσουλμάνοι, παρά Τούρκοι-Μουσουλμάνοι. Κατά την περίοδο 1923-1940 καταγράφονται πολλές προσπάθειες των Ελληνικών Κυβερνήσεων να εντάξουν τους Τσάμηδες στην Ελληνική κοινωνία, ώστε να αποτελέσουν κομμάτι του Ελληνικού Κράτους. Οι Τσάμηδες, όμως παρέμειναν προσηλωμένοι σε αντιλήψεις «ανωτερότητας» έναντι την Χριστιανών που κάποτε δυνάστευαν, δεν δέχονταν να εργασθούν ως αγρότες, ενώ ταυτόχρονα διατηρούσαν τα μουσουλμανικά ήθη και έθιμα. Όταν το 1939 η Ιταλία κατέλαβε την Αλβανία, κορυφώθηκε η αλυτρωτική προπαγάνδα των Τσάμηδων, πολλοί από τους οποίους περνούσαν τα σύνορα προς την Αλβανία, όπου οργανώνονταν με όπλα για να καταλάβουν Ελληνικά εδάφη.

    Κατά τη διάρκεια της γερμανοϊταλικής κατοχής της Ηπείρου, οι Τσάμηδες όχι μόνον συνεργάστηκαν με τις κατοχικές δυνάμεις, αλλά σχημάτισαν και Στρατιωτικές Μονάδες (Τάγματα) και πολεμούσαν μαζί με τους κατακτητές τις ελληνικές Αντάρτικες Ομάδες, διαπράττοντας και εγκλήματα κατά του ντόπιου ελληνικού πληθυσμού. Οι βαρβαρότητες των Τσάμηδων, που υποκινούνταν από τις Αρχές Κατοχής κατά των Ελλήνων, ήταν εγκλήματα πολέμου. Ανακήρυξαν αυτόνομη τη Θεσπρωτία, κατέλυσαν τις Ελληνικές Αρχές και συνεργαζόμενοι με τους κατακτητές του Χίτλερ οργίασαν, διώκοντας, λεηλατώντας, ληστεύοντας, καίγοντας, εξοντώνοντας και εκτοπίζοντας Έλληνες, δολοφονώντας προκρίτους, ακόμα και τον Νομάρχη Θεσπρωτίας! Διέπραξαν αρπαγές γεωργικής σοδειάς, χιλιάδων ζώων, δημητριακών κ.α. Μόνο το Φεβρουάριο του 1944 έκαψαν 25.000 σπίτια Ελλήνων και δημιούργησαν 100.000 άστεγους!
    CAMERIA 02
    Από τα κορυφαία αποτρόπαια εγκλήματά τους, ήταν η μαζική σφαγή των 49 ατόμων στην Παραμυθιά της Θεσπρωτίας. Η εκτέλεση βεβαίως έγινε από Γερμανούς στρατιώτες, αλλά ύστερα από κατάδοση των Τσάμηδων.

    Εναντίον των κατακτητών και των Τσάμηδων αντιστάθηκαν οι Αντάρτες του ΕΔΕΣ υπό τον Ναπ. Ζέρβα. Οι Αντάρτες του ΕΛΑΣ ανέχονταν τη δράση τους και σε μερικές περιπτώσεις συνεργάστηκαν με τους κομμουνιστές Τσάμηδες. Σήμερα βέβαια κανείς δε δέχεται τις διεκδικήσεις των Τσάμηδων.

    Κατά την αποχώρηση των κατακτητών, μετά από τετραετή κατοχή, ο Ζέρβας διεμήνυσε στους Τσάμηδες ότι: «Όσοι έχουν συνεργασθεί με τους κατακτητές και έχουν διαπράξει εγκλήματα εις βάρος των Ελλήνων, θα δικαστούν από έκτακτα Στρατοδικεία, τα οποία θα συγκροτηθούν επιτόπου και θα δικάσουν τους πραγματικούς εγκληματίες πολέμου Τσάμηδες». Εκείνοι φοβήθηκαν τυχόν αντίποινα και απεχώρησαν μόνοι τους στην Αλβανία. Έτσι μαζί με τους ενόχους έφυγαν και οι μη ένοχοι.

    Αυτοί οι Τσάμηδες σήμερα εμφανίζονται ως αδικημένοι και θύματα των Ελλήνων και ζητούν να επιστρέψουν στη Θεσπρωτία, αποκρύπτοντας τα όσα διέπραξαν συνεργαζόμενοι με τους κατακτητές, διεκδικώντας μάλιστα και περιουσίες.

    ΠΗΓΗ: kostasxan.blogspot.gr

15 Comments on Η Τσαμουριά και τα δικά της εγκλήματα στη Θεσπρωτία!

  1. εναντια στη προπαγανδα // 13 Δεκεμβρίου 2016 στο 13:07 // Απάντηση

    ΜΕΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΟ ΠΛΕΟΝ ΘΕΜΑ ΤΩΝ ΑΛΒΑΝΟΤΣΑΜΗΔΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ»» ΜΕΓΑΛΗΣ ΑΛΒΑΝΙΑΣ»’
    ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΑΛΛΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΤΙ ΣΥΝΕΒΗ ΣΤΗ ΠΕΡΙΟΔΟ 1940-44

    KATAΡΧΗΝ ΑΣ ΔΟΥΜΕ ΠΟΙΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΠΛΥΘΗΣΜΟΣ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑΣ ΠΟΥ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣΕ ΣΤΑ ΠΕΔΙΝΑ ΚΑΙ ΗΜΙΟΡΕΙΝΑ ΜΕΡΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ [ΠΕΡΙΠΟΥ ΣΤΑ ΔΥΟ ΤΡΙΤΑ ΤΗΣ ΕΚΤΑΣΗΣ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΑΥΤΟΥ ΚΑΙ ΜΟΝΟ , ΣΤΟ ΤΡΙΓΩΝΟ ΜΑΡΓΑΡΙΤΙ ,ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ , ΦΙΛΙΑΤΕΣ ΣΤΟ ΠΕΡΙΠΟΥ ]

    Κατά τον Μαζάουερ ο πληθυσμός τους ανερχόταν σε περίπου 20 , 000 (βλ. Mark Mazower (επιμ.), Μετά τον Πόλεμο,) ενώ τον ίδιο αριθμό δίνει και ο Μάγερ (Μάγερ, Β’, σ. 9).
    Αν υπολογιστούν οι φυγόδικοι και αυτοεξόριστοι που επανήλθαν στο ελληνικό έδαφος από την Αλβανία όπου είχαν καταφύγει τα προηγούμενα χρόνια, τότε ο αριθμός της αλβανοτσάμικης κοινότητας κατά τη διάρκεια της κατοχής ενδέχεται να ανήλθε κοντά στις 25 χιλιάδες, αριθμό που δίνουν ως maximum και βρετανικές αναφορές γραμμένες εκείνη την εποχή.

    ΑΥΤΟ ΤΟ ΛΕΩ ΓΙΑΤΙ ΑΚΟΥΓΟΝΤΕ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΑ ΝΟΥΜΕΡΑ ΟΠΩΣ »»100.000 ΘΥΜΑΤΑ»’ ΠΡΑΓΜΑ ΑΔΥΝΑΤΟ ΑΦΟΥ Η ΜΕΙΝΟΤΗΤΑ ΗΤΑΝ ΤΗΣ ΤΑΞΗΣ ΤΩΝ 25.000 αλβανοτσαμηδων.

    Παμε παρακατω να δουμε τη δραση τους κατά το 1940 -41.

    ΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑ ΤΩΝ ΑΛΒΑΝΟΤΣΑΜΗΔΩΝ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ »’ΑΝΑΓΚΑΣΤΗΚΑΜΕ ΝΑ ΕΞΟΠΛΙΣΤΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΤΟΥ ΕΔΕΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΗΣ ΤΑΚΤΙΚΗΣ ΤΟΥ ΕΝΑΝΤΙΟΝ MAΣ»’
    ΑΣ ΔΟΥΜΕ ΠΟΤΕ ΕΜΦΑΝΙΣΤΗΚΕ Ο ΕΔΕΣ ΣΤΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΗΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ .

    ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΙΚΟΥ ΕΜΦΑΝΙΣΕΩΣ ΤΩΝ ΠΡΩΤΩΝ ΑΝΤΑΡΤΙΚΩΝ ΟΜΑΔΩΝ ΣΤΗ ΔΥΤΙΚΗ ΗΠΕΙΡΟ….
    Μιχάλης Μυριδάκης, Αγώνες της Φυλής, Α΄, σ. 165 – 166, Tsoutsoumpis, 2015, σ. 131 – 132. Εκείνη την εποχή, όπως αναφέρει και το υψηλόβαθμο στέλεχος του ΕΔΕΣ, Μιχάλης Μυριδάκης, δεν είχαν εμφανιστεί ακόμη οργανωμένοι αντάρτες στη Δυτική Ήπειρο. Αντάρτικες ομάδες πρώτα του ΕΛΑΣ και έπειτα του ΕΔΕΣ εμφανίστηκαν στην περιοχή στις αρχές του 1943.

    ΕΝΩ Η ΠΡΩΤΗ ΜΑΧΗ ΑΛΒΑΝΟΤΣΑΜΗΔΩΝ ΚΑΙ ΚΑΤΟΧΙΚΩΝ ΣΤΡΑΤΕΥΜΑΤΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΑΝΤΑΡΤΙΚΗ ΟΡΓΝΑΝΩΣΗ ΔΩΘΗΚΕ ΣΤΑ ΜΕΣΑ ΤΟΥ 1943
    Στις 20 ή 21 Μαΐου του 1943, στη τοποθεσία Σκάλα Παραμυθιάς κοντά στο χωριό Αγία Κυριακή διεξήχθη συμπλοκή μικτού ιταλοαλβανικού σώματος με εδεσίτες3. Η συγκεκριμένη σύγκρουση θεωρείται χρονικά η πρώτη ανάμεσα στους Τσάμηδες δοσίλογους και τον ΕΔΕΣ4.
    ΑΡΑ ΑΥΤΟ ΚΑΤΑΤΕΡΙΠΤΕΙ ΤΟ ΑΝΙΣΤΟΡΗΤΟ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑ ΤΩΝ ΑΛΒΑΝΩΝ ΕΘΝΙΚΙΣΤΩΝ ΠΕΡΙ ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΩΝ ΕΘΝΟΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΤΟΥ »» ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΕΔΕΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΝΤΙΤΣΑΝΙΚΗΣ ΤΑΚΤΙΚΗΣ ΤΟΥ»» .
    ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ ΕΙΧΑΝΕ ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ ΗΔΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΜΕΡΑ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ ΠΟΛΥ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ ΕΔΕΣ ΣΤΗ ΠΕΡΙΟΧΗ .
    ΑΣ ΤΙΣ ΔΟΥΜΕ ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ

    ΓΙΑ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΑΥΤΑ ΕΧΟΥΜΕ 2 ΕΠΙΣΗΣΜΕΣ ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΚΑΤΑ ΤΟ 1942 ,
    ΜΙΑ ΤΗΣ ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΗΣ ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΗΣ ΚΑΙ ΛΙΓΟΥΣ ΜΗΝΕΣ ΜΕΤΑ ΤΗΣ ΝΟΜΑΡΧΙΑΣ ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΗΣ,
    ΑΣ ΔΟΥΜΕ ΜΕΡΙΚΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ

    »»Διοίκησις Χωροφυλακής Θεσπρωτίας

    «Περί της εν Θεσπρωτία καταστάσεως και των ληπτέων μέτρων»

    Ο Ελληνικός πληθυσμός της περιφερείας μας ευρίσκεται υπό το Κράτος τρομοκρατίας δεδικαιολογημένης κατόπιν και της εσχάτως δολοφονίας εντός της Ηγουμενίτσης του Νομαρχούντος. Κατά τας πληροφορίας της υπηρεσίας μου απολύτως εξακριβωμένας οι διάφοροι κακοποιοί, οι εκτελεσταί καταρτισθέντων σχεδίων τόσον εν Θεσπρωτία όσον και εν Αλβανία θα συνεχίσωσιν το βδελυρόν έργον των δολοφονιών και εγκλημάτων εν γένει μέχρις επιτεύξεως ορισμένου επιδιωκομένου σκοπού, της προσαρτήσεως της Τσαμουρίας. […] Ο υποφαινόμενος ως και οι λοιποί διοικούντες Αξιωματικοί συνεργάται του, κατέβαλλον σοβαράς προσπαθείας μέχρι σήμερον προς επιβολήν της τάξεως και γεφύρωσιν του μεταξύ Ελλήνων και Μουσουλμάνων χάσματος και μίσους όπερ εδημιούργησαν τα πολεμικά γεγονότα.

    ΑΡΑ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΟΤΙ Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΟΞΥΝΣΕΩΝ ΗΤΑΝ ΤΑ ΠΟΛΕΜΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΟΥ 1940 ΔΗΛΑΔΗ ΤΗΣ ΕΙΣΒΟΛΗΣ ΠΕΡΙΠΟΥ 3000 ΑΛΒΑΝΟΤΣΑΜΗΔΩΝ ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΤΩΝ ΙΤΑΛΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΜΕΤΕΠΕΙΤΑ ,ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΝΑΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΣΤΡΑΤΟ , ΕΚΤΟΠΙΣΗΣ ΤΟΥ ΑΝΔΡΙΚΟΥ ΠΛΗΘΗΣΜΟΥ ΣΤΗ ΧΙΟ ΚΑΙ ΤΗ ΚΡΗΤΗ ΚΑΙ ΤΑ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΜΕΝΑ ΑΝΤΙΠΟΝΑ ΕΚ ΜΕΡΟΥΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ ΠΟΥ ΔΙΑΠΡΑΞΑΝΕ ΚΑΤΑ ΤΗ ΣΥΝΤΟΜΗ ΠΡΟΕΛΑΣΗ ΤΟΥΣ ΑΛΒΑΝΟΤΣΑΜΗΔΕΣ ΚΑΙ ΙΤΑΛΟΙ ΦΑΣΙΣΤΕΣ .
    ΝΑ ΕΝΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΤΑΙ ΣΕ ΑΥΤΑ ΤΑ ΑΝΤΙΠΟΙΝΑ

    »’στην Ηγουμενίτσα, συγγενείς θυμάτων των Τσάμηδων εισέβαλαν στη φυλακή της κωμόπολης και λύντσαραν επί τόπου τέσσερα άτομα που είχαν συλληφθεί κατηγορούμενα για αυτούς τους φόνους3. [Robert Elsie ] »’.

    ΔΗΛΑΔΗ ΕΞ ΑΡΧΗΣ ΟΙ ΑΛΒΑΝΟΤΣΑΜΗΔΕΣ ΕΝΤΑΧΘΗΚΑΝ ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΤΩΝ ΕΙΣΒΟΛΕΩΝ ΙΤΑΛΩΝ ΦΑΣΙΣΤΩΝ ΚΑΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ.

    ΕΠΙΣΗΣ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΟΤΙ ΟΙ ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΕΣ ΕΙΧΑΝΕ ΗΔΗ ΑΠΟ ΤΟ 1942 ΜΥΡΙΣΤΕΙ ΟΤΙ ΤΑ ΟΣΑ ΦΟΝΙΚΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΟΥΣΑΝΕ ΟΙ ΑΛΒΑΝΟΤΣΑΜΗΔΕΣ ΕΙΧΑΝΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝΕ ΜΕ ΤΗΝ »ΜΕΓΑΛΗ ΑΛΒΑΝΙΑ» ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΑΛΛΩΣΤΕ ΠΙΠΗΛΑΓΑΝΕ ΤΑ ΜΥΑΛΑ ΤΩΝ ΑΛΒΑΝΩΝ ΟΙ ΙΤΑΛΟΙ ΑΠΟ ΤΟ 1939 ΟΤΑΝ ΚΑΙ ΚΑΤΕΛΑΒΑΝ ΤΗΝ ΑΛΒΑΝΙΑ . ΓΝΩΣΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΛΟΓΟΣ ΠΟΥ ΒΓΑΛΑΝΕ ΣΤΑ ΤΙΡΑΝΑ ΟΙ ΑΡΧΗΓΟΙ ΤΩΝ ΙΤΑΛΩΝ ΠΟΥ ΜΙΛΑΓΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΑΛΒΑΝΙΑ

    ΛΙΓΟΥΣ ΜΗΝΕΣ ΜΕΤΑ ΕΧΟΥΜΕ ΜΙΑ ΑΚΟΜΑ ΑΝΑΦΟΡΑ , ΤΗΣ ΝΟΜΑΡΧΙΑΣ ΗΓΟΥΜΕΝΙΤΣΗΣ ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ Η ΟΠΟΙΑ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΜΕΤΑΞΥ ΑΛΛΩΝ …..

    Προς την Γενικήν Δ/σιν Ηπείρου Ιωάννινα

    Εν Ηγουμενίτση τη 14/12/1942

    ….. ότι η κατάστασις εβελτιώθη και εκ του γεγονότος ότι εσταμάτησαν αι δολοφονίαι Χριστιανών και εκ του ότι οι Μωαμεθανοί ήρξαντο προσερχόμενοι εις εμέ προς επίλυσιν των μετά των Χριστιανών διαφορών των. …. , έργον εις το οποίον εξαίρετον συμβολήν είχε ο ρηθείς Συν/ρχης, να τορπιλλισθή διά της πράξεως ολίγων εγκληματιών, οι οποίοι εκ προσωπικών αφορμών προέβησαν εις την δολοφονίαν του Γιασίν Σαντίκ, ως αντιστρόφως ομοίας πολύ περισσοτέρας όμως εγκληματικάς πράξεις είχον εκτελέσει και Μωαμεθανοί.

    ΕΔΩ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΟΤΙ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΕΤΟΣ 1942 ,ΠΟΛΥ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ ΕΔΕΣ ΣΤΗ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑ , Η ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΛΑΣ , ΣΥΝΕΒΑΙΝΑΝ ΣΥΝΕΧΩΣ ΦΟΝΟΙ . ΚΑΙ Η ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΠΛΕΙΟΨΗΦΕΙΑ ΤΩΝ ΦΟΝΩΝ ΕΙΧΑΝ ΩΣ ΘΗΤΕΣ ΤΟΥΣ ΑΛΒΑΝΟΤΣΑΜΗΔΕΣ ΚΑΙ ΩΣ ΘΥΜΑΤΑ ΗΠΕΙΡΩΤΕΣ .
    ΕΝΩ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΚΑΙ Ο ΦΟΝΟΣ ΤΟΥ ΓΙΑΣΙΝ ΣΑΝΤΙΚ ΛΟΓΩ ΠΡΟΣΩΠΙΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΠΑΛΟΥΜΗ.
    Ο ΓΙΑΣΙΝ ΗΤΑΝ ΔΩΣΙΛΟΓΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΜΑΡΓΑΡΙΤΙ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΕΙΧΑ ΕΙΣΒΑΛΕΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΙΤΑΛΟΥΣ ΤΗΝ 28 ΟΚΤΩΒΡΗ ΤΟΥ 1940 ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ.
    Η ΜΝΗΜΗ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΤΗΣ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ ΕΧΕΙ ΝΑ ΘΥΜΑΤΑΙ….

    ΕΝΩ Ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΠΑΛΟΥΜΗΣ ΗΤΑΝ Ο ΠΡΩΤΟΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΙΑΚΟΣ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗ ΤΣΑΜΟΥΡΙΑ ΕΝΤΑΧΘΗΚΕ ΣΤΟΝ ΕΛΑΣ ΚΑΙ ΥΣΤΕΡΑ ΣΤΟΝ ΕΔΕΣ .

    ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ , ΗΔΗ ΚΑΤΑ ΤΟ 1941-42 , ΣΥΝΕΒΗΣΑΝ ΠΟΛΛΕΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ ΕΛΛΗΝΩΝ
    ΠΟΛΥ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΕΠΙΔΡΟΜΗ ΣΤΟ ΦΑΝΑΡΙ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΚΤΕΛΕΣΤΕΝΤΕΣ ΠΑΡΑΜΥΘΙΩΤΕΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΞ ΤΟΥ 1943 ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΙΟ ΓΝΩΣΤΕΣ

    ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΟΝΤΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΚΑΤΑΛΟΓΟ ΠΟΥ ΑΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΛΗΡΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΕΤΟΣ 1942 ΕΙΝΑΙ ΟΜΩΣ ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΟΣ ΤΟΥ ΤΙ ΣΥΝΕΒΗ ΣΤΗ ΠΕΡΙΟΧΗ

    12.2.1942. Γεώργιος Βασιλάκος. Σκοτώθηκε από Μουσουλμάνους στο Κέντρο της Ηγουμενίτσας.
    20.3.1942. Φώτιος Σπυρίδης και Ηλίας Γεωργίου Τσιάβος, σκοτώθηκαν με μαχαίρι στη θέση Μπούριμε από τον Λιάζε Ντίκα και άλλους Μουσουλμάνους από τη Βάρφανη.
    18.6.1942. Πέτρος Αντώνης. Σκοτώθηκε από Μουσουλμάνους στη θέση Περιβόλι, υπερασπιζόμενος το θερισμένο στάρι του χωραφιού του.
    20.6.1942. Ευθύμιος και Αναστάσιος Περώνης. Ληστεύθηκαν και σκοτώθηκαν στη θέση «Παλιάρεζα» από Μουσουλμάνους.
    10.2.1942. Ελευθερία Π. Κίτσου, 10 χρονών. Σκοτώθηκε από Μου­σουλμάνους στη θέση «Κρόνια».
    10.11.1941. Πήλιο Αντώνης (Σπύρος Μώκας), σκοτώθηκε από τους Μουσουλμάνους Κίπε Νταούτ και Ρετζέπ Μεχμέτ από το Κουρτέσι.
    8.8.1942. Ευάγγελος Πολιώνης. Σκοτώθηκε σε ενέδρα, από Μεζάν & Τζιαμαλί Χαρούν (αδέρφια), Σαλ Μπιμπίτο και άλλοι στο δρόμο Κουσοβίτσας Γραικοχωρίου, θέση Τσούκα.
    23.9.1942. Ηλίας Δ. Μίχου. Σκοτώθηκε στη θέση «Βούρκο» από τον Χάμζο και Ναζίφ Ρετζέπ.
    6.10.1942. Πολιώνης Πέτρος, 12 χρονών, και Μίχου Ευάγγελος 16 χρονών καθώς έβοσκαν τα πρόβατα τους . Σκοτώθηκαν στη θέση «Φράσερι» από τον Αλήτη , Αγά & Ντουλ Ταχίρι φίλοι από (το Τζανάρι-Μαζαρακιά-28-30 ετών) .
    14.6.1942. Αθανάσιος Θεοδωρίδης. Σκοτώθηκε σε ενέδρα από Μουσουλμάνους της Νύστας στην θέση Μουλτσάθι.
    10.11.1941. Θωμάς Νίνος, με την αδελφή του Σάνα Δημητρίου.
    Σκοτώθηκαν σε ενέδρα στο δρόμο Ηγουμενίτσας Πέστανης, από τους
    συγχωριανούς τους Αντέμ Ιντρίζ, Μαχμούτ Μάλε και άλλους. Στην ενέδρα
    αυτή τραυματίστηκε και ο Ξενοφών Ιωάννου.
    7.4.1942. Ανδρέας Βρύσης. Σκοτώθηκε από τους Γραικοχωρίτες Μουσουλμάνους Αμπεντί Ιντρίζ, Ισούφ Μάζε.
    22.4.1942. Σπύρος Ν. Ράφτης. Σκοτώθηκε από τους Γραικοχωρίτες Μουσουλμάνους Ιλιάζ Νέλιο και Ισούφ Μάζε.
    6.10.1942. Θεόδωρος Κανάκης. Τραυματίστηκε στην αυλή του σπιτιού
    του, από συγχωριανούς του Μουσουλμάνους.
    31.10.1942. Νικόλαος Αναστασίου. Σκοτώθηκε και Κώτσο Λιάκος,
    τραυματίστηκε, όπως το περιγράφω σε προηγούμενη στήλη, από τους
    συγχωριανούς του Ιλιάζ Νέλιο Χαμήτ και Ταχήρ Μητηλή.
    20.9.1941. Βασίλειος Κομίνης και Κωνσταντίνος Λώλης. Σκοτώθηκαν
    από Γραικοχωρίτες της οικογένειας των Φεταχαίων.
    3.4.1942. Μουσουλμάνοι Γραικοχωρίτες. Πυροβόλησαν από μακριά στην πλατεία του χωριού που ήταν συγκεντρωμένοι κάτοικοι, χωρίς ευτυχώς θύματα.
    9.10.1942. Ο Φαγκρή Αλή Μούχο από το Γραικοχώρι τραυμάτισε με
    τσεκούρι τον Ανδρέα Σπύρου Δήμα, 1 2 χρονών, ο οποίος γλίτωσε, γιατί του
    πρόσφεραν νοσηλεία σε νοσοκομείο τους στο Φιλιάτι οι Ιταλοί.
    24.10.1942. Δονάτος Αλεξίου από τη Ντράγανη, που είχε παντρευτεί και έμεινε μόνιμα στο Λαδοχώρι, τον σκότωσαν ο Λιούτ Γκάνες από το Βροχωνά και ο Νταλιάν Φερχάτ από το Κούρτεσι.
    15.7.1942. Παναγιώτης Αν. Δήμας, 9 χρονών, καθώς έπαιζε με άλλα παιδιά στην παραλία της Πλαταριάς, ο Κιαζήμ Βεήπ από την Φασκομηλιά, τον έβαλε σημάδι και τον σκότωσε. Συγκινητική περιγραφή από τον Κώστα Προκοπή στην εφημερίδα «Φωνή της Πλαταριάς» του Μάρτη 1985.
    10.8.1942. Κωνσταντίνος Δημητρίου και Σπυρίδων Κωνσταντίνου. Τους σκότωσαν ο Μουρτεζάν Μουσά από το συνοικισμό Βρύση μαζί με άλλους Μουσουλμάνους από τη Φασκομηλιά. Λεπτομερής περιγραφή από τον Κώστα Προκοπή στην εφημερίδα «Λεπτομερής περιγραφή από τον Κώστα Προκοπή στην εφημερίδα «Φωνή της Πλαταριάς» του Γενάρη 1985.
    18.8.1942. Τάκης Καράλης. Τον σκότωσε ο Νταλιάνης στο βουνό που έβοσκε τα πρόβατα του.
    20.8.1942. *Παναγιώτης Μίχου. Σκοτώθηκε στην Κουσιοβίτσα που ήταν γαμπρός μαζί με τον Πήλιο Αντώνη (Σπύρο Μώκα). Από τους: Κίπε Νταούτ και Ρετζέπ Μεχμέτ από το Κουρτέσι.
    6.2.1942. Θωμάς Ν. Στεργίου και Σωτήριος Ντίνης, καθώς γύριζαν από το Φιλιάτι, σκοτώθηκαν από Μουσουλμάνους και τα πτώματα τους πετάχτηκαν στον Καλαμά. Οι σκελετοί τους βρέθηκαν μετά από εξάμηνο στις εκβολές του.
    26.7.42: Έμποροι από το Πωγώνι που μετέβησαν στην περιοχή Γκρόπας για την αγορά τροφίμων. Αφού πρώτα εληστεύθηκαν, ρίχτηκαν κατόπιν ζωντανοί σ’ ένα πηγάδι μεταξύ Κουτσίου και Πέρδικας. Δράστες ήταν Τουρκοτσάμηδες.
    22.12.42: Ευθύμιος Περώνης, Τηλέμαχος Περώνης, Θεόδωρος Περώ­νης, Κούλα Χήρα Ανδρέα Πέτσινη από την Πυρσόγιαννη Κόνιτσας, που ήλθαν για την αγορά λαδιού και άλλων τροφίμων ληστεύθηκαν και κατόπιν σκοτώθηκαν στη Λάκκα Ηγουμενίτσας.

    ΚΑΝΕΙΣ ΕΞ ΑΥΤΩΝ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΕΔΕΣΙΤΗΣ [ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΚΑΝ Ο ΕΔΕΣ ΣΤΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ] Η ΕΛΑΣΙΤΗΣ ΑΦΟΥ ΟΥΤΕ Ο ΕΛΑΣ ΥΠΗΡΧΕ ΚΑΤΑ ΤΟ 1941-42

    ΑΝ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΕΘΝΟΚΑΘΑΡΣΗΣ ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΙΝΑΙ ;;;

    NA KAI MEΡIKA BINTEO AΠΟ ΤΗΝ ΥΠΟΔΟΧΗ ΤΩΝ ΙΤΑΛΩΝ ΣΤΗΝ ΑΛΒΑΝΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΤΩΝ ΔΥΟ ΧΩΡΩΝ
    EΔΩ ΦΑΙΝΕΤΑΙ Η ΘΕΡΜΗ ΥΠΟΔΟΧΗ ΠΟΥ ΕΙΧΑΝ ΟΙ ΙΤΑΛΟΙ ΣΤΗ ΚΕΝΤΡΙΚΗ-ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΙΚΗ ΑΛΒΑΝΙΑ.
    ΟΠΟΥ ΒΛΕΠΕΤΕ ΑΣΠΡΑ ΦΕΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΛΒΑΝΟΙ

    ΕΔΩ Η ΑΛΒΑΝΙΚΗ ΕΘΝΙΚΗ ΦΡΟΥΡΑ ΣΤΗ ΡΩΜΗ ,
    ΟΠΟΥ ΒΛΕΠΕΤΕ ΑΣΠΡΑ ΦΕΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΛΒΑΝΟΙ

    ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΑΣ ΔΟΥΜΕ ΛΙΓΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΕΡΜΑΝΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΗ ΤΣΑΜΟΥΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΜΕΣΑ ΤΟΥ 1943 ΚΑΙ ΕΠΕΙΤΑ , ΚΑΙ ΤΟΝ ΡΟΛΟ ΤΩΝ ΠΑΡΑΜΥΘΙΩΤΩΝ ΑΛΒΑΝΟΤΣΑΜΗΔΩΝ .

    Κατά το διάστημα 10-13 Αυγούστου πραγματοποιήθηκε, με την ενεργή συμμετοχή περίπου 300 Τσάμηδων, φονική εκκαθαριστική επιχείρηση στην περιοχή του Φαναρίου κατά την οποία πυρπολήθηκαν και λεηλατήθηκαν 20 χωριά, σκοτώθηκαν 250 αμαχοι πολλοι από τους οποιους ηταν γυναικες και αιχμαλωτίστηκαν άλλα 400 άτομα, τα οποία στη συνέχεια μεταφέρθηκαν από τους τσαμηδες στις φυλακές των Ιωαννίνων και της Θεσσαλονίκης.

    Για τη μεταφορα αυτή των αιχμαλωτων από τους αλβανοτσαμηδες στα στρατόπεδα συγκέντρωσης εχουμε την εξης μαρτυρια

    Στις 14 Σεπτεμβρίου, Τσάμηδες συμμετείχαν και στην καταστροφή του Πλαισίου[Πλησεβιστα] όπου σκοτώθηκαν δύο κάτοικοι. Καταστροφές υπέστησαν επίσης το Ζερβοχώρι και ο Ξηρόλοφος στα νότια της Παραμυθιάς

    18 Σεπτεμβρίου 1943 Γερμανοί και Τσάμηδες ένοπλοι που επιχειρούσαν βόρεια της Παραμυθιάς συνέλαβαν 60 αγρότες (εκ των οποίων 42 γυναίκες) και εκτέλεσαν τους εννέα το πρωί της επομένης στην αυλή του Δημοτικού Σχολείου της Παραμυθιάς Προφανως κανενας από αυτους που συνελαβαν οι αλβανοτσαμηδες παραμυθιωτες δεν ηταν »ανταρτης μοναρχοφασιτας η χωροφυλακας»’,αλλωστε οι περισσοτερες ηταν γυναικες ουτε κανενας από τους εκτελεσθεντες ηταν εδεσιτης ανταρτης .

    24 Σεπτεμβρίου, μια γερμανική περίπολος έπεσε σε ενέδρα ανταρτών στο πέρασμα της Σκάλας έξω από την Παραμυθιά. Ένας υπαξιωματικός και τέσσερις στρατιώτες έπεσαν νεκροί. Στις 27 Σεπτεμβρίου με διαταγή της 1ης Ορεινής Μεραρχίας της Βέρμαχτ άρχισε η γερμανική επιχείρηση αντιποίνων με στόχο τα μεγαλύτερα χωριά βόρεια της Παραμυθιάς και όπως αναφερει η γερμανικη αναφορα «24 νεκροί συμμορίτες, 8 τραυματίες, υπολογίζονται άλλες 15-20 απώλειες. Κανένα λάφυρο. Πυρπολήθηκαν τα ακόλουθα χωριά: Σέλλιανη, Σεμέλικα, Ελευθεροχώρι. Στην επιχείρηση έλαβαν μέρος (…) 150 Αλβανοί που τα πήγαν πολύ καλά».

    Δηλαδη 150 αλβανοτσαμηδες παραμυθιωτες που μαλιστα τα πηγαν »»’πολύ καλα»’ όπως μαρτυρουν οι γερμανικες μαρτυριες , συμμετειχαν στη πυρποληση τριων 3 χωριων , οπου είχαμε 24 συμμοριτες νεκρους αρα ανταρτες και αλλους 15-20 νεκρους , αρα αμαχους

    Μετα απο αυτα ακολουθησε τα παρακατω γνωστο γεγονος … η εκτελεση των 49 προυχωντων στη Παραμυθια. Ασφαλως και αυτοι ηταν αμαχοι .
    ΝΑ ΚΑΙ ΕΝΑ ΒΙΝΤΕΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΤΩΝ 49.

    Άλλη μια μαρτυρια από τον ερυθρο σταυρο αυτή τη φορα ….

    Ο Ελβετός μηχανικός Χανς – Γιάκομπ Μπίκελ απεσταλμένος της Διεθνούς Επιτροπής του Ερυθρού Σταυρού περιέγραψε την κατασταση «Η κατάσταση των ελλήνων (…) στο Φανάρι, στη μεγάλη πεδιάδα κάτω από την Παραμυθιά (…), όπου κάθε χρόνο συλλέγονται 15.000 τόνοι ρύζι, ήταν πολύ σοβαρή. Είκοσι χιλιάδες Αλβανοί που ζούσαν εκεί ασκούσαν φοβερή τρομοκρατία στον υπόλοιπο πληθυσμό, αρχικά με την υποστήριξη των Ιταλών και τώρα πλέον των Γερμανών. Μόνο στο Φανάρι καταστράφηκαν 24 χωριά. Ολόκληρη η σοδειά έπεσε στα χέρια των Αλβανών (…) Στο ταξίδι μου διαπίστωσα πως οι Αλβανοί κρατούσαν τον ελληνικό αγροτικό πληθυσμό κλεισμένο μες στα σπίτια του. Νεαροί Αλβανοί που μόλις είχαν τελειώσει το σχολείο τριγύριζαν στα χωριά βαριά οπλισμένοι. Οι Έλληνες είχαν εγκαταλείψει πλήρως την Ηγουμενίτσα και είχαν φύγει στα βουνά. Οι Αλβανοί πήραν μαζί τους όλα τα ζώα από τα ελληνικά χωριά. Τα χωράφια έμειναν ακαλλιέργητα».

    Σε ολες τις παραπανω περιπτώσεις οι παραμυθιωτες αλβανοτσαμηδες ειχαν πρωταγωνιστικο ρολο ενώ στα γεγονοτα του Φαναριου ειχανε και οι Μαργαριτιωτες .

    ΑΣ ΔΟΥΜΕ ΤΙΣ ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΤΩΝ ΤΟΤΕ ΑΡΙΣΤΕΡΩΝ ΤΟΥ ΕΑΜ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ

    ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΟΙ ΑΡΙΣΤΕΡΟΙ-EAMITEΣ ΤΗΣ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ ΝΑ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΕ ΜΕ ΑΠΟΤΡΟΠΙΑΣΜΟ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΠΛΕΙΟΨΗΦΕΙΑΣ ΤΩΝ ΑΛΒΑΝΟΤΣΑΜΗΔΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗ ΤΡΙΕΤΗ ΚΑΤΟΧΗ ΚΑΙ ΤΗ ΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΣΤΗΝ ΒΟΡΕΙΑ ΟΡΕΙΝΗ ΕΑΜΟΚΡΑΤΟΥΜΗΝΗ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑ
    ΑΣ ΔΟΥΜΕ ΜΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΕΛΑΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ

    Του συναγωνιστού Υπολοχαγού ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ ΠΡΙΦΤΗ (Καστρινού) μέλους του Αρχηγείου ΣΟΥΛΙΟΥ και της Διοίκησης του 24ου Συντάγματος και ύστερα υπασπιστή στο ίδιο Σύνταγμα. «Για τη συγκρότηση και δράση των αρχηγείων ΣΟΥΛΙΟΥ και ΖΑΛΟΓΓΟΥ και του 24ου Συντάγματος Πεζικού». Προς Το Κλιμάκιον Ηπείρου – Δυτικής Στερεάς VIII Μεραρχίαν και Η.Γ.

    Ι. ΤΟ ΑΝΤΑΡΤΟΚΙΝΗΜΑ μέχρι ΤΗ ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΜΑΡΤΗ ΤΟΥ 1943

    ΜΕΙΟΝΟΤΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ: Όλες οι προσπάθειες μας αν και βασίζονταν στη γραμμή της Κ.Ε. του Ε.Α.Μ. για την ενοποίηση όλων των δυνάμεων ενάντια στον κατακτητή δεν είχαν θετικά αποτελέσματα γιατί η παμψηφία σχεδόν των Τσάμηδων της περιοχής είχε ταχθεί ανεπιφύλαχτα με το μέρος του καταχτητή και οργάνωνε δολοφονικές επιδρομές ενάντια στα Ελληνικά χωριά, αρπαγές και σφετερισμούς περιουσιών. Παρ’ όλα αυτά από τις 19 του Μάρτη έγινε η πρώτη προσέγγιση που επαναλήφθηκε στις αρχές του Ιούλη 1943. Κατά κανόνα οι υποσχέσεις που μας δώσανε οι εκπρόσωποι των Τσάμηδων δεν τηρηθηκαν. Κορυφωμα της συμμαχίας με τους φασίστες ήταν η επιδρομή τους στο ΦΑΝΑΡΙ την περίοδο των εκκαθαριστικών επιχειρήσεων του Αυγούστου κατά την οποίαν κάηκαν περίπου 30 χωριά, σκοτώθηκαν περίπου 500 Έλληνες και άλλοι τόσοι πιάστηκαν όμηροι, ενώ ο υπόλοιπος πληθυσμός αναγκάστηκε να προσφυγέψει στην ορεινή περιοχή.

    Η ΕΙΚΟΝΑ ΑΥΤΗ ΔΙΝΕΤΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΟΥ ΕΑΜ ΕΛΑΣ ΗΠΕΙΡΟΥ ΓΙΑ ΤΑ ΟΣΑ ΓΙΝΑΝΕ ΣΤΟ ΦΑΝΑΡΙ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΤΟΥ 1943

    ΕΝΩ ΑΛΛΟΣ ΕΛΑΣΙΤΗΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΑΝΑΦΕΡΕΙ

    ο ΕΛΑΣίτης Π. Παπασταύρου, αυτόπτης μάρτυρας της συμπεριφοράς των Τσάμηδων στην περίοδο της κατοχής: «Γύρω στις δεκαπέντε χιλιάδες αριθμούσε εκείνη η μειονότητα των λεγομένων Τσάμηδων. Από τις πρώτες ημέρες του πολέμου είχαν ταχθεί στο πλευρό των Ιταλών. Το ίδιο έκαναν και με τους Γερμανούς αργότερα. Ντυμένοι με τις στολές των κατακτητών, λήστευαν, βασάνιζαν, ατίμαζαν, τρομοκρατούσαν την ύπαιθρο. Ο φόβος και ο τρόμος σκέπαζε όλη την Θεσπρωτία. Οι πράξεις βίας και τρομοκρατίας σε καθημερινή βάση… Όχι λίγες φορές δεν δίσταζαν, έτσι για πλάκα, να βάζουν στο σημάδι από απόσταση τσοπαναραίους και στρατοκόπους…» («Στο Στόμα του Λύκου» εκδ. Σύγχρονη Εποχή).

    ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΛΟΓΙΚΟ ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΣTΗ ΒΟΡΕΙΑ ΕΑΜΟΚΡΑΤΟΥΜΕΝΗ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑ ΟΙ ΑΛΒΑΝΟΤΣΑΜΗΔΕΣ ΠΡΑΞΑΝΕ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΑ ΙΔΙΑ ΣΕ ΤΣΑΜΑΝΤΑ ΜΟΥΡΓΚΑΝΑ ΣΑΓΙΑΔΑ….

    Κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Εβδομάδας του 1944 (μέσα Απριλίου), Τσάμηδες ταγματασφαλίτες συμμετείχαν στην πυρπόληση του Ασπροκκλησίου ενώ λίγες ημέρες αργότερα έλαβαν μέρος σε ανάλογη δράση στον Τσαμαντά

    ΠΙΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ…..

    Λειά Φιλιατών- Ήταν στις 20-4-1944 και εσυνόδευαν το γερμανικό τάγμα που επέδραμε στη Μουργκάνα για να την εκκαθαρίσει από τις αντάρτικες ομάδες. Ενόψει της επιδρομής των Γερμανών και Τσάμηδων, οι χωριανοί εγκατέλειψαν το χωριό. Οι Τσάμηδες έκαψαν τα περισσότερα σπίτια του χωριού, το λιθόκτιστο δημοτικό σχολείο και την εκκλησία της Παναγίας, κτίσμα του 17ου αιώνα. Η μοναδική γυναίκα που παρέμεινε, η τυφλή γερόντισσα Αναστασία Χαϊδή, όταν διεπίστωσε ότι καίγεται το σπίτι της, έβαλε τις φωνές, οι Τσάμηδες την πέταξαν στο φλεγόμενο σπίτι και κάηκε ζωντανή… Σκότωσαν επίσης τρεις Λειώτες, τον Γρηγόρη Λώλη, ετών 25, τον Γιώργο Μπίλη, ετών 53 και τον Βασίλη Σδούγκα, ετών 23, τους οποίους συνέλαβαν τυχαία έξω από το χωριό.

    ΕΠΙΣΗΣ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΠΡΙΝ ΚΑΨΑΝΕ ΤΗN ΕΠΙΣΗΣ EAMOKΡATOYMENH ΣΑΓΙΑΔΑ

    Παράλληλα στις 23 του ίδιου μήνα ένοπλοι της μειονότητας (κυρίως από τη Λιόψη) συμμετείχαν, ως αντίποινα για τη δράση του ΕΛΑΣ, στην πυρπόληση της Σαγιάδας43 την οποία σύμφωνα με γερμανική αναφορά υπεράσπιζαν τριάντα αντάρτες44, προφανώς ελασίτες.

    ΣΥΝΕΠΩΣ ΕΣΤΡΑΦΗΣΑΝ ΕΝΑΝΤΙΩΝ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ ΤΟΣΟ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΛΑΣΙΤΕΣ ΣΤΗ ΒΟΡΕΙΑ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑ ΟΣΟ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΔΕΣΙΤΕΣ ΣΕ ΧΩΡΙΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑΣ , ΣΟΥΛΙ ΚΛΠ .
    ΓΕΝΙΚΑ ΟΛΑ ΤΑ ΧΩΡΙΑ ΠΕΡΙΞ ΤΗΣ ΤΣΑΜΟΥΡΙΑΣ ΚΑΤΑΣΤΡΑΦΗΚΑΝΕ ΕΙΤΕ ΜΕΡΙΚΩΣ ΕΙΤΕ ΟΛΟΣΧΕΡΩΣ

    AYTA ΑΛΛΩΣΤΕ ΟΙ ΕΝΟΠΛΟΙ ΑΛΒΑΝΟΤΣΑΜΗΔΕΣ ΤΑ ΚΑΝΑΝΕ ΚΑΙ ΕΝΤΟΣ ΑΛΒΑΝΙΚΟΥ ΕΔΑΦΟΥΣ ΕΝΑΝΤΙΩΝ ΤΩΝ ΕΚΕΙ ΑΡΙΣΤΕΡΩΝ

    Μια άλλη ενδιαφέρουσα και όχι τόσο διαδεδομένη πτυχή του δοσιλογισμού των Τσάμηδων της Θεσπρωτίας είναι και η δράση τους εντός αλβανικού εδάφους. Συγκεκριμένα, την 23η Αυγούστου του 1943, αμέσως μετά την καταστροφή της Σαγιάδας, το 1ο τάγμα του 99ου γερμανικού συντάγματος επιτέθηκε στην Κονίσπολη (η σημαντικότερη κωμόπολη της αλβανικής πλευράς της Τσαμουριάς) την οποία υπεράσπιζαν γύρω στους 150 αντάρτες. Η όλη επιχείρηση είχε ως αποτέλεσμα την κατάληψη της Κονίσπολης, το θάνατο 50 ή 60 Αλβανών και – σε αντίθεση με τη Σαγιάδα που καταστράφηκε ολοσχερώς – την πυρπόληση κατά κύριο λόγο επιλεγμένων οικιών που υποδείχτηκαν από τους Τσάμηδες51.
    ΔΗΛΑΔΗ ΑΦΟΤΟΥ ΚΑΨΑΝΕ ΟΛΟΣΧΕΡΩΣ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΑΙ ΕΑΜΟΚΡΑΤΟΥΜΕΝΗ ΣΑΓΙΑΔΑ ,
    ΠΕΡΑΣΑΝΕ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ ΚΑΙ ΚΑΨΑΝΕ ΚΑΙ ΣΠΙΤΙΑ ΣΤΗΝ ΑΛΒΑΝΟΤΣΑΜΙΚΗ ΚΩΜΟΠΟΛΗ ΚΟΝΙΣΠΟΛΗ ΜΟΝΟ ΚΑ ΜΟΝΟ ΕΠΕΙΔΗ ΗΤΑΝ ΑΡΙΣΤΕΡΟΙ.
    ΕΝΩ Η ΔΡΑΣΗ ΤΟΥΣ ΣΥΝΕΧΙΣΤΗΚΕ ΜΕ ΚΟΙΝΕΣ ΕΚΚΑΘΑΡΙΣΤΙΚΕΣ ΕΠΕΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ ΕΝΤΟΣ ΝΟΤΙΟΥ ΑΛΒΑΝΙΑΣ .

    Λίγους μήνες αργότερα σχηματίστηκε, με τη στήριξη των γερμανικών δυνάμεων, τάγμα ασφαλείας 1000 ανδρών που υπό την ηγεσία του Νουρί Ντίνο συμμετείχε τον Ιανουάριο του 1944 στην εκκαθαριστική επιχείρηση Χόρριντο που διεξήχθη κυρίως εντός αλβανικού εδάφους και επέφερε το θάνατο 500 ατόμων. Κατά τη διάρκεια της επιχείρησης, ο Ντίνο και οι άνδρες του έδρασαν στην περιοχή της Κονίσπολης52. Στη συνέχεια, ο Ντίνο έδρασε από τον Μάρτιο μέχρι τον Ιούνιο του 1944 στην περιοχή του Αργυρόκαστρου ως επικεφαλής περίπου 700 ανδρών, 300 από τους οποίους προέρχονταν από τη Θεσπρωτία53.

    52]Μάγερ, 2009, Β’, σ. 115.

    [53]Αθανάσιος Γκότοβος, Τσάμηδες, το τάγμα Νουρί Ντίνο, Άρδην, 8 Ιουνίου

    ΕΠΙΤΕΥΓΜΑΤΑ ΤΩΝ ΦΙΛΟΝΑΖΙ ΑΛΒΑΝΟΤΣΑΜΗΔΩΝ

    ΕΒΡΑΙΟΙ ΣΤΗ ΤΣΑΜΟΥΡΙΑ ΥΠΗΡΧΑΝΕ ΣΤΗ ΚΩΜΟΠΟΛΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑΣ Η ΟΠΟΙΑ ΥΠΗΡΞΕ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑ ΤΟ 1943-43 ΑΥΤΟΝΟΜΗΣ »ΤΣΑΜΟΥΡΙΑΣ»

    AΠΟ ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΟΥ ΠΑΡΑΜΥΘΙΩΤΗ ΚΡΑΨΙΤΗ ΠΟΥ ΕΖΗΣΕ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΚΕΙΝΑ ΠΡΩΤΑ ΣΤΗ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΚΑΙ ΕΠΕΙΤΑ ΛΟΓΩ ΑΛΒΑΝΟΤΣΑΜΗΔΩΝ ΜΕΤΑΚΟΜΙΣΕ ΣΤΑ ΓΙΑΝΝΕΝΑ.

    Φεβρουάριος 1943: Από του τέλους του ΙΘ’ αιώνα είναι εγκατεστημένες στην Παραμυθιά Εβραϊκές Οικογένειες. Σήμερα είναι μόνιμοι κάτοικοί της οι εξής: α) Εζρά Μπακόλα, τώρα με την Μπαλκούλα, τρίτη σύζυγό του, β) Νισήμ Μπακόλας του Εζρά, η σύζυγός του και τα δύο ανήλικα τέκνα τους, γ) Λέων Μπακόλας του Εζρά, άγαμος, με δικό του, ξεχωριστό κατάστημα, δ) Σιών Μπακόλας του Εζρά, φοιτητής της Ιατρικής στην Αθήνα, όπου περιοδικά εργάζεται και με μεγάλο Εβραϊκό κατάστημα χονδρικής πωλήσεως υφασμάτων, ε) Ηλίας Κοέν, με τη σύζυγό του Σαρίνα, και τον τελευταίο (και ανήλικο) γιό τους Σιέμο, ε) Γιουσέφ Κοέν του Ηλία, με τη σύζυγό του Άννα και τα δύο ανήλικα τέκνα τους, και ζ) Χαΐμ Χατζόπουλος, με τη μητέρα του Χανούλα, τη σύζυγό του και τα δύο ανήλικα τέκνα τους. Όλοι τους είναι οι καλύτεροι έμποροι υφασμάτων της πόλεως. Πρόσθετα ο Νισήμ Μπακόλας ασχολείται σε έκταση με το χονδρεμπόριο ξηρών καρπών, οι δε Ηλίας και Γιουσέφ Κοέν, πρόσθετα έχουν το Πρακτορείο του Αθηναϊκού τύπου και ένα μικρό Βιβλιοπωλείο.Συνειδητοποιούν τους κινδύνους με τους διάφορους εκβιασμούς που τους γίνονται από τους μωαμεθανούς κλπ. και κατορθώνουν σιγά σιγά να μεταφέρουν με φορτηγά αυτοκίνητα στα Ιωάννινα, όλα τα εμπορεύματά τους. Τελικά, αυτές τις μέρες, έφυγαν (τμηματικά) όλοι τους για τα Ιωάννινα, όπου εγκαταστάθηκαν μόνιμα.

    ΔΗΛΑΔΗ ΕΚΤΟΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΙΧΑΜΕ ΦΥΓΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΚΩΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΩΝ ΤΗΣ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑΣ ΠΡΟΣ ΤΑ ΓΙΑΝΝΕΝΑ ΛΟΓΩ ΑΛΒΑΝΟΤΣΑΜΗΔΩΝ .

    Μου αρέσει!

  2. mp // 31 Δεκεμβρίου 2016 στο 02:41 // Απάντηση

    ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΑΛΒΑΝΟΤΣΑΜΗΔΩΝ ΕΝΑΝΤΙΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΣΤΟ ΠΟΛΕΜΟ ΤΟΥ 1940

    Οι Ιταλοί οργάνωσαν και ενέταξαν στις μεραρχίες τους δέκα αλβανικά τάγματα, μια «πλωτή» ταξιαρχία και άγνωστο αριθμό χωροφυλάκων. Πολλοί Τσάμηδες πέρασαν λαθραία τα σύνορα, ώστε να συμμετέχουν σε ένοπλα στρατιωτικά σώματα, τα οποία θα πολεμούσαν στο πλευρό των Ιταλών. Ο αριθμός τους υπολογίζεται σε περίπου 2-3.000. Μαζί με αυτούς, τους επόμενους μήνες οι Ιταλοί άρχισαν να οργανώνουν πολλούς εθελοντές, ώστε να συμμετέχουν στην «απελευθέρωση της Τσαμουριάς» – όπως έλεγαν – δημιουργώντας έναν στρατό ισοδύναμο με μία ολόκληρη μονάδα 10 ταγμάτων: 4 παραστρατιωτικά βοηθητικά τάγματα (τα Tirana, Korçë, Vlorë και Shkodër), 2 τάγματα πεζικού (τα Gramos and Dajti), 2 τάγματα εθελοντών (τα Tomori και Barabosi), μία πυροβολαρχία (την Drin) κ.α. Συνολικά 338 Αλβανοί αξιωματικοί και 4.220 υπαξιωματικοί και οπλίτες προετοιμάστηκαν για να βρεθούν απέναντι στον ελληνικό στρατό.

    Όλα αυτά τα τάγματα, τελικά πήραν μέρος στην εισβολή στην Ελλάδα στις 28 Οκτωβρίου 1940, υπό την 25η Ιταλική Στρατιωτική Μεραρχία, η οποία, μετά την ενσωμάτωση των Αλβανών, μετονομάστηκε σε ‘Στρατιωτική Μεραρχία Τσαμουριάς’ υπό τον στρατηγό C. Rossi.

    Ας δουμε τωρα ποια ηταν η δραση αυτων των αλβανων η πλεοψηφεια των οποιων ηταν αλβανοτσαμηδες ,περιπου 3.000 μονο οι αλβανοτσαμηδες , ενώ οι υπολοιποι ηταν από την Αλβανια και συγκροτουσαν τα παραστρατιωτικα ταγματα , Tirana, Korçë, Vlorë,Τοmor,Shkodër κλπ .
    Αξιζει να σημειωθεί ότι ο αριθμος των εθελοντών αλβανων ηταν αρκετα μεγαλύτερος αλλα μειωθηκε λιγο πριν τις εχθροπραξίες για λογους στρατηγικούς , από την Ιταλικη διοικηση .Να και το σχετικο απόσπασμα….

    »»Με τη βοήθεια της αλβανικής κυβέρνησης και διαφόρων αρχηγών φυλών εξασφαλίστηκε η δυνατότητα συγκρότησης 10-12 ελαφρών ταγμάτων συνολικής δύναμης 6-7.000 ανδρών, επιλεγέντων από τις πιο πολεμικές φυλές και μάλιστα από αυτούς που υπήρχε ενδεχόμενη σχέση με πληθυσμούς εκτός συνόρων (σ.σ. προφανώς εννοούσε τους Τσάμηδες). Τα ευκίνητα τάγματα, τύπου ανταρτικών ομάδων, προορίζονταν να χρησιμοποιηθούν για την κάλυψη των μεραρχιών μας (…).
    Το Υπουργείο Στρατιωτικών, κατόπιν επανειλημμένων οχλήσεων, τελικά ενέκρινε την αποστολή του οπλισμού για τη συγκρότηση των αλβανικών μονάδων. Όμως αργότερα άλλαξε γνώμη και διέταξε τον περιορισμό της σύστασης των εθελοντικών αλβανικών ταγμάτων μόνο στη νότια Αλβανία .»»’
    ΔΗΛΑΔΗ ΜΕΙΩΣΗ ΤΟΥ ΑΡΙΘΜΟΥ ΑΠΟ ΤΟΥΣ 7.000 ΣΤΟΥΣ ΠΕΡΙΠΟΥ 5.000 ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΟΠΛΙΤΕΣ

    ΠΑΡΑΚΑΤΩ
    »’Ο Ιταλός τοποτηρητής Τζακομόνι, σε τηλεγράφημα του προς τον Τσιάνο, στις 24 Αυγούστου 1940, μεταξύ των άλλων ανέφερε τα εξής: “Από παντού καταφθάνουν έγγραφα που αποδεικνύουν τον ορθό προσανατολισμό των Αλβανών, άπειρες είναι οι αιτήσεις για κατάταξη στα εθελοντικά σώματα (…). Σε όλα τα κεντρικά σημεία της Αλβανίας παρατηρείται ζωηρό ενδιαφέρον και προσήλωση στις προσταγές του Ντούτσε. Η κίνηση του στρατού προκάλεσε μεγάλη ζωηρότητα κι’ ανυπομονησία για δράση…”.
    ΕΔΩ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΟΤΙ ΣΤΗ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΑΛΒΑΝΙΑ ΥΠΗΡΧΕ ΔΙΑΘΕΣΗ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΑΛΒΑΝΙΚΩΝ ΠΑΡΑΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΩΝ ΤΑΓΜΑΤΩΝ [ τα Tirana, Korçë, Vlorë και Τomor ] ΤΗΣ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΑΛΒΑΝΙΑΣ

    Ο αντιβασιλιάς της Αλβανίας βεβαίωσε «ότι είναι πάρα πολλές οι αιτήσεις των Αλβανών να καταταγούν στα σχηματιζόμενα αλβανικά σώματα, προοριζόμενα να κτυπήσουν τους Ελληνες και να συνεργαστούν με τον Ιταλικό Στρατό, και ότι ο πληθυσμός ελπίζει, επίσης, να κληθούν υπό τα όπλα μερικές ηλικίες…».

    »’Ο πόλεμος μεταξύ Ελλάδας και Ιταλίας, που άρχισε την 28η Οκτωβρίου 1940, επεκτάθηκε αυτόματα και μεταξύ Ελλάδας και Αλβανίας. Η Αλβανία, συνδεδεμένη την εποχή εκείνη με καθεστώς «προσωπικής ένωσης» με την Ιταλία, είχε δεχθεί με νόμο του Κοινοβουλίου της (Αλβανικός Νόμος, 10 Ιουνίου 1940) ότι: «το Βασίλειο της Αλβανίας αναγνωρίζει ότι θα βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση με τα κράτη τα οποία θα βρίσκονται σε εμπόλεμη κατάσταση με το Βασίλειο της Ιταλίας».

    »»Η προκήρυξη που διάβασε ο πρόεδρος του υπουργικού συμβουλίου Βερλάτσι, στις 28 Οκτωβρίου 1940, αναφέρει μεταξύ άλλων και τα εξής: «…Οι στρατιώτες του ένδοξου Ιταλικού Στρατού, στις τάξεις του οποίου περιλαμβάνονται πολλές μονάδες Αλβανών στρατιωτών…»
    »»Κατά τη διάρκεια της ιταλικής εαρινής επίθεσης (Μάρτιος 1941) ο Μουσολίνι επισκεπτόταν διάφορες μονάδες για να τονώσει το ηθικό των ανδρών, στη ζώνη του Δέβολη και στην περιοχή του Βερατίου. Μεταξύ άλλων επισκέφθηκε ομάδες ταγμάτων και εθελοντών Αλβανών Κατά τις συνομιλίες που είχε μαζί τους έμεινε ενθουσιασμένος από το παράστημα και το πολεμικό τους μένος.»’

    » Ο αντιστράτηγος Αλέξανδρος Παπάγος, αρχιστράτηγος του Ελληνικού Στρατού κατά τον πόλεμο 1940-41, σημειώνει: «Όλες οι ιταλικές μεραρχίες πεζικού ήταν ενισχυμένες σε πεζικό με τάγματα Αλβανών…».»’

    »Ο Ιταλος Β. Πράσκα στο τμήμα του βιβλίου του «Εξέλιξη των επιχειρήσεων από 28 έως 31 Οκτωβρίου 1940″, ανακεφαλαιώνοντας γράφει για τη συμμετοχή των αλβανικών μονάδων τα εξής: «…Φάλαγγα «Σολίνας» II Τάγμα της 1ης Λεγεώνας Αλβανών εθελοντών. (…) Κεντρική Φάλαγγα και Διοίκηση Μεραρχίας «Φερράρα» Ι Τάγμα Αλβανών Εθελοντών. (…) Παραλιακό Συγκρότημα… Τα τμήματα διαπεραιώθηκαν με την κάτωθι σειρά… 6) Τα τάγματα Αλβανών εθελοντών «Πεσκοσόλιντο» και «Κιαραβάλλε». (…) «Τα αλβανικά τάγματα εθελοντών, προπορευόμενα του 3ου Συντάγματος Γρεναδιέρων και κινούμενα…»…»Τα τάγματα Αλβανών εθελοντών, επίσης, ήλεγχαν πλήρως την αμαξιτή οδό (Ηγουμενίτσας-Βάρφανης).
    Στην επίθεση εναντίον του υψώματος 1289 του Λαπιστέτ, στις 09.30 της 4ης Νοεμβρίου 1940, έλαβε μέρος ένα από τα πιο επίλεκτα τμήματα των Αλβανών, το τάγμα «Τιμόρ», το οποίο και κατόρθωσε να το καταλάβει. Με άμεση αντεπίθεση των Ελλήνων το τάγμα «Τιμόρ» αναδιπλώθηκε και διασκορπίστηκε στην κοιλάδα με άτακτη φυγή. Υποχρεώθηκαν να επέμβουν οι βερσαλιέροι για να σταματήσουν τους Αλβανούς.»

    »’Ο Γερμανός συγγραφέας Βίλιμπαλντ Κόλεγκερ, σε βιβλίο του που κυκλοφόρησε το 1942, για τη στάση των Αλβανών κατά τον Ελληνοϊταλικό πόλεμο 1940-41 γράφει τα εξής: «…Οι Ελληνες αναγκάζονταν να πολεμούν εναντίον Αλβανών συμμοριτών, κατά τη στιγμή που Αλβανοί εθελοντές προσέρχονταν αθρόα στις ιταλικές φάλαγγες. Δεν αγνοούσαν οι από γόνοι του Σκεντέρμπεη ποίοι ήταν οι πραγματικοί φίλοι τους. »’

    ΔΗΛΑΔΗ ΓΕΡΜΑΝΟΙ , ΙΤΑΛΟΙ , ΑΓΓΛΟΙ ΚΛΠ
    ΜΑΡΤΥΡΟΥΝ ΤΟΝ ΦΙΛΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΡΟΛΟ ΤΩΝ ΑΛΒΑΝΟΤΣΑΜΗΔΩΝ ΟΛΟ ΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ 1940 -1944 .

    Μου αρέσει!

  3. mp // 1 Ιανουαρίου 2017 στο 02:06 // Απάντηση

    ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΡΒΑΝΙΤΕΣ

    Βενετία εχει πολλά μνημεία τα οποία έχουν μεγάλη ιστορική αξία για πολλά έθνη. Φυσικά, για τους Έλληνες, τα μνημεία που σχετίζονται με την ίδρυση και δραστηριότητα της Ελληνικής κοινότητας (Scuola e Nazione Greca η απλούστερα Scuola dei Greci) έχουν πολύ μεγάλη αξία . Τέτοια μνημεία είναι φυσικά ο Αγιος Γεώργιος των Ελλήνων, αλλά και τα κτήρια που σχετίζονται με την ίδρυση και λειτουργία της κοινότητας εκείνης το 1494.

    Οι Μπούιοι/Αρβανίτες ήταν απ’ τα ιδρυτικά μέλη της κοινότητας εκείνης κι ο πολυπληθέστερος πληθυσμός της, στην αρχή τουλάχιστον. Θα βρείς τα ονόματα των Μπούιων/Αρβανιτών ανάμεσα στα ιδρυτικά μέλη αυτής της κοινότητας τον Νοέμβριο του 1494, όπως θα τους βρείς, λίγο αργότερα, να υπογράφουν και την αίτηση για την ανέγερση του Ναού του Αγίου Γεωργίου των Ελλήνων.

    Η Ελληνική κοινότητα δεν ήταν όμως η μόνη “εθνική” κοινότητα στην Βενετία. Υπήρχαν κι άλλες “εθνικές’ κοινότητες σ’ εκείνη την πόλη. Σε μικρή λοιπόν απόσταση απ’ τα κτήρια που στέγαζαν την Ελληνική Κοινότητα της Βενετίας βρίσκεται ένα άλλο κτήριο-μνημείο. Είναι το κτήριο που είναι γνωστό με την ονομασία “Scuola di Santa Maria degli Albanesi”. Το κτήριο αυτό στέγαζε τα χρόνια εκείνα την Αλβανική Κοινότητα της Βενετίας, την “εθνική” κοινότητα των Αλβανών της Βενετίας οι οποιοι προερχονταν από τους πολεμιστες του Καστριωτη που κατεφυγαν εκει .

    Η Αλβανική Κοινότητα της Βενετίας ήταν αρχαιότερη απ’ την αντίστοιχη Ελληνική, ιδρύθηκε το 1447.
    Την εποχή κατά την οποία οι πρώτοι Μπούιοι/Αρβανίτες αποβιβάσθηκαν στην Βενετία, στα τέλη του 15ου αιώνα, η Αλβανική Κοινότητα λειτουργούσε ήδη.

    Σε εκείνο τον μακρινό τόπο οι Μπούιοι/Αρβανίτες, χωρίς κανέναν καταναγκασμό, επέλεξαν, τελείως ανεπηρέαστοι, να “συνταχθούν” με τους υπόλοιπους Ελληνες ηδη από τον 15ο αιωνα ,και όχι με τους Αλβανούς της Βενετιας.

    Μου αρέσει!

  4. ΝΤΡ // 4 Ιανουαρίου 2017 στο 16:20 // Απάντηση

    ΜΕΡΙΚΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΑΛΒΑΝΩΝ ΕΘΝΙΚΙΣΤΩΝ.

    »»Σουλιότες, η πιο αξιοσημείωτη φυλή Αλβανών Ορθοδόξων» είχε πει ο George Finlay το 1861.»»

    Ο ΦΙΝΛΕΥ ΕΒΛΕΠΕ ΑΛΒΑΝΟΥΣ ΣΤΗ ΜΙΣΗ ΠΕΛΟΠΟΝΗΣΟ ΠΡΑΓΜΑ ΑΝΑΛΗΘΕΣ .
    ΣΥΝΕΠΩΣ ΟΤΑΝ ΜΙΛΑΕΙ ΠΕΡΙ »ΑΛΒΑΝΩΝ» , ΚΑΛΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΞΕΤΑΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΑΘΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ .
    ΕΔΩ ΕΙΧΕ ΓΡΑΨΕΙ ΟΤΙ , ΚΑΘΩΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΟΥΝ ΠΟΛΛΟΙ , Ο ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ , ΚΑΤΑ ΤΑ »ΠΟΛΥΤΕΛΗ ΣΥΜΠΟΣΙΑ» ΜΕ ΤΟΥΣ ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ ΜΙΛΟΥΣΕ ΑΛΒΑΝΙΚΑ.
    ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΙΛΛΥΡΙΚΑ ΑΛΛΑ ΑΛΒΑΝΙΚΑ .
    ΒΕΒΑΙΑ ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΟΤΙ ΣΤΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΜΙΛΙΟΥΝΤΑΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΑΛΙΑ
    ΑΙΟΛΟΔΩΡΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ .
    ΚΑΙ ΤΟ ΕΛΕΓΕ ΕΝΩ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΚΟΜΑ KAN ΑΠΟΔΕΙΧΘΕΙ [ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ ΟΜΩΣ ] Η ΟΠΟΙΑ ΣΥΝΔΕΣΗ ΑΛΒΑΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΙΛΛΥΡΙΚΗΣ ΛΑΛΙΑΣ . ΔΗΛΑΔΗ ΣΑΝ ΙΛΛΥΡΙΚΗ ΚΑΙ ΑΛΒΑΝΙΚΗ ΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΙΔΙΑ ΛΑΛΙΑ .
    ΠΑΡΟΛΑ ΑΥΤΑ Ο ΜΕΓΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΜΙΛΟΥΣΕ ΥΠΟΤΙΘΕΤΕ »’ΑΛΒΑΝΙΚΑ» ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΩΣΣΟΛΟΓΟΥΣ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΜΙΑ ΜΕΡΙΚΩΣ ΕΚΛΑΤΙΝΙΣΜΕΝΗ ΓΛΩΣΣΑ.
    ΚΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΛΥ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΩΝ ΛΑΤΙΝΩΝ – ΡΩΜΑΙΩΝ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΒΑΛΚΑΝΙΚΗΣ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΚΑΙ ΕΚΛΑΤΙΝΗΣΑΝΕ ΤΗΝ ΑΛΒΑΝΙΚΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΛΑΛΙΑ .
    ΚΟΥΛΟΥΒΑΧΑΤΑ ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ .
    ΑΣΧΕΤΑ ΜΕ ΤΟ ΥΠΟΛΟΙΠΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΣΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΤΩΝ ΑΛΒΑΝΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΡΒΑΝΙΤΩΝ ΤΑ ΕΚΑΝΕ ΛΙΓΟ ΜΑΝΤΑΡΑ .

    »»’Κάποιοι ωστόσο υποστηρίζουν ότι οι Σουλιότες δεν είναι Τσάμηδες αλλά Γκέγκηδες Αλβανοί, προερχόμενοι από την Δίβρη (Dibër) της κεντρικής Αλβανίας. Οι Σουλιότες ξύριζαν τους κροτάφους τους, που είναι συνήθεια γκέγκικη και φορούσαν τη γνωστή μας φουστανέλλα που είναι το συνηθισμένο φόρεμα στην κεντρική Αλβανία.»»

    ΠΡΩΤΟΝ ΤΟ ΞΥΡΙΣΜΑ ΚΡΟΤΑΦΩΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΛΒΑΝΙΚΗ ΑΛΛΑ ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΣΥΝΗΘΕΙΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΥΟΘΕΤΗΣΑΝ ΣΤΑΔΙΑΚΑ ΣΧΕΔΟΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΕΝΟΠΛΟΙ ΤΩΝ ΒΑΛΚΑΝΙΩΝ .
    ΔΕΥΤΕΡΟΝ ΣΤΗΝ ΚΕΝΤΡΙΝΗ ΑΛΒΑΝΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΔΙΜΠΡΑ ΔΕΝ ΦΟΡΑΝΕ ΦΟΥΣΤΑΝΕΛΕΣ ΟΙ ΑΛΒΑΝΟΙ ΑΛΛΑ ΓΚΕΚΗΚΕΣ ΕΝΔΥΜΑΣΙΕΣ .
    Η ΦΟΥΣΤΝΕΛΑ ΦΟΡΙΕΤΕ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΤΑ ΠΕΡΙΧΩΡΑ ΦΙΕΡΙ , ΜΠΕΡΑΤΙΟΥ ΚΑΙ ΑΧΡΙΔΟΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΒΟΡΕΙΟΤΕΡΑ ,
    ΣΤΟ ΝΟΤΙΟ ΔΗΛΑΔΗ ΤΜΗΜΑ ΤΗΣ ΑΛΒΑΝΙΑΣ.
    ΟΣΟ ΒΟΡΕΙΟΤΕΡΑ – ΜΑΚΡΥΤΕΡΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ [ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΓΡΑΜΜΗ ] ΟΥΤΕ ΦΟΥΣΤΑΝΕΛΑ ΦΟΡΙΕΤΕ ΟΥΤΕ ΚΛΑΡΙΝΑ ΚΑΙ ΧΟΡΟΥΣ ΠΟΥ ΩΣ ΕΚΕΙ ΜΟΙΑΖΟΥΝ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥΣ .
    ΤΡΙΤΟΝ ΠΟΛΕΜΙΣΤΕΣ ΤΟΥ ΣΚΕΝΤΕΡΜΠΕΗ ΗΤΑΝ ΟΙ ΜΑΚΡΙΝΟΙ ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΤΩΝ ΜΠΟΤΣΑΡΕΩΝ ΚΑΙ ΤΖΑΒΕΛΑΙΩΝ , ΚΑΙ ΟΧΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΣΟΥΛΙΩΤΩΝ . ΣΩΖΕΤΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΜΠΟΤΣΑΡΕΙΚΗ [ ΤΟΥ ΝΟΤΗ ΜΠΟΤΣΑΡΗ ] ΜΕΧΡΙ ΠΡΙΝ 100 ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΕΛΕΓΕ ΟΤΙ

    «Θανόντος του Σκεντέρμπεη οι Μποτσαραίοι μαχόμενοι προς Τούρκους και Τουρκαλβανούς, κατήλθον προς την Δράγανη. Κατά τας αρχάς δ ε του 17ου αιώνος ίδρυσαν με άλλους αδούλωτους Έλληνες την Σουλιώτικη Συμπολιτεία».
    ΑΡΑ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΟΤΙ ΕΝΩ ΔΙΑΣΩΖΕΙ ΤΗΝ ΤΟΣΟ ΜΑΚΡΙΝΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΓΩΝΩΝ ΤΟΥ ΠΕΡΙ »ΣΥΜΠΟΛΕΜΙΣΤΩΝ ΤΟΥ ΚΑΣΤΡΙΩΤΗ »’ ΔΕΝ ΔΙΑΣΩΖΕΙ ΚΑΠΟΙΑ »ΑΛΒΑΝΙΚΗ» ΚΑΤΑΓΩΓΗ .
    ΤΟΥΝΑΝΤΙΩΝ ΘΑ ΛΕΓΑΜΕ .

    »»Ο Pouqueville αποκαλεί τους Σουλιότες ως Έλληνες, επειδή ήταν Χριστιανοί Ορθόδοξοι. Το καταλαβαίνουμε αυτό επειδή τους μουσουλμάνους του Αλή Πασά που επιτέθηκαν στους Σουλιότες, τους αποκαλεί Αλβανούς.»’
    Ο ΠΟΥΚΕΒΙΛ ΣΩΣΤΑ ΤΟ ΓΡΑΦΕΙ.
    ΟΙ ΜΕΝ ΗΤΑΝ ΣΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΤΟΥΣ ΠΛΕΙΟΨΗΦΕΙΑ ΛΙΑΜΠΗΔΕΣ-ΑΛΒΑΝΟΙ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΟΙ ΕΝΩ Ο ΔΕ ΗΤΑΝ ΣΟΥΛΙΩΤΕΣ ΔΗΛΑΔΗ ΔΙΓΛΩΣΣΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ .
    ΔΗΛΑΔΗ ΜΙΛΑΕΙ ΚΑΘΑΡΑ ΜΕ ΕΘΝΟΤΙΚΟΥΣ ΟΡΟΥΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΥΣ .
    ΑΛΛΙΩΣ ΘΑ ΑΝΕΦΕΡΕ ΤΟΥΣ ΑΝΕΦΕΡΕ ΩΣ ΡΩΜΙΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΛΒΑΝΟΥΣ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΕΣ

    ΑΥΤΟ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΕΤΕ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΥΣΤΡΙΑΚΟΥΣ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ .
    Να δούμε τι λέει και η ανακριτική έκθεση των Αυστριακών όταν συνέλαβαν τον Ρήγα:

    »’Μετά την απελευθέρωσιν δε της Πελοποννήσου ήθελε να εισβάλη εις την Ήπειρον, να ελευθερώσει και ταύτην την χώραν, να συνενώση τους Μανιάτας μετά των άλλων Ελλήνων στασιαστών, των καλουμένων Κακοσουλιωτών»»

    ΑΡΑ ΗΔΗ ΠΡΟΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΑ ΟΙ ΑΥΣΤΡΙΑΚΟΙ ΤΟΥΣ ΟΝΟΜΑΖΑΝΕ ΕΛΛΗΝΕΣ .

    ΓΙΑ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΑΛΒΑΝΟΥ ΑΛΗ ΠΑΣΑ ΠΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΣΕ ΝΑ ΠΕΙΣΕΙ ΤΟΥΣ ΣΟΥΛΙΩΤΕΣ ΝΑ ΕΝΤΑΧΘΟΥΝ ΣΤΟ ΑΣΚΕΡΙ ΤΟΥ ,ΣΩΣΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΑΤΟΝ ΣΤΗΝ ΑΓΓΛΙΚΗ .

    My friends, Captain Bogia and Captain Giavella, I, Ali Pasha, salute you, and kiss your eyes, because I well know your courage and heroic minds……..
    ……Your paycheck will be double that which I give to the Albanians,»»
    ΔΗΛΑΔΗ ΘΑ ΣΑΣ ΔΩΣΩ »»’ ΔΙΠΛΟ ΜΙΣΘΟ ΑΠΟ ΟΣΑ ΔΙΝΩ ΣΤΟΥΣ ΑΛΒΑΝΟΥΣ»»’

    BΛΕΠΟΥΜΕ ΔΗΛΑΔΗ ΟΤΙ Ο ΑΛΒΑΝΟΣ ΑΛΗ ΠΑΣΑΣ ΔΙΑΧΩΡΙΖΕΙ ΤΟΥΣ ΣΟΥΛΙΩΤΕΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΛΒΑΝΟΥΣ ΤΟΥ ΑΣΚΕΡΙΟΥ ΤΟΥ .
    ΤΙ ΙΔΙΟ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΣ ΤΟΥ ΑΛΗ ΤΟΣΟ Ο ΑΛΒΑΝΟΣ ΟΣΟ ΚΑΙ Ο ΕΛΛΗΝΑΣ ΨΑΛΛΙΔΑΣ .

    ΨΑΛΙΔΑΣ.
    »’Εις την Τζαμουριαν, ειναι και το περιφημο Σουλι ή Κακοσουλι, αυτη η περιοχη των χωριων τουτων εκατοικειτο απο Γραικους πολεμικους, ….»»

    ΤΟ ΙΔΙΟ ΚΑΙ Ο ΓΙΟΣ ΤΟΥ ΑΛΗ ΠΑΣΑ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΤΟΥΣ ΟΝΟΜΑΖΕΙ ΡΩΜΑΙΓΟΥΣ .
    Ο Βελή πασάς, στην αλληλογραφία με τον πατέρα του, ονομάζει τους Σουλιώτες Ρωμέους. Ρομέγους .
    Επισης και ο μουσουλμάνος Αλβανος αξιωματούχος του Αλή Μπεκίρ Τζογαδούρος τους ονομαζει Ρωαμιους
    : «Ακόμη, εφένδη μου, δόστους κι έναν παπάν ότι οι Ρομέγη χωρής παπάν δεν ημπορούν να γκάμουν.»

    ΑΡΑ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΟΤΙ ΟΙ ΑΛΒΑΝΟΙ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΤΟΥΣ ΟΝΟΜΑΖΑΝΕ ΡΩΜΙΟΥΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ Ο ΑΛΗ ΠΑΣΑΣ ΤΟΥΣ ΔΙΑΧΩΡΙΖΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΛΒΑΝΟΥΣ .
    ΒΕΒΑΙΑ ΟΙ ΣΗΜΕΡΙΝΟΙ ΑΛΒΑΝΟΙ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΝΕ ΤΟΥΣ ΒΓΑΛΟΥΝ ΑΛΒΑΝΟΥΣ , ΑΛΛΑ ΟΙ ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΤΟΥΣ ΚΑΤΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΘΑ ΞΕΡΑΝΕ.

    ΝΑ ΚΑΙ Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΜΕΤΑΞΥ ΣΟΥΛΙΩΤΩΝ ΚΑΙ ΑΛΒΑΝΩΝ ΠΟΥ ΑΠΟΔΥΚΝΥΕΙ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ .

    Συνθήκη της 15ης Ιανουαρίου 1821

    Ημείς οι υπογεγραμμένοι Αγαδο-Αλβανοί και Καπετανέοι Σουλιώται ορκωνόμεθα ο καθείς εις την Πίστιν του, να βαστάξωμεν το παρόν γράμμα στερεόν, βέβαιον και αμετάτρεπτον και ότι, επειδή και ο Αφέντης μας Αλή Πάσσας, πολιορκείται στενά από τον Ισμαήλ και λοιπούς Πασσάδες, να ήμαστε αδέλφια, ένα κορμί και μία ψυχή, και να χύσωμεν το αίμα μας δια το σελαμέτι (σωτηρία) αυτού του Αφεντός και, εάν κανένας από ημάς τους Τουρκους γένη άπιστος και αρνηθή τον όρκον, να ήναι όξω από το ντιν-ισλάμ και να αποθάνη Οβριός ειδέ και από ημάς του Ρωμιους κανένας, να ήναι αρνητής του Χριστού. Αυτά στέργομεν όλοι μας, και, ως άνωθεν, μεθ΄όρκους μας υπογράφομεν
    Σούλι 15 Ιανουαρίου 1821

    Οι Αγάδες Αλβανοί
    (Τ.Σ.)
    Σιλιχτάρ Πόττας
    Άγο Μουχουρδάρης
    Ταχήρ Αμπάζης
    Τσέγκο Βέγης
    Μουρτοτσάλης
    Ελμάς Μέτσης
    Σουλεϊμάν Μέτος
    Λεάζ Λουλέχης
    Κοζτάρ Μίτσανης
    Χασσάν Πελούσης
    Τέμης Σαλίτσας

    Οι Καπεταναίοι Σουλιώται
    Μάρκος Βότσαρης
    Νότης Βότσαρης
    Γεώργιος Δράκος
    Κίτσος Τζαβέλλας
    Γιώτης Δαγγλής
    Λάμπρος Βέϊκος
    Τούσας Ζέρβας
    Νάστος Καραμπίνης
    Κίτσος Διαμαντή Τσαβέλλας
    Κότσης Λώπης

    ΑΣ ΔΟΥΜΕ ΠΩΣ Ο ΚΑΘΕ ΕΝΑΣ ΑΥΤΟΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΕΤΕ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΣΥΜΦΩΝΙΑ.
    ΟΙ ΜΕΝ ΑΥΤΟΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΟΝΤΕ ΩΣ ΑΛΒΑΝΟΙ [ ΕΘΝΟΤΙΚΑ] ΚΑΙ ΤΟΥΡΚΟΙ [ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ]
    ΕΝΩ ΟΙ ΔΕ ΩΣ ΡΩΜΙΟΙ [ ΕΘΝΟΤΙΚΑ ] ΚΑΙ ΣΟΥΛΙΩΤΕΣ [ ΤΟΠΙΚΑ ] .
    ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΜΠΟΔΙΖΕ ΤΟΥΣ ΣΟΥΛΙΩΤΕΣ ΑΝ ΗΤΑΝ »’ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΑΛΒΑΝΟΙ »» ΝΑ ΑΥΤΟΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΤΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΥΠΟΓΡΑΨΟΥΝ ΩΣ »’ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΑΛΒΑΝΟΙ »»’
    Η »’ΑΛΒΑΝΟΙ ΡΩΜΙΟΙ»’ ΟΠΩΣ ΟΙ ΑΛΗΑΠΑΣΑΛΗΔΕΣ ΠΟΥ ΥΠΕΓΡΑΨΑΝ ΩΣ »ΑΛΒΑΝΟΙ» ΚΑΙ ΩΣ »ΤΟΥΡΚΟΙ» .
    ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΤΟ ΕΚΑΝΑΝ .
    ΓΙΑΤΙ ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΑΛΒΑΝΟΙ .

    TΩΡΑ ΣΕ ΟΤΙ ΑΦΟΡΑ ΤΗ ΓΛΩΣΣΑ ΠΟΥ ΜΙΛΟΥΝΤΑΝ ΣΤΟ ΟΡΕΙΝΟ ΣΟΥΛΙ ΕΧΟΥΜΕ ΤΙΣ ΕΞΗΣ ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ .

    ΑΡΑΒΑΝΤΙΝΟΣ »»’ η τε Αλβανική και Ελληνική γλώσσα ομιλείτο παρ’ αυτοίς»»

    ΣΟΥΛΙΩΤΗΣ ΚΟΥΤΟΝΙΚΑΣ »’΄Λαλείτε η ελληνικη και η αλβαβικη διαλεκτος»’

    ΔΗΛΑΔΗ ΕΧΟΥΜΕ ΑΝΑΦΟΡΑ ΤΟΣΟ ΤΩΝ ΙΔΙΩΝ ΤΩΝ ΣΟΥΛΙΩΤΩΝ ΟΣΟ ΚΑΙ ΜΗ ΣΟΥΛΙΩΤΩΝ ΠΟΥ ΕΖΗΣΑΝ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ ΟΤΙ ΜΙΛΑΓΑΝΕ ΕΞΙΣΟΥ ΚΑΙ ΤΙΣ ΔΥΟ ΓΛΩΣΣΕΣ .

    Η ΔΙΓΛΩΣΣΙΑ ΤΟΥΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΧΩΡΙΑ ΤΟΥΣ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΙΔΡΥΣΑΝΕ ΚΑΙ ΟΝΟΜΑΤΟΔΟΤΗΣΑΝΕ .
    ΣΕ ΟΤΙ ΑΦΟΡΑ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΤΟ ΟΡΕΙΝΟ ΣΟΥΛΙ
    Οι πρώτοι κάτοικοι που εγκαταστάθηκαν στην ορεινή περιοχή του Σουλίου, δημιούργησαν αρχικά τέσσερα χωριά, το Σούλι (ή Κακοσούλι), τη Σαμονίβα, την Κιάφα και το Αβαρίκο, μισή ώρα το ένα από το άλλο, που όλα μαζί αποτελούσαν το λεγόμενο ‘Τετραχώρι’.
    Αργότερα, δημιούργησαν άλλα επτά χωριά, το Τσεκούρι, το Αλποχώρι, το Παλιοχώρι, την Γκιονάλα, το Περιχάτι, τα Βίλια και τους Κοντάντες,
    ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΟΤΙ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΑ ΑΛΒΑΝΙΚΑ ΤΟΠΟΝΥΜΙΑ [ ΣΟΥΛΙ , ΚΙΑΦΑ , ΚΛΠ ] ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΟΠΩΣ ΑΛΠΟΧΩΡΙ ΠΑΛΙΟΧΩΡΙ ΤΣΕΚΟΥΡΙ ΚΛΠ , ΗΔΗ ΑΠΟ ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΧΡΟΝΙΑ , ΟΣΟ ΚΑΙ Η ΟΝΟΜΑΣΙΕΣ ΤΕΤΡΑΧΩΡΙ ΚΑΙ ΕΦΤΑΧΩΡΙ .

    Χαρακτηριστική υπήρξε και η τοπική σημαία ΤΟΥ 1770-1780 με την ανορθόγραφη επιγραφή «ΑΠΟΓΟΝΙ ΤΟΥ ΠΥΡΟΥ» που σώζεται μέχρι τις μέρες μας.

    ΤΟ ΑΥΤΟ ΙΣΧΥΕΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΟΥ ΤΖΑΒΕΛΑ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΕΓΡΑΨΕ ΣΤΗ ΚΕΡΚΥΡΑ , ΜΕ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΚΑΙ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΜΕΛΕΤΗΣΕ Ο ΠΡΩΤΟΨΑΛΤΗΣ ΤΟ 1984 .
    ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΕΛΛΗΝΟΑΛΒΑΝΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ ΤΟΥ ΜΠΟΤΣΑΡΗ ΠΟΥ ΕΠΙΣΗΣ ΣΥΝΕΤΑΞΕ ΣΤΗ ΚΕΡΚΥΡΑ.

    ΚΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΟΤΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ Η ΥΠΑΡΞΗ ΚΕΙΜΕΝΩΝ ΓΡΑΜΜΕΝΩΝ ΣΤΗΝ ΑΛΒΑΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΜΕ ΛΑΤΙΝΙΚΟΥΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ ΠΟΛΛΟΥΣ ΑΙΩΝΕΣ ΠΡΙΝ.

    Με εξαίρεση ένα, μέχρι τώρα αδημοσίευτο, χειρόγραφο κάποιου «Θεόδωρου της Σκόδρας», το οποίο χρονολογείται πιθανόν το 1210,[2] καθώς και ορισμένες γραμμές στο χειρόγραφο Bellifortis, οι οποίες έχουν προταθεί ως Αλβανικές,[3] η πρώτη επιβεβαιωμένη, γραπτή μαρτυρία της Αλβανικής προέρχεται από γράμμα του αρχιεπισκόπου του Δυρραχίου Παύλου Αγγέλου (Paulus Angelus, στα αλβανικά Pal Engjëll) το οποίο χρονολογείται στα 1462.[2]

    Το παλαιότερο γνωστό τυπογραφημένο βιβλίο στα Αλβανικά είναι το Μεσάρι (Meshari) ή σύνοψη θείας λειτουργίας, γραμμένο από τον Γκιον Μπουζούκου (Gjon Buzuku), καθολικό ιερέα, το 1555.[4]

    ΟΠΟΙΟΣ ΑΛΒΑΝΟΣ ΑΡΑ ΗΘΕΛΕ ΕΓΡΑΦΕ ΤΗΝ ΑΛΒΑΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΜΕ ΛΑΤΙΝΙΚΟΥΣ Η ΕΛΛΗΝΙΚΟΥΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ .ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΚΑΝΑΝΕ ΟΙ ΣΟΥΛΙΩΤΕΣ .

    ΣΥΝΕΠΩΣ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΜΠΟΔΙΖΕ ΤΟΥΣ »’ΑΛΒΑΝΟΥΣ» ΣΟΥΛΙΩΤΕΣ ΝΑ ΓΡΑΨΟΥΝ ΤΗΝ ΑΛΒΑΝΙΚΗ ΛΑΛΙΑ ΜΕ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ.
    ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΝΑΝΕ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΑΛΒΑΝΟΙ ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΜΙΛΑΓΑΝΕ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΟΠΟΤΕ ΓΡΑΦΑΝΕ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΜΕ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ.

    ΕΝΩ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΝΑΦΟΡΕΣ ΕΥΡΩΠΑΙΩΝ ΠΕΡΙ »ΑΛΒΑΝΩΝ» ΣΟΥΛΙΩΤΩΝ , ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΝΑΦΟΡΕΣ ΕΥΡΩΠΑΙΩΝ ΠΕΡΙ »’ΕΛΛΗΝΩΝ » ΣΟΥΛΙΩΤΩΝ
    ΝΑ ΜΕΡΙΚΕΣ ΤΕΤΟΙΕΣ ΠΟΥ ΑΠΟΔΥΚΝΥΟΥΝ ΤΟΣΟ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΟΣΟ ΚΑΙ ΤΗ ΔΙΓΛΩΣΣΙΑ ΤΟΥΣ.

    »»»’Ο Leake στο έργο του «Researches in Greece», αναφέρει , πως «στην ακμή τους οι Σουλιότες είχαν στην κατοχή τους ολόκληρο τον κάμπο του Γλυκύ, με ριζότοπους και αραποσιτοχώραφα. Για την καλλιέργεια των κτημάτων χρησιμοποιούσαν τους Έλληνες της περιοχής»».
    ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΟ ΟΤΙ ΣΤΟ ΚΑΜΠΟ ΤΟΥ ΓΛΥΚΗ ΓΕΙΤΟΝΙΚΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΟΥ ΣΟΥΛΙΟΥ ΠΡΟΣ ΣΤΗ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑ , ΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΜΙΛΟΥΣΑΝΕ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΔΥΟ ΓΛΩΣΣΕΣ ΟΠΩΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΟΙ ΣΟΥΛΙΩΤΕΣ . ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΟΤΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΕ ΩΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ LEAKE .
    ΕΙΝΑΙ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΤΟΥ ΑΧΕΡΟΝΤΑ ΠΟΤΑΜΟΥ-ΦΑΝΑΡΙ , ΤΟΥ ΚΑΜΠΟΥ ΝΟΤΙΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑΣ-ΚΑΜΠΟΣ ΓΛΥΚΗΣ ΚΑΙ ΟΡΕΙΝΩΝ ΣΟΥΛΙΟΤΟΧΩΤΙΩΝ ΟΠΟΥ ΣΥΦΜΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΚΟΥΤΣΟΝΙΚΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΑ ΘΕΣΠΡΩΤΟ ΗΤΑΝ ΕΛΛΗΝΕΣ ΔΙΓΛΩΣΣΟΙ ΣΕ ΑΝΤΘΕΣΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ ΠΡΕΒΕΖΗΣ ΑΡΤΑΣ ΠΩΓΩΝΙΟΥ ΚΑΙ ΚΟΝΙΤΣΑΣ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΕΛΛΗΝΕΣ ΜΟΝΟΓΛΩΣΣΟΙ .

    Ο Λόρδος Byron περιγράφει τους Σουλιότες ως «κακότροπους Ρωμαίους που μιλούν λίγα Ιλλυρικά»»
    EΛΛΗΝΕΣ ΔΙΓΛΩΣΣΟΙ ΔΗΛΑΔΗ ΑΦΟΥ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΑ ΡΩΜΕΙΚΑ ΜΙΛΟΥΝ ΚΑΙ ΛΙΓΑ ΙΛΥΡΙΚΑ .

    »οι Ορθόδοξοι Σουλιότες, ένα θαυμαστό μείγμα από Έλληνες και εξελληνισμένους Αλβανούς, που κέρδισαν τον θαυμασμό του Byron.» [William Miller, ]»

    »Με τη φράση «Εκείνο το ελληνικό φύλο που κατοικεί στο βουνό Σούλι…» αρχίζει την περιγραφή του για το Σούλι ο Γερμανός διπλωματης Bartholdy («Voyage en Grece fait dans les Anees 1803 et 1804».

    Ο William Eton αναφέρει και αυτός , στο βιβλιο «A Survey of the Turkish Empire» (1798) ,τα εξης
    για τους στρατιώτες του Αλη Πασα τους οποιους ονομαζει »»’as they were all Albanians»»» ,
    ενώ αναφερει τους Σουλιωτες ως »»Greek inhabitants of the mountain of Sulli»»’
    Δηλαδη Ελληνες οι μεν Αλβανοι οι δε .

    ΕΤΣΙ ΚΑΤΑΡΙΠΤΕΤΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΠΕΡΙ ΜΕΤΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΕΞΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΕΙΤΕ ΓΛΩΣΣΙΚΟΥ ΕΙΤΕ ΚΑΙ ΣΥΝΕΙΔΗΣΙΑΚΟΥ.
    ΑΦΟΥ ΤΟΣΟ ΣΤΗ ΛΑΛΙΑ [ ΔΙΓΛΩΣΣΟΙ ] ΟΣΟ ΚΑΙ ΣΤΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΗΤΑΝ ΕΛΛΗΝΕΣ .

    Μου αρέσει!

  5. ΝΤΡ // 9 Φεβρουαρίου 2017 στο 00:56 // Απάντηση

    ΑΛΒΑΝΟΤΣΙΑΜΗΔΕΣ ΚΑΙ ΕΑΜ – ΕΛΑΣ

    ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΗΓΕΣ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ

    ENA AKOMA ΠΙΟ »ΕΞΑΛΟ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑ» TΩΝ ΕΘΝΙΚΙΣΤΩΝ ΑΛΒΑΝΟΤΣΙΑΜΗΔΩΝ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ
    »»Ο ΕΔΕΣ ΜΑΣ ΕΔΙΩΞΕ ΓΙΑΤΙ ΗΜΑΣΤΑΝ ΜΕ ΤΟ ΕΑΜ »’

    ΑΣ ΤΑ ΔΟΥΜΕ ΕΝΑ ΕΝΑ …..

    Ήδη από το 1942, απεσταλμένος του αλβανικόυ ΕΑΜ) ονόματι Τζελάλ Κάσιο είχε μεταβεί στην Θεσπρωτία προσπαθώντας να πείσει τη σημαντική μερίδα των Τσάμηδων που συνεργαζόταν με τις κατοχικές δυνάμεις να σταματήσει τη δράση της, χωρίς όμως αποτέλεσμα2.
    ΑΡΑ ΕΔΩ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΟΤΙ ΑΠΟ ΤΟ 1942 ΗΔΗ
    ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΜΕΡΙΔΑ ΑΛΒΑΝΟΤΣΙΑΜΗΔΩΝ ΕΙΧΕ ΣΤΡΑΦΕΙ ΠΡΟΣ ΤΙΣ ΚΑΤΟΧΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ .
    ΠΟΛΥ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ ΕΔΕΣ ΟΠΩΣ ΕΧΕΙ ΑΠΟΔΕΙΧΘΕΙ ΚΑΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ .

    Τον Μάρτιο του 1943, το τοπικό ΕΑΜ σχημάτισε ειδική επιτροπή επιφορτισμένη με το ζήτημα των Τσάμηδων ενώ τμήματα του ΕΛΑΣ πραγματοποίησαν μια σειρά από περιοδείες στα χωριά της μειονότητας με σκοπό τη στρατολόγηση ανταρτών. Και σε αυτή την περίπτωση τα αποτελέσματα ήταν πενιχρά3.
    ΔΗΛΑΔΗ ΗΔΗ ΑΠΟ ΤΗΣ ΕΜΦΑΝΙΣΕΩΣ ΤΟΥ , ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ 1943 , Ο ΕΑΜ – ΕΛΑΣ ΕΔΩΣΕ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΣΤΗΝ ΜΕΙΟΝΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΑΛΒΑΝΩΝ .
    ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΠΕΤΥΧΕ ΤΙΠΟΤΑ , ΑΦΟΥ Η ΠΛΕΙΟΨΗΦΕΙΑ ΠΑΡΕΜΕΝΕ ΠΡΟΣ ΤΗ ΜΕΡΙΑ ΤΟΥ ΑΞΟΝΑ .

    ΑΛΛΩΣΤΕ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΑΜ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΠΛΕΙΟΨΗΦΕΙΑΣ ΤΩΝ ΤΩΝ ΑΛΒΑΝΟΤΣΙΑΜΗΔΩΝ ΗΔΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΜΕΡΑ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ.

    ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΕΓΓΡΑΦΟ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ

    ΜΕΙΟΝΟΤΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ: Όλες οι προσπάθειες μας αν και βασίζονταν στη γραμμή της Κ.Ε. του Ε.Α.Μ. για την ενοποίηση όλων των δυνάμεων ενάντια στον κατακτητή δεν είχαν θετικά αποτελέσματα γιατί η παμψηφία σχεδόν των Τσάμηδων της περιοχής είχε ταχθεί ανεπιφύλαχτα με το μέρος του καταχτητή και οργάνωνε δολοφονικές επιδρομές ενάντια στα Ελληνικά χωριά, αρπαγές και σφετερισμούς περιουσιών.
    ΔΗΛΑΔΗ Η ΠΛΕΙΟΨΗΦΕΙΑ ΤΟΥΣ ΟΧΙ ΑΠΛΑ ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΝΤΑΝ ΜΕ ΤΟΝ ΑΞΟΝΑ ΑΛΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΟΥΣΑΝ ΚΑΙ ΔΟΛΟΦΟΝΙΚΕΣ ΕΠΙΔΡΟΜΕΣ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΧΩΡΙΑ , ΚΑΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ , ΠΟΛΥ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΕΠΙΔΡΟΜΗ-ΕΘΝΟΚΑΘΑΡΣΗ ΣΤΟ ΦΑΝΑΡΙ ,ΤΙΣ ΕΠΙΔΡΟΜΕΣ ΣΤΑ ΠΕΡΙΧΩΡΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΤΟ 1943 Η ΤΑ ΦΙΛΙΑΤΟΧΩΡΙΑ ΤΟ 1944

    ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ …….

    Παρ’ όλα αυτά από τις 19 του Μάρτη έγινε η πρώτη προσέγγιση που επαναλήφθηκε στις αρχές του Ιούλη 1943. Κατά κανόνα οι υποσχέσεις που μας δώσανε οι εκπρόσωποι των Τσάμηδων δεν τηρηθηκαν. Κορυφωμα της συμμαχίας με τους φασίστες ήταν η επιδρομή τους στο ΦΑΝΑΡΙ την περίοδο των εκκαθαριστικών επιχειρήσεων του Αυγούστου κατά την οποίαν κάηκαν περίπου 30 χωριά, σκοτώθηκαν περίπου 500 Έλληνες και άλλοι τόσοι πιάστηκαν όμηροι, ενώ ο υπόλοιπος πληθυσμός αναγκάστηκε να προσφυγέψει στην ορεινή περιοχή.
    ΜΙΛΑΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΘΝΟΚΑΘΑΡΣΗ ΤΟΥ ΦΑΝΑΡΙΟΥ .

    ΤΕΛΙΚΑ ΣΤΑ ΤΕΛΗ ΤΟΥ 1943 ΣΥΝΕΒΗ ΤΟ ΕΞΗΣ ΑΞΙΟΣΗΜΕΙΩΤΟ…..
    Λίγους μήνες αργότερα, ΕΑΜ και LNC ήρθαν σε συμφωνία για συνεργασία, η οποία μεταξύ άλλων περιλάμβανε και τη δημιουργία, υπό κοινή διοίκηση, μικτών αντάρτικων ομάδων στην περιοχή της ελληνοαλβανικής μεθορίου. Και σε αυτή την περίπτωση τα αποτελέσματα ήταν αποκαρδιωτικά καθώς ο ΕΛΑΣ κατάφερε να στρατολογήσει από τη δεξαμενή της τσάμικης μειονότητας μόλις είκοσι5 ή τριάντα άνδρες, οι περισσότεροι από τους οποίους λιποτάκτησαν6 κατά τον δύσκολο χειμώνα του 1943.

    ΑΥΤΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΜΟΝΟΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΑΝΤΙΣΤΑΣΙΑΚΟΙ ΑΛΒΑΝΟΤΣΜΗΔΕΣ [ ΑΠΟ ΤΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΩΝ ΦΙΛΙΑΤΩΝ ] .
    ΗΤΑΝ ΤΟ ΠΟΛΥ 30 ΑΤΟΜΑ.

    Χαρακτηριστική είναι και η περίπτωση του Τσάμη οπλαρχηγού Ισμαήλ Χακί από την Κώτσικα, ο οποίος κατά τα τέλη του 1943 προσήλθε μαζί με τους άνδρες του στον ΕΛΑΣ. Η αντιστασιακή του δράση του εντός του οργάνωσης περιορίστηκε αποκλειστικά στην ενεργή συμμετοχή του στις μάχες με τον ΕΔΕΣ ενώ λίγες εβδομάδες αργότερα, τον Ιανουάριο του 1944, τον συναντούμε βόρεια των Φιλιατών να λαμβάνει μέρος σε επιδρομές εναντίον ελληνικών χωριών ως συνεργάτης των γερμανικών δυνάμεων7.
    ΕΔΩ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΟΤΙ Η ΔΡΑΣΗ ΑΡΚΕΤΩΝ ΕΚ ΤΩΝ [ ΕΛΑΧΙΣΤΟΝ ΕΤΣΙ ΚΙ ΑΛΛΙΩΣ] ΑΛΒΑΝΟΤΣΑΜΗΔΩΝ ΤΟΥ ΕΑΜ ΗΤΑΝ ΟΧΙ ΑΠΛΑ ΠΡΟΣΩΡΙΝΗ ΑΛΛΑ ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΠΕΡΝΑΓΑΝΕ ΠΑΛΙ ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΤΗΘΟΝΤΑΝ ΜΑΛΙΣΤΑ ΣΤΑ »ΕΑΜΟΚΡΑΤΟΥΜΕΝΑ» ΦΙΛΙΑΤΟΧΩΡΙΑ.

    Ανάλογες προσπάθειες προσέγγισης της μειονότητας έγιναν κατά τον Μάιο του 1943 από τον ΕΔΕΣ , και κατά τον Σεπτέμβριο από τη Βρετανική Στρατιωτική Αποστολή, χωρίς όμως αποτέλεσμα8.
    ΟΥΤΕΟ ΕΔΕΣ ΑΛΛΑ ΟΥΤΕ ΚΑΙ Η ΣΥΜΜΑΧΙΚΗ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΚΑΤΑΦΕΡΑΝ ΚΑΤΙ . ΓΙΑΤΙ ΑΠΛΑ Η ΑΞΟΝΙΚΗ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΥΠΟΣΧΟΤΑΝΕ ΤΗΝ ΄»’ΜΕΓΑΛΗ ΑΛΒΑΝΙΑ »»’ ΕΙΧΕ ΔΟΥΛΕΨΕΙ ΠΟΛΛΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΙΝ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΠΑΡΕΙ ΜΕ ΤΟ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ .

    ΤΕΛΙΚΑ ΚΑΤΙ ΚΑΛΟ ΚΑΤΑΦΕΡΕ Ο ΕΑΜ ΑΦΟΥ ΣΤΑ ΤΕΛΗ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ , ΣΥΝΕΝΩΣΕ ΤΑ ΤΜΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΑΛΒΑΝΟΤΣΑΜΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΙΑΚΗ ΟΜΑΔΑ ΤΗΣ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ ,
    Τον Μάιο του 1944 λοιπόν, μία ομάδα Τσάμηδων, δημιούργησαν το Τάγμα Αλί Ντέμι, στο χωριό Μηλιά \ της Θεσπρωτίας, το οποίο τάγμα συμπεριλήφθη, στο 15ο Σύνταγμα του ΕΛΑΣ.

    ΕΝΩ Η ΠΡΟΣΧΩΡΗΣΗ ΑΥΤΗ ΕΠΙΣΗΜΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ….
    Εξαιρετικά ενδιαφέροντα είναι και τα περαιτέρω στοιχεία που μπορεί να αλιεύσει κανείς σχετικά με το, μικτό, 4ο τάγμα του 15ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ: η ίδρυσή του πραγματοποιείται τον Μάιο του 1944, δηλαδή κατά το τελευταίο διάστημα της Κατοχής και ο τομέας δράσης του εντοπίζεται βόρεια του ποταμού Καλαμά20.

    Η πλειοψηφία των μουσουλμάνων παρτιζάνων του ΕΛΑΣ προερχόταν κυρίως από την περιοχή των Φιλιατών29 όπου προϋπήρχε πυρήνας συνδεδεμένος με το αντιστασιακό κίνημα της Αλβανίας30.
    ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΜΕ ΤΙΣ ΑΛΛΕΣ ΑΛΒΑΝΟΤΣΑΜΙΚΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΠΟΥ ΠΑΡΕΜΕΙΝΑΝ ΜΑΖΙΚΑ ΚΑΙ ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΙΚΗΣ ΠΤΩΣΗΣ ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΩΝ ΤΟ ΦΙΛΙΑΤΙ ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΑΙΣΘΗΤΑ ΠΑΡΟΤΙ ΚΑΙ ΕΚΕΙ ΔΡΟΥΣΑΝ ΠΟΛΛΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΦΙΛΟΙ ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΣΕ ΤΟΣΟ ΜΕΓΑΛΟ ΒΑΘΜΟ.

    ΑΣ ΔΟΥΜΕ ΣΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΜΕΤΑΞΥ ΕΑΜ ΚΑΙ ΑΛΒΑΝΟΤΣΙΑΜΗΔΩΝ [AΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΜΑΝΤΑ ]

    ΤΟ 1944 ΕΑΜ Φιλιατών πιστο στην διεθνιστική ιδεολογία [ ΚΑΙ ΜΕ ΣΚΟΠΟ ΝΑ ΧΑΛΑΣΕΙ ΤΗΝ ΩΣ ΤΟΤΕ ΣΥΜΜΑΧΙΑ ΓΕΡΜΑΝΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥΡΚΟΤΣΑΜΗΔΩΝ, ΚΑΙ ΙΣΩΣ ΝΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΠΑΡΕΙ ΜΕ ΤΟ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ] επικεντρώθηκε να καταδείξει στους τουρκοτσαμηδες της περιοχής ότι υπήρξαν θύματα της φασιστικής προπαγάνδας και των αρχηγών τους και ότι ο δρόμος που έπρεπε στο εξής να ακολουθήσουν ήταν ο πόλεμος εναντίον του φασισμού κάθε μορφής, των Γερμανών και των συνεργατών τους.
    ΑΡΑ ΚΑΙ ΕΔΩ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΟΤΙ ΩΣ ΤΟΤΕ Η ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΠΛΕΙΟΨΗΦΕΙΑ ΤΟΥΣ ΗΤΑΝ ΜΕ ΤΗ ΜΕΡΙΑ ΤΟΥ ΑΞΟΝΑ.

    Αργότερα, στις αρχές Ιουλίου το 1944 , υπογράφτηκε στη Φοινίκη ]συμφωνία μεταξύ του ΕΑΜ και εκπροσώπων των μουσουλμάνων Αλβανών της περιοχής, η οποία προέβλεπε, μεταξύ άλλων……
    Α]την αμνήστευση των μουσουλμάνων για όλα τα αδικήματα που διαπράχθηκαν σε βάρος των Ελλήνων μέχρι τοτε,
    Β]την υποχρέωση τους να παραδώσουν στον ΕΛΑΣ τους Φιλιάτες χωρίς συγκρούσεις,
    Τότε εντάχθηκαν στον ΕΛΑΣ και 40 επιπλέον μουσουλμάνοι Αλβανοί, ενισχύοντας το μικτό τάγμα που δρούσε ήδη στην περιοχή.
    ΕΔΩ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΟΤΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΚΟΜΑ ΦΟΡΑ ΑΡΚΕΤΟΙ ΕΚ ΤΩΝ ΑΛΒΑΝΟΤΣΑΜΗΔΩΝ ΕΝΤΑΧΘΗΚΑΝ ΣΤΟ ΕΑΜ ΟΧΙ ΓΙΑΤΙ ΗΤΑΝ »ΑΡΙΣΤΕΡΟΙ» [ ΑΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΗΤΑΝ ΘΑ ΕΙΧΑΝΕ ΕΝΤΑΧΘΗ ΗΔΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΕΝΑΡΗ ΟΠΩΣ ΕΙΧΑΝ ΤΑ ΠΡΩΤΑ 30 ΑΤΟΜΑ ] ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΛΟΓΟΥΣ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΟΣ.
    ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΦΕΥΓΑΝΕ Η ΕΙΧΑΝΕ ΗΔΗ ΦΥΓΕΙ ΚΑΙ Η ΜΟΝΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΓΙΑ ΑΥΤΟΥΣ ΗΤΑΝ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΝ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΝΕ ΜΕ ΤΟ ΕΑΜ.
    ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΓΙΑ ΝΑ »ΑΛΛΑΞΟΥΝ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ ΥΠΕΓΡΑΨΑΝ ΟΡΟΥΣ…
    Α] ΑΜΝΗΣΕΥΣΗ ΤΩΝ ΩΣ ΤΟΤΕ ΑΔΙΚΗΜΑΤΩΝ ΕΙΧΑΝΕ ΔΙΑΠΡΑΞΕΙ ΕΝΑΝΤΙΩΝ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ,
    ΚΑΙ ΑΡΑ ΠΑΡΑΔΟΧΗ ΤΗΣ ΕΝΟΧΗΣ ΤΟΥΣ

    Β] ΕΙΡΗΝΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΕΩΣ ΣΤΟΝ ΕΛΑΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΠΟΥ ΚΟΝΤΟΖΥΓΩΝΕ ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΣΕ ΑΛΛΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΘΑ ΕΙΧΑΜΕ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΜΑΧΗ ΜΕ ΤΟΝ ΕΛΑΣ.
    ΑΡΑ ΤΟ ΤΙ ΡΟΛΟ ΕΠΑΙΞΕ Η ΠΛΕΙΟΨΗΦΕΙΑ ΤΩΝ ΑΛΒΑΝΟΤΣΙΑΜΗΔΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗ ΚΑΤΟΧΗ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΤΟ ΦΙΛΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΛΕΟΝ ΦΑΝΕΡΟ

    ΣΕ ΟΤΙ ΑΦΟΡΑ ΤΟΝ ΣΥΝΟΛΙΚΟ ΑΡΙΘΜΟ ΑΤΟΜΩΝ ΠΟΥ ΠΡΟΣΧΩΡΗΣΑΝ ΑΡΓΑ Η ΓΡΗΓΟΡΑ ,
    ΘΕΛΟΝΤΑΣ Η ΜΗ
    ΣΤΟΝ ΕΛΑΣ ….

    ο Κωνσταντινίδης (βετεράνος εδεσίτης) κάνει λόγο για περισσότερους από εκατό24,
    ενώ βετεράνοι ελασίτες από την περιοχή των Φιλιατών σε μεταγενέστερες συνεντεύξεις τους, τους υπολόγισαν σε όχι περισσότερους από εκατό27.

    ΑΡΑ ΟΠΩΣ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΕΝΑΣ ΕΛΑΣΙΤΗΣ ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΕΔΕΣΙΤΗΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ,
    ΣΤΗΝ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ [ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ ΟΤΑΝ ΕΦΥΓΑΝ ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΒΑΝΟΙ ΥΠΟΓΡΑΨΑΝΕ ΤΟ ΣΥΜΦΩΝΟ ΤΗΣ ΦΟΙΝΙΚΗΣ ΜΕ ΤΟ ΕΑΜ ] ΟΙ ΑΛΒΑΝΟΙ ΣΤΟ ΕΑΜ ΗΤΑΝ ΠΕΡΙΠΟΥ ΑΠΟ 100 .
    ΕΛΑΧΙΣΤΟΙ ΕΞ ΑΥΤΩΝ ΟΠΩΣ ΑΠΟΔΕΙΧΘΗΚΕ ΠΑΡΑΠΑΝΩ [ΠΕΡΙΠΟΥ 20 ΑΤΟΜΑ ] ΕΝΤΑΧΘΗΚΑΝ ΕΚΕΙ ΛΟΓΩ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑΣ ,
    ΔΗΛΑΔΗ ΑΠΟ ΝΩΡΙΣ , ΚΑΙ ΜΕΝΟΝΤΑΣ ΠΙΣΤΟΙ ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΟΥΣ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ .

    …….ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ……
    Βέβαια, κατά μια άποψη (η οποία επιβεβαιώνεται και από έγγραφα του ΚΚ Αλβανίας) πολλοί από τους Τσάμηδες αντάρτες του ΕΛΑΣ είχαν υπηρετήσει νωρίτερα ως επίστρατοι στα ένοπλα τμήματα της Keshilla (βλ. Γκότοβος, 2016, σ. 71).
    ΑΡΑ ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΕΛΑΣΙΤΕΣ ΑΛΒΑΝΟΤΣΙΑΜΗΔΕΣ ΗΤΑΝ ΔΗΛΑΔΗ ΔΩΣΙΛΟΓΟΙ ΠΟΥ ΑΠΛΑ ΑΛΛΑΞΑΝΕ ΣΤΑΤΟΠΕΔΟ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ ΓΙΑ ΛΟΓΟΥΣ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΟΣ .

    [2]Νίκος Ζιάγκος, Αγγλικός ιμπεριαλισμός και Εθνική Αντίσταση, 1978, Α’, σ. 156.

    [3]Eleftheria K. Manta, The Cams of Albania and the Greek State (1923-1945), Journal of Muslim Minority Affairs, σ. 8.

    [5]Georgia Kretsi, The Secret Past of the Greek-Albanian Borderlands. Cham Muslim Albanians: Perspectives on a Conflict over Historical Accountability and Current Rights. Ethnologia Balkanica, 2002, σ. 181.

    [6]Tsoutsoumpis, 2015, σ. 132 – 133.

    [7]Robert Elsie, The Cham Albanians of Greece, 2012, σ. 346 – 347, Tsoutsoumpis, 2015, σ. 130.

    [8]Tsoutsoumpis, 2015, σ. 133.

    Μου αρέσει!

  6. ΝΤΡ // 12 Φεβρουαρίου 2017 στο 15:27 // Απάντηση

    Λιγα λογια για την παραποιηση της ιστοριας που επιχειρηται από συγκεκριμένους κυκλους ….

    Σε ότι αφορα τους αλβανοτσιαμηδες….

    Μερικοι καλοθελητες θελουν να δωσουν την εικονα μιας »γλωσσικης και θρησκευτικης μειονότητας » που »ζουσε αρμονικα με τους χριστιανους της περιοχης»’ και που αναγκαστηκε μια μεριδα εξ αυτων να παρει οπλα από τους Γερμανους »όχι γιατι ηταν φιλοναζι η ανθέλληνες »’ αλλα επειδή »»’τους ειχανε καταπιεσει οι μεσοπολεμικες κυβερνησεις και τους επιτιθονταν συνεχως ο ΕΔΕΣ»’.
    Βεβαια στη ουσια αυτό είναι το αφήγημα της Μεγαλης Αλβανιας και του γειτονικου εθνικιστικου κρατους.
    Τωρα γιατι »’προοδευτικοι» συμμεριζοντε τετοιου είδους αφηγήματα δεν είναι της παρουσης .

    Εδώ θα αναλυσουμε τι παραμυθια αναφερουν μεταξυ αλλων , η και τι δεν αναφερουν προκειμενου να αναπαραγουν το εισαγωμενο αυτό αφήγημα .

    Τι δεν αναφερουν λοιπον στο ημιμαθες αφήγημα τους η τι ψευδως αναφερουν ……..

    α] Την αντισημιτικη δραση των Αλβανων της Θεσπρωτιας όταν μεχρι της αρχες του 1943 ολοι οι Εβραοι της Παραμυθιας ειχανε αναγκαστεί να πανε να μεινουν μονιμα στα Γιάννενα λογω των αλβανοτσιαμηδων . Κουβεντα για αυτό. Σαν να μην κατοικησαν ποτε Εβραιοι στην Παραμυθια.
    Εδώ είναι που ο προοδευτικος [ εντος εισαγωγικών ] χωρος ταυτιζεται
    με τον φιλοναζιστικο [ εκτος εισαγωγικών] χωρο.

    β]Δε αναφερουν την αντιανταρτικη δραση των αλβανοτσιαμηδων
    όχι μονο εναντιων του Εδες
    αλλα και του Ελας.
    Δηλαδη εναντιων οποιασδηποτε ελληνικης ανταρτικης οργανωσης.
    Πχ1 Δεν κανουν καμια αναφορα για τη δραση των αλβανοτσιαμηδων [ παντα μαζι με τους Γερμανους ] στα ΕΑΜοκρατουμενα Φιλιατωχωρια κατά τις αρχες του 1944 [ πχ λεηλασια και εκτελεσεις σε χωρια όπως η Λεια Φιλατων και η Σαγιαδα ] .

    Πχ2 Δεν κανουν καμια αναφορα στην πρωτη μαχη της Θεσπρωτιας , αυτή του Μαντζαριου , οπου ουσιαστικα συγκρουστηκανε Αλβανοι και Ιταλοι με σωμα Ελασιτων ,
    και όχι Εδεσιτων
    .Αυτή ηταν η πρωτη ενοπλη συγκρουση μεταξυ 2 ενοπλων σωματων το Μαρτιο του 1943 αφου μεχρι τοτε είχαμε συγκρούσεις αλβανοιταλων και μεμονωμένων ανοργανοτων ομαδων χριστιανων και χι αντερτικες ομαδες χριστιανων .

    Ο λογος είναι ότι θελουν να εμφανισουν τους αλβανοτσαιμηδες ουτε λιγο ουτε πολύ ως »»αναγκαστηκα εξοπλισθεντες » από τους Γερμανους για να αποκρουουν τον »’μοναρχοφασιστικο Εδες»» .Δηλαδη ουδεμια αναφορα για μαχες μεταξυ ενοπλων αλβανων και ενοπλων ελασιτων αφου τοτε ο αναγνωστη θα κατεληγε σε εντελως αλλα συμπερασματα για τους λογους της συνεργασιαε Αλβανων και Γερμανων.
    Βεβαια και εδώ ταυτιζοντε με τον τροπο σκεψης των φιλοναζι οπου κάθε ενοπλο συνεργατη των Γερμανων τον παρουσιαζουν ως »αναγκαστηκα εξοπλισθεντα» για να αποκρουσει τους »ΕΑΜοβουλγαρους του ΚΚΕ»’.

    γ] Δεν αναφερουν τους λογους που ηδη από το 1821 , όταν δεν υπηρχε κανενα μεταξικο ελληνικο κρατος να τους καταπιεσει , αυτοι ειχανε λαβει μαζικα μερος στον αγωνα των Τουρκων εναντιων των Ελλήνων οπου πολεμήσανε σωματα αλβανων τοσο από Μαργαριτι ,Παραμυθια , Φιλιατες και Κονισπολη δηλαδή από ολες τις σημαντικες κωμοπλεις της Τσαμουριας .
    Αυτό γιατι ξερουν ότι τα χρονια εκεινα οι μονοι καταπιεστες ηταν οι Τουρκοι.
    Όμως αντι οι αλβανοτσαιμηδες να παρουν το μερος των Ελλήνων η εστω να μεινουν ουδέτεροι κατηντησαν »τσιρακια της οθωμανικης διοικησης»’.
    Εδώ απλα παρατηρούμε ότι η ιστορια επαναλαμβάνεται με τα Νεοωθωμανικα σχεδια της »Μεγαλης Αλβανιας»».

    δ]Δεν αναφερουν ποτε ότι ο Μπαλουμης υπηρξε ο πρωτος ενοπλος αντιστασιακος της περιοχης ο οποιος μαλιστα ειχε αρχικα καταταχτεί στο ΕΑΜ – ΕΛΑΣ.
    Και αυτό γιατι θελουν να δωσουν την εικονα ενός »κοινου κατσαπλια»’ που »’δολοφονησε τον προυχοντα Σαντικ για προσωπικούς λογους»’ και επειτα καταταχτηκε στον »μοναρχοφασιστικο ΕΔΕΣ»’.
    Βεβαια οι προσωπικοι λογοι που ποτε δεν αναφερουν είναι ότι το σπιτι του και το βιος του καηκε από τους Αλβανοτσιαμηδες οι οποιοι μαλιστα ειχαν απαγαγει και τον γιο του . Ενώ ο ιδιος ειχε καταφυγει στο ορεινο Σουλι [ πως επαναλαμβάνεται η ιστορια ] για να γλυτωσει. Εκει ΤΟΝ ΚΥΝΗΓΗΣΕ» Ο ΣΑΝΤΙΚ»’ και η συμμορια του και ο Μπαλουμης τον εκτελεσε .Δηλαδη βαφτιζουν την αμυνα ως επιθεση και την επιθεση ως αμυνα .
    Και ο Σαντικ παρουσιάζεται απλα ως προυχοντας των μουσουλμάνων.
    Ποτε δεν αναφέρεται ότι περα από προυχοντας ηταν και Δωσίλογος που μαλιστα ειχε εισβαλει με τα ιταλικα στρατεύματα εναντιων του ελληνικου στρατου κατά τον πολεμο του 1940.

    ε] Ποτε δεν αναφερουν ότι οι αλβανοτσιαμηδες πιανανε αιχμαλωτους χωρικους Ελληνες [ με γερμανικη εντολη] τους οποιους παραδιδανε ειτε στα στρατόπεδα συγκέντρωσης στα Γιάννενα ειτε στο Μελα Θεσσαλονικης βλεπε τα γεγονοτα του 1943 στο φαναρι .

    ζ] Προσπαθουνε μαλιστα να πουνε ότι
    »’ΠΟΛΛΟΙ αλβανοτσιαμηδες προσχωρησαν στο ΕΑΜ και ΕΙΔΙΚΑ από την περιοχη των Φιλιατων»», ενώ η αληθεια είναι ότι
    »»ΕΛΑΧΙΣΤΟΙ αλβανοτσιαμηδες πηγανε στο ΕΑΜ , οι περισσοτεροι στο τελος της κατοχης , και ΜΟΝΟ από την περιοχη των Φιλιατων .

    ΜΙΣΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΚΑΙ ΜΙΣΑ ΨΕΥΔΗ ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ .

    ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΦΤΙΑΧΝΕΤΕ ΜΙΑ ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ
    – ΠΑΡΑΙΣΤΟΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΚΡΙΒΕΙΑ ,
    ΒΟΛΙΚΗ ΟΣΟ ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΠΙΘΥΜΕΙ Ο ΝΕΟΩΘΩΜΑΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΝΤΟΠΙΟΙ ΥΠΟΣΤΗΡΙΚΤΕΣ ΤΟΥ

    Μου αρέσει!

  7. τριτσο // 27 Ιουλίου 2017 στο 23:17 // Απάντηση

    ΕΘΝΟΚΑΘΑΡΣΗ ΣΤΟ ΦΑΝΑΡΙ

    To τι ρολο επαιξε η κοινοτητα των Αλβανοτσαμηδων [στην μεγαλη της πλειοψηφεια] φαινεται απο τα παρακατω στοιχεια.

    Ειναι γνωστο οτι υπηρξανε Ταγματα Ασφαλειας κυριως στη νοτια Ελλαδα
    οπως πχ τα Ευζωνικα ταγματα ασφαλειας
    αλλα και ανεπισημα ταγματα η αλλιως ενοπλες ομαδες στο πλευρο των Γερμανων
    οπως οι Πουλικοι στη Μακεδονια , οΙ Εασαδιτες στη Θεσσαλια κλπ

    Παρ’ ολα αυτα η Ηπειρος ειναι απο τις ελαχιστες περιοχες της Ελλαδας που δεν υπηρξε καμια τετοια ενοπλη ομαδα στο πλευρο των Γερμανων ουτε επισημη ουτε ανεπισημη
    πραγμα παραξενο αφου στη περιοχη εκεινη στα τελη του ηδη του 1943 υπηρχε ισχυρο το κινημα του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ ιδιως στις ορεινες περιοχες την ανατολικης Ηπειρου και στους ορεινους ογκους των ελληνοαλβανικων συνορων .

    Το οτι στη περιοχη της Ηπειρου
    δεν υπηρξε καμια τετοια ενοπλη ελληνικη γερμανοφιλη ομαδα
    ειναι κατι λογικοτατο αφου το ρολο αυτον στη περιοχη ,κυριως στη δυτικη Ηπειρο ειχανε αναλαβει αποκλειστικα
    οι Αλβανοτσαμηδες.

    Η κακιας μορφη ταγματασφαλιτικη συμπεριφορα τους περιγραφεται μεσα απο τα γερμανικα αρχεια…

    Απο το βιβλιο του Γκοτοβου που ερευνησε τα Γερμανικα αρχεια εχει βρεθει μεταξυ αλλων η εξης μαρτυρια ..
    α]Ο Γερμανός συνταγματάρχης Remold, από τους αξιωματικούς που προώθησε ενεργά το «αλβανικό ζήτημα» γράφει τα εξής για την επιχείρηση «Augustus»: «Οι Αλβανοί στις παράκτιες περιοχές είναι εξαιρετικά γερμανόφιλοι, Είναι οργανωμένοι για την αυτοάμυνα. Έχουν συμβάλει στην εκκαθαριστική επιχείρηση [Augustus] ως οδοδείκτες κλπ» (BA – MA Freiburg, RH 28-1-99/98).»»
    Αρα βλεπουμε οτι οι ενοπλοι αλβανοτσαμηδες συμφωνα με τους ιδιους τους Γερμανους , οχι απλα ηταν γερμανοφιλοι [και μαλιστα »»εξαιρετικα»» ] αλλα και συμμετειχανε στην επιχειρηση Αugust
    oπου στην ουσια εγινα εθνοκαθαρση της αρβανιτικης περιοχης του Φαναριου
    απο τους Αλβανοτσαμηδες ενοπλους και τους Γερμανους.
    Οταν λεει η αναφορα οτι »ειναι οργανωμενοι για την αυτοαμυνα» εννοει οτι ηταν ενοπλοι με την αδεια του Αξονα
    ενω οτα λεει »συμετειχανε στην επιχειρηση ως οδοδεικτες κλπ»’ με το κλπ εννοει ολα τα εγκληματα που κανανε και τα οποια που θα δουμε παρακατω μεσα απο ενα σωρο αλλες μαρτυριες…….

    Σε οτι αφορα την προαναφερθεισα εθνοκαθαρση του Φαναριου εχουμε μαρτυριες οχι μονο απο τα γερμανικα αρχεια αλλα και
    απο τον Ερυθρο Σταυρο ,
    τις Ελληνικες αρχες της Ηπειρου
    αλλα και απο το ΕΑΜ ΕΛΑΣ Ηπειρου…..
    Ας τις δουμε μια μια…..

    Ο Ελβετός μηχανικός Χανς – Γιάκομπ Μπίκελ απεσταλμένος της Διεθνούς Επιτροπής του Ερυθρού Σταυρού περιέγραψε την κατασταση «Η κατάσταση των ελλήνων (…) στο Φανάρι, στη μεγάλη πεδιάδα κάτω από την Παραμυθιά (…), όπου κάθε χρόνο συλλέγονται 15.000 τόνοι ρύζι, ήταν πολύ σοβαρή. Είκοσι χιλιάδες Αλβανοί που ζούσαν εκεί ασκούσαν φοβερή τρομοκρατία στον υπόλοιπο πληθυσμό, αρχικά με την υποστήριξη των Ιταλών και τώρα πλέον των Γερμανών. Μόνο στο Φανάρι καταστράφηκαν 24 χωριά. Ολόκληρη η σοδειά έπεσε στα χέρια των Αλβανών (…) Στο ταξίδι μου διαπίστωσα πως οι Αλβανοί κρατούσαν τον ελληνικό αγροτικό πληθυσμό κλεισμένο μες στα σπίτια του. Νεαροί Αλβανοί που μόλις είχαν τελειώσει το σχολείο τριγύριζαν στα χωριά βαριά οπλισμένοι. Οι Έλληνες είχαν εγκαταλείψει πλήρως την Ηγουμενίτσα και είχαν φύγει στα βουνά. Οι Αλβανοί πήραν μαζί τους όλα τα ζώα από τα ελληνικά χωριά. Τα χωράφια έμειναν ακαλλιέργητα».»»»
    Εδω περα απο τη εθνοκαθαρση του Φαναριου αναφερεται και ο διωγμος των Ελληνων της Ηγουμενιτσας απο τυς Αλβανοτσαμηδες ….

    Παμε παρακατω σε μια αλλη μαρτυρια…….

    Μετα την εθνοκαθαρση του Φαναριου η ελληνικη διοικηση Ηπειρου στελνει επιστολη διαμαρτυριας στον στρατηγο Λαντς στην οποια αναφερει μεταξυ αλλων για τη δραση των Αλβανων της Τσαμουριας ….
    »»Επεδραμον προ τινων ημερω στα χωρια του Φαναριου εις μεγαλας ομαδας και επεδοθησαν εις την τελεια λεηλασια οικιων και περουσιων των κατοικων ,…., ομαδικως δε εβιασθησαν παρθενοι και εγγαμες γυναικες υπο των Μουσουλμανων …… ο πλυθησμος εγκατελειψε τας οικιας του και οσοι διεφυγαν το θανατο , κατεφυγαν στην υπαιθρο»»

    Ας δουΜε τωρα την μαρτυρια του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ …..

    Εκθεση δράσης 24 Συντάγματος Πεζικού (αρχηγεία ΣΟΥΛΙΟΥ & ΖΑΛΟΓΓΟΥ), Γεράσιμος Πρίφτης/20 Ιαν 1944…….
    …..
    ΜΕΙΟΝΟΤΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ: Όλες οι προσπάθειες μας αν και βασίζονταν στη γραμμή της Κ.Ε. του Ε.Α.Μ. για την ενοποίηση όλων των δυνάμεων ενάντια στον κατακτητή δεν είχαν θετικά αποτελέσματα γιατί η παμψηφία σχεδόν των Τσάμηδων της περιοχής είχε ταχθεί ανεπιφύλαχτα με το μέρος του καταχτητή και οργάνωνε δολοφονικές επιδρομές ενάντια στα Ελληνικά χωριά, αρπαγές και σφετερισμούς περιουσιών.
    Παρ’ όλα αυτά από τις 19 του Μάρτη έγινε η πρώτη προσέγγιση που επαναλήφθηκε στις αρχές του Ιούλη 1943. Κατά κανόνα οι υποσχέσεις που μας δώσανε οι εκπρόσωποι των Τσάμηδων δεν τηρηθηκαν. Κορυφωμα της συμμαχίας με τους φασίστες ήταν η επιδρομή τους στο ΦΑΝΑΡΙ την περίοδο των εκκαθαριστικών επιχειρήσεων του Αυγούστου κατά την οποίαν κάηκαν περίπου 30 χωριά, σκοτώθηκαν περίπου 500 Έλληνες και άλλοι τόσοι πιάστηκαν όμηροι, ενώ ο υπόλοιπος πληθυσμός αναγκάστηκε να προσφυγέψει στην ορεινή περιοχή……………

    ΓΙΑ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΟΥ ΦΑΝΑΡΙΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΚΑΙ Ο ΑΥΤΟΠΤΗΣ ΠΑΡΑΜΥΘΙΩΤΗΣ ΚΡΑΨΙΤΗΣ ΣΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΤΟΥ .

    »’27 Ιουλίου 1943: Στο μισοσκόταδο του πρωινού ισχυρές Γερμανικές δυνάμεις της Παραμυθιάς με άριστα πολεμικά μέσα και με (800) οκτακόσιους και περισσότερους ένοπλους επίστρατους της «ΞΙΛΙΑ» μουσουλμάνους Τσάμηδες των πόλεων και Επαρχιών Παραμυθιάς και Μαργαριτιού, επέδραμαν εναντίον των χωριών του κάμπου της Παραμυθιάς και της περιφέρειας «Φαναρίου».

    14 Αυγούστου 1943: Τι καταστροφή είναι αυτή από την 27 Ιουλίου 1943 μέχρι σήμερα! Όλοι στην Παραμυθιά είμαστε κατατρομαγμένοι και όσο είναι δυνατόν κρυβόμαστε. Οι πληροφορίες μας είναι ότι στις 19 αυτές μέρες οι Χιτλερικοί Γερμανοί με τους μουσουλμάνους συμπατριώτες κατάστρεψαν ολοκληρωτικά τα 24 χωριά της περιφέρειας «Φαναρίου» και μερικά κοντινά της Παραμυθιάς χωριά της. Λεηλασίες, πυρπολήσεις, φόνοι νηπίων και γερόντων, βιασμοί γυναικών, αρπαγές παρθένων κοριτσιών, με τις οποίες οι επαίσχυντοι μουσουλμάνοι πλουτίζουν τα χαρέμια τους, σύλληψη ομήρων, κάψιμο ανθρώπων μέσα στα σπίτια τους κ.α. Γέμισαν οι σπηλιές από γυναικόπαιδα και γέροντες που κατόρθωσαν να διασωθούν εκεί στις κρίσιμες ώρες, ενώ μέρα τη μέρα προστίθενται στους νεκρούς λόγω της πείνας τους και των ασθενειών

    15 Αυγούστου 1943: Εμείς που έχουμε τα σπίτια μας στο κέντρο της πόλεως της Παραμυθιάς, είμαστε από τα χαράματα, με κομμένη την αναπνοή, πίσω από τα πατζούρια (ή) ανάλογα τις γρίλιες, παρακολουθώντας την επιστροφή των χιτλερικών Γερμανών και των μουσουλμάνων από την εικοσαήμερη «επιχείρησής» τους κατά του «Φαναριού».»»

    Σε οτι αφορα τους ομηρους που συνελαβαν οι Αλβανοτσαμηδες με διαταγη των Γερμανων αξιζει να δουμε τη παρακατω μαρτυρια …..

    »»’Η διαταγή του Στέτνερ ήταν σαφής: «Βασικά όλοι οι ένοπλοι θα εκτελούνται επί τόπου. Χωριά από τα οποία θα πέφτουν πυροβολισμοί (…) θα καταστρέφονται και ο ανδρικός πληθυσμός τους θα εκτελείται. Κατά τ’ άλλα όλοι οι μάχιμοι άνδρες ηλικίας 16 έως 60 ετών θα συλλαμβάνονται και θα στέλνονται αιχμάλωτοι στα Ιωάννινα. Ως όμηροι θα συλλαμβάνονται όλοι οι προύχοντες (ιερείς, δάσκαλοι, πρόεδροι κοινοτήτων).»»»’

    Ενω το οτι η εθνοκαθαρση εγινε απο Αλβανοτσαμηδες ενοπλους και απο τους Γερμανους φαινεται απο τα παρακατω……

    Σε έγγραφο του ο Ρέμολντ προς τον Στέτνερ διαβεβαιώνει πως ο Νουρί Ντίνο «θα πετύχει με γερμανική υποστήριξη το στόχο του και θα επιβάλει ησυχία και τάξη, όπως τη θέλουμε».
    Δηλαδη η Γερμανοι »υποστηριζαν»’
    τις επιχειρησεις που οι ιδιοι σχεδιασαν
    και οι Αλβανοτσαμηδες του Νουρι Ντινο τελικα εκτελεσαν
    ωστε να »’επιβαλουν την ησυχια και τη ταξη»’ …..

    Αν αυτα δεν αποτελουν εθνοκαθαρση τοτε τι ακριβως ειναι;;;;;;
    Ποτε θα απαιτησει καποιος , την συγνωμη απο μερους των απογονων αυτων που κανανε αυτα τα εγκληματα
    και που σημερα γυρευουν »Μεγαλες Αλβανιες»’ οπως ακριβως κανανε οι προγονοι τους.

    Μου αρέσει!

  8. γιατ // 30 Σεπτεμβρίου 2017 στο 22:46 // Απάντηση

    Καταρχην λιγες επισημανσεις και λιγα ερωτηματα που θα διαλευκανουν αρκετα το τοπιο.

    Α ] Ειναι γνωστο
    οτι η δυτικη Ηπειρος ηταν απο τις ελαχιστες περιοχες της Ελλαδας
    στις οποιες δεν καταγραφηκε η υπαρξη
    καμια ελληνικης ενοπλης δωσιλογης ομαδα στο πλευρο των Γερμανων
    ειτε επισημης ειτε ανεπισης .
    Αυτο γιατι ,το ρολο αυτο στη δυτικη Ηπειρο ειχανε αναλαβει αποκλειστικα οι ενοπλοι Αλβανοτσαμηδες οπως θα φανει παρακατω.

    Β ] Τι απεγινα οι Εβραιοι της Παραμυθιας-ανεπισημη πρωτευουσα της ημιαυτονομης Θεσπρωτιας κατα τη περιοδο 1943-44 ;;;;

    [Απο το ημερολογιο του Παραμυθιωτη Κραψιτη ]
    Φεβρουάριος 1943: Από του τέλους του ΙΘ’ αιώνα είναι εγκατεστημένες στην Παραμυθιά Εβραϊκές Οικογένειες. Σήμερα είναι μόνιμοι κάτοικοί της οι εξής:
    α) Εζρά Μπακόλα, τώρα με την Μπαλκούλα, τρίτη σύζυγό του,
    β) Νισήμ Μπακόλας του Εζρά,………
    Χαΐμ Χατζόπουλος, με τη μητέρα του Χανούλα, τη σύζυγό του και τα δύο ανήλικα τέκνα τους.
    Όλοι τους είναι οι καλύτεροι έμποροι υφασμάτων της πόλεως. Πρόσθετα ο Νισήμ Μπακόλας ασχολείται σε έκταση με το χονδρεμπόριο …….
    Συνειδητοποιούν τους κινδύνους με τους διάφορους εκβιασμούς που τους γίνονται από τους μωαμεθανούς κλπ. και κατορθώνουν σιγά σιγά να μεταφέρουν με φορτηγά αυτοκίνητα στα Ιωάννινα, όλα τα εμπορεύματά τους. Τελικά, αυτές τις μέρες, έφυγαν (τμηματικά) όλοι τους για τα Ιωάννινα, όπου εγκαταστάθηκαν μόνιμα.
    ΟΙ ΑΠΟΓΟΝΟΙ ΤΟΥΣ ΑΛΛΩΣΤΕ
    ΩΣ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ
    ΕΧΟΥΝ ΝΑ ΘΥΜΟΥΝΤΕ ΤΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΩΝ ΑΛΒΑΝΟΤΣΑΜΗΔΩΝ
    ΚΑΤΑ ΤΗ ΚΑΤΟΧΗ.

    Η ΦΥΓΗ ΤΟΥΣ ,ΕΙΝΑΙ ΑΞΙΟΣΗΜΕΙΩΤΟ ΟΤΙ ΕΓΙΝΕ ΩΣ ΚΑΙ ΤΟ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟ ΤΟΥ 1943 ΠΡΙΝ ΤΟΝ ΕΡΧΟΜΟ ΤΩΝ ΓΕΡΜΑΝΩΝ ΣΤΗ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑ ΔΗΛΑΔΗ ΑΚΟΜΑ ΕΠΙ ΙΤΑΛΙΚΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ
    ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ ΕΔΕΣ ΣΤΗ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑ
    ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΣΗΜΑΙΝΕΙ
    ΟΤΙ Η ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΟΥΣ
    ΠΟΥ ΣΤΡΕΦΟΤΑΝΕ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΝΑ ΠΟΥ ΧΑΛΑΓΕ ΤΗΝ »ΑΛΒΑΝΙΚΗ ΕΙΚΟΝΑ»’ ΤΗΣ ΤΣΑΜΟΥΡΙΑΣ
    [ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΟΥ ΚΑΜΠΟΥ ΤΗΣ ΓΛΥΚΗΣ , ΕΒΡΑΙΟΙ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑΣ ΚΛΠ ]
    ΕΙΧΕ ΑΡΧΙΣΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΗΡΑΝΕ ΤΑ ΟΠΛΑ »’ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΤΟΥΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΔΕΣ» ΟΠΩΣ ΑΝΑΛΗΘΩΣ ΑΝΑΦΕΡΕΙ Η ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΤΟΥΣ.

    Β ] Ως γνωστο την Ηπειρο
    και συγκεκριμενα εντος αλλα και στα ορια
    της λεγομενης »Τσαμουριας»»
    περα απο τις λεηλασιες χωριων
    σε Φαναρι , Παραμυθια και ορεινα Φιλιατοχωρια
    ειχαμε επιπλεον στην υπολοιπη Ηπειρο οχι μονο λεηλασιες
    αλλα και κανονικα ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑΤΑ χωριων
    οπως στο Κομμενο , στους Λιγκιαδεςκλπ
    ομοια με τα περισσοτερο γνωστα στο ευρη κοινο εγκληματα πολεμου
    οπως του Διστομου και των Καλαβρυτων.
    Με λιγα λογια και οπως ορθα γραφτηκε παραπανω
    στην Ηπειρο συνεβησαν πολλα εγκληματα κατα αμαχων και μαλιστα
    εχουμε , αναλογικα, τα περισσοτερα λεηλατημενα χωρια απο οποιοδηποτε αλλο μερος της Ελλαδας.
    Για καποιον ανεξηγητο ομως λογο στα μουσουλμανικα χωρια της Τσαμουριας ,
    στο τριγωνο Φιλιατες ,Παραμυθια,Μαργαριτι ,
    οπου η τεραστια πλειοψηφεια ηταν χωρια Αλβανοτσαμηδων ,καθ ολη την τριετια 1941-1944 [οταν φευγανε οι Γερμανοι απο την Ηπειρο ]
    δεν καταγραφηκε ΟΥΤΕ ΕΝΑ χωριο αλβανοτσαμηδων λεηλατημενο-καμμενο απο τα κατοχικα στρατευματα , ειτε Ιταλους [ ως το 1943 ] η Γερμανους [1943-44],
    αλλα και ουτε ενας Αλβανοτσαμης που να »»στηθηκε στο αποσπασμα »’ απο τα κατοχικα στρατευματα.
    Αυτο θα επρεπε να προβληματιζει πολλους……

    Ενα χωριο τα χρονια εκεινα »λεηλατουνταν» ως αντιποινα απο τα κατοχικα στατευματα για δυο κυριως λογους

    α]Αν αυτο το χωριο ,αποδεδειγμενα
    η με βαση ενδειξεις
    ,ενισχυε μια ομοεθνη »ανταρτικη-αντικατοχικη οργανωση που δρουσε στα περιχωρα του.

    β]Ειτε αν αυτη η ομοεθνης ανταρτικη οργανωση σκοτωνε Γερμανους στρατιωτες σε καποια ενδρα η μαχη η εκτελουσε αιχμαλωτους στρατιωτες

    Τοτε οι Γερμανοι ως αντιποινα καιγανε το χωριο αυτο [ακομα και αν δεν υποστηριζε τους ανταρτες ]
    η και εκτελουσανε μερος η ολους τους κατοικους του μονο και μονο λογω ιδιας εθνικοτητας και αρα »συνυπευθυνοτητας» συμφωνα με τη ναζιστικη λογικη .

    Το οτι αυτο ποτε δεν συνεβη στα Αλβανοτσαμικα χωρια της Θεσπρωτιας
    δειχνει καποια πραγματα…

    α]Οτι »η τεραστια πλειοψηφεια τους»
    [οπως επι λεξη αναφερουν και τα εγγραφα του ΕΑΜ ΕΛΑΣ αλλα και τα γερμανικα εγγραφα ]
    ειχε ταχθει στο πλευρο των Γερμανων
    [ η στη καλυτερη περιπτωση [υπηρξανε και τετοιες περιπτωσεις μειοψηφικες ομως ] δεν ειχε ανοιχτα ταχθει εναντια τους δηλαδη ηταν »’ουδετεροι»’]

    β]Οτι καμια τετοια ενοπλη αντιγερμανικη Αλβανοτσαμικη ομαδα
    δεν εδρασε στη κατοχικη Τσαμουρια εναντιων Ιταλων η Γερμανων.
    Και μαλιστα σε μια περιοχη που δρουσανε
    δυο τετοιες ελληνικες ομαδες
    Ο ΕΑΜ ΕΛΑΣ [πανω απο το Καλαμα , στα Φιλιατοχωρια και ως τα συνορα]
    Ο ΕΔΕΣ [στα ορη της Παραμυθιας και του Σουλιου]

    Ετσι εξηγηται το γιατι ειχαμε τοσα πολλα χωρια λεηλατημενα στη περιοχη [αλλα και σε ολη την Ηπειρο ]
    ολα μα ολα ομως ηταν χωρια Ελληνων και οχι Αλβανων της Θεσπρωτιας .

    Ετσι εξηγηται και γιατι οσοι ομηροι πιαστηκανε
    κατα τις εκκαθαριστικες επιχειρησεις του Αυγουστου του 1943
    αλλα και αργοτερρα
    ηταν ΜΟΝΟ Ελληνες και ουτε ενας Αλβανος [ Μάγερ, 2009, Α΄, σ. 289 – 290, Β΄, σ. 10, Έκθεσις, σ. 133. Μεταξύ των αιχμαλώτων δεν υπήρχε ούτε ένας μουσουλμάνος ]

    Δηλαδη περα απο τα Γερμανικα αρχεια και η ιδια η λογικη αποδεικνυει οτι η πολυ μεγαλη πλεοψηφεια των Αλβανοτσαμηδων ταχθηκε στο πλευρο των Γερμανων Ναζι το 1943-44.

    Τα ιδια τα γερμανικα αρχεια ομως
    αναφεροντε σε αυτη τη συμμαχια των κατοχικων στρατευματων
    οχι με »»μια μεριδα»» των Αλβανων της Τσαμουρια
    αλλα με την τεραστια πλειοψηφεια των Αλβανοτσαμηδων της περιοχης ,
    οπως ακριβως αναφερουν και τα εγγραφα του ΕΑΜ ΕΛΑΣ .

    Αναφερει ο Γερμανος Συνταγματαρχης Γιοσεφ Ρεμολντ στα Γερμανικα εγγραφα που παρουσιαζει στο βιβλιο του καθηγητη Γκοτοβου
    »»’Οι μονοι που μας υποστηριζουν στον αγωνα μας εναντιων των ανταρτων ειναι οι Αλβανοι»
    »Τα κρυσφηγετα των Αλβανων εντοπιστηκαν με την βοηθεια των Αλβανων και εκκαθαριστηκαν »
    »Το Συνταγμα μου και οι Αλβανοι ειχανε απωλειες κατα τη διαρκεια των επιχειρησεων»’
    Μετα τα γεγονοτα του Φαναριου , σε σήμα του ο Γερμανός διοικητής επαίνεσε τα ένοπλα τσάμικα τμήματα γιατί «με τις γνώσεις τους για την περιοχή» είχαν «αποδείξει πλήρως την αξία τους στις αναγνωριστικές επιχειρήσεις» της Βέρμαχτ.

    »’ Όπως θυμόταν ο Ματίας Σταρλ, που στον πόλεμο ήταν υπασπιστής του Λαντς, ο στρατηγός (σ.σ. Καταδικάστηκε το 1948 σε κάθειρξη 12 ετών για εγκλήματα πολέμου στην Ελλάδα…
    [[Χέρμαν Φρανκ Μάγερ, «Αιματοβαμένο Εντελβάις – Η 1η Ορεινή Μεραρχία, το 22ο Σώμα Στρατού και η εγκληματική τους δράση στην Ελλάδα, 1943-1944»]

    Αρα ο παραπανω επαινετης των Αλβανοτσαμηδων ,Γερμανος Λαντς
    καταδικαστηκε για τα οσα εκανε στην Ελλαδα το 1943-44,
    ως εγκληματιας πολεμου ……

    Eκθεση του Γερασιμου Πριφτη (μαλλον προκειται για τον μετεπειτα βουλευτη της ΕΔΑ) μέλους του Αρχηγείου ΣΟΥΛΙΟΥ του ΕΛΑΣ και της Διοίκησης του 24ου Συντάγματος.

    Σε αυτη την εκθεση ,
    διαβαζουμε πολλα και πολυ ενδιαφεροντα πραγματα που αφορουνε την το 1941–44 στη βορειοδυτικη Ηπειρο.

    α]Καταρχην οτι…
    »’Μέχρι και το Γενάρη του 1943 αντάρτικη κίνηση στην περιφέρεια των νομών Θεσπρωτίας και Πρέβεζας οργανωτικά καθοδηγητικά δεν υπήρχε.»»
    Πραγμα που σημαινει οτι μεχρι τις αρχες του 1943 δεν ειχε εμαφανιστει οχι ο ΕΔΕΣ αλλα ουτε καν ο ΕΛΑΣ στη περιοχη.
    Συνεπως οι μεχρι τοτε διωγμοι και δολοφονιες που περιγραφηκαν σε παραπανω σχολια
    αλλα και το καψιμο χωριων οπως η Σμπονια και το Σκανδαλο
    συνεβαιναν οταν ακομα οι Αλβανοτσαμηδες »παιζανε»χωρις αντιπαλο στη περιοχη.

    »»’Στις 20 ή 21 Μαΐου του 1943, στη τοποθεσία Σκάλα Παραμυθιάς κοντά στο χωριό Αγία Κυριακή διεξήχθη συμπλοκή μικτού ιταλοαλβανικού σώματος με εδεσίτες3. Η συγκεκριμένη σύγκρουση θεωρείται χρονικά η πρώτη ανάμεσα στους Τσάμηδες δοσίλογους και τον ΕΔΕΣ4.
    [[3]Κοσμά Εμμ. Αντωνοπούλου, Εθνική Αντίστασις 1941 – 1945]»»
    [4]Κώστας Ιωάννου, Εταιρεία Μελετών Ελληνικής Ιστορίας, γ’ έκδοση, χ.χ., σ. 165.

    Συνεπως η πρωτη μαχη Αλβανων και ΕΔΕΣΙΤΩΝ εγινε ΜΑΙΟ του 1943 .

    β] »»’. Ουσιαστικά ανταρτοκίνημα του ΕΛΑΣ άρχισε τον Γενάρη του 1943 με την έξοδο μιας σημαντικής ομάδας οργανωμένων ΠΑΡΓΙΝΩΝ, …..
    Η ομάδα αυτή συνδεμένη με την ομάδα ΒΑΣΙΛΗ ΜΠΑΛΟΥΜΗ και τη ομάδα του συναγωνιστή ΣΠΥΡΟΥ ΚΟΚΚΟΡΗ (Δράκου) αποτελέσανε το αρχηγόν ΕΛΑΣ της περιοχής.»»
    Εδω βλεπουμε οτι ο Βασιλης Μπαλουμης τον οποιο κατηγορουνε σημερα πολλοι απολογητες των Αλβανοτσαμηδων για το φονο του »προυχοντα» [εγκληματια για την ακριβεια] Σαντικ,
    ηταν στην αρχη στο ΕΑΜ ΕΛΑΣ .
    Αναφερει ο Κραψιτης στο ημερολογιο του για τα ιδια γεγονοτα
    »’Α’ 10ήμερο Δεκεμβρίου 1942: Την 6-12-1942 περίπου 1500 Ιταλοί (στρατιώτες και Καραμπινιέροι) και μουσουλμάνοι υπό τον Γιασίν Σαντήκ, επιτέθηκαν κατά του χωριού Σπαθαράτι Μαργαριτιού. Με γενναιότητα τους αντιμετώπισε η ολιγάριθμη αντάρτικη ομάδα του Βασίλη Μπαλούμη και έτσι διέφυγε όλος ο πληθυσμός του χωριού, ….
    ….τελικά πυρολύθηκε το χωριό. Επιστρέφοντας …. έπεσαν κ
    ….σε ενέδρα του Βασίλη Μπαλούμη και δυό παλληκαριών του, από τις σφαίρες δε του Βασίλη Μπαλούμη έπεσε νεκρός ο Γιασίν Σαντήκ. »’
    Συνεπως βλεπουμε οτι τα ιδια γεγονοτα επιβεβαιωνοντα απο πολλες διαφορετικες πηγες.
    Ενω λιγο καιρο πριν ειχε ξαναλεληλατησει το Φαναρι
    »»και κατά τα μέσα Ιουλίου του 1942 , απόσπασμα είκοσι ανδρών (δέκα Ιταλοί και ισάριθμοι Τσάμηδες) υπό τον Γιασίν Σαντίκ λεηλάτησε χωριά στην περιοχή του Φαναρίου27
    [ Μαργαρίτης, 2005, σ. 189 – 190]
    Αναφερει αλλωστε αλλου η ιδια αναφορα του ΕΛΑΣ .
    »’ Στην περιφέρεια ΦΑΝΑΡΙΟΥ ΠΑΡΓΑΣ η ομάδα ΒΑΣΙΛΗ ΜΠΑΛΟΥΜΗ, κάτω από την καθοδήγησή μας έδρασε από τον Σεπτέμβρη του 1941 ….

    Αρα ο Μπαλουμης οταν εκτελεσε τον Γιασιν Σαντικ
    »της Τσαμουριας το Ζαγαρι»’ οπως λεγανε οι Θεσπρωτοι , ο οποιος ειχε καταληστευσει το Φαναρι ,
    ηταν ΕΛΑΣΙΤΗΣ και μαλιστα απο τους πρωτους της περιοχης.

    γ]»»Η εύστοχη πολεμική μας ενάντια στην αντίδραση…..
    …., είχε σαν αποτέλεσμα την απόλυτη σχεδόν επικράτησή μας στο νομό Πρεβέζης , Φαναρι,Πραγα ,ενώ η ΛΑΚΚΑ ΣΟΥΛΙ γίνονταν το κέντρο της αντίδρασης. »»
    Εδω βλεπουμε οτι το πολυπαθο Φαναρι ηταν ουσιαστικα φιλοΕΑΜΙΚΗ περιοχη .
    Παρολα αυτα λιγους μηνες μετα οι Αλβανοτσαμηδες και οι Γερμνανοι περασανε τη περιοχη στη κυριολεξια ΔΙΑ ΠΥΡΟΣ ΚΑΙ ΣΙΔΗΡΟΥ , ενω η Λακκα Σουλι ειχε γινει ΕΔΕΣΙΤΙΚΗ.
    Παρακατω αναφερει η ιδια εκθεση
    »’Από τις 20-7-1943 Γερμανικές εκκαθαριστικές επιχειρήσεις στη ΛΑΚΚΑ – ΣΟΥΛΙ διαλύσανε τα τμήματα του ΕΔΕΣ που δεν έδωσαν καμία άξια λόγου σύγκρουση. Πολλά χωριά κάηκαν και το ΕΔΕΣίτικο αρχηγείο έφυγε στην ΠΛΑΤΑΝΟΥΣΑ.
    Εδω βλεπουμε οτι ενα σωρο χωρια φιλοΕΔΕΣΙΤΙΚΑ με γνωστοτερο το ολοκαυτωμα της Μουσιωτιτσας , καηκανε οπως ακριβως καηκανε τα φιλοΕΑΜΙΚΑ χωρια του Φαναριου.
    Αξιζει να σημειωθει οτι μονο στο δευτερο ολοκαυτωμα συμμετειχανε και Αλβανοι
    Προφανως για δυο λογους
    α]Η Λακκα Σουλι ειναι πολυ μακρυτερα απο τη Τσαμουρια-χωρος δρασης των Αλβανων
    β]Η Λακκα Σουλι ηταν πολυ πιο αγονη και φτωχη περιοχη απο το Φαναρι.

    δ]”Σ’ αυτήν την κατάσταση μας βρήκε η Πανηπειρωτική ανταρτική συνδιάσκεψη στις 30-3-1943. Σ’ αυτή πήρε μέρος και αντιπροσωπεία των ομάδων ΠΑΡΓΑΣ – ΜΠΑΛΟΥΜΗ – ΚΟΚΚΟΡΗ.””
    Τελικα αποδυκνυεται οτι ο φονος του προυχοντα Σαντικ εγινε απο ΕΛΑΣΙΤΕΣ οπως ηταν μεχρι τοτε ο Μπαλουμης .

    ε]Παρακατω η ιδια αναφορα κανει λογο για τη »’νικηφορα μαχη του Μαντζαριου»» απο τους ντοπιους ΕΛΑΣΙΤΕΣ »’από την ομάδα ΔΡΑΚΟΥ και τον Εφεδρικό ΕΛΑΣ»’ οπως αναφερει ,
    εναντιων των επιδρομενων Αλβανοιταλων .
    Για τη μαχη αυτη κανει λογο και ο Κραψιτης στο ημερολογιο του
    »’Την 23 και 24 Μαρτίου 1943 οι Χριστιανοί κάτοικοι του χωριού Μαντζάρι, αμυνόμενοι κατανίκησαν τις Ιταλομουσουλμανικές στρατιωτικές δυνάμεις που με σύγχρονα μέσα τους επετέθηκαν»»

    Το Μαντζαρι ετσι κι αλλιως ανηκε γεωγραφικα στη σφαιρα επιροης του ΕΑΜ ΕΛΑΣ.
    Παρολα αυτα οι Αλβανοι του εποτεθηκαν μαζι με Ιταλους [ αρχες του 1943 πριν ερθουν οι Γερμανοι]

    στ]Μετα γινετε αναφορα για το ρολο των Αλβανοτσαμηδων μετα τον ερχομο των Γερμανων…
    »»Κατά κανόνα οι υποσχέσεις που μας δώσανε οι εκπρόσωποι των Τσάμηδων δεν τηρηθηκαν. Κορυφωμα της συμμαχίας με τους φασίστες ήταν η επιδρομή τους στο ΦΑΝΑΡΙ την περίοδο των εκκαθαριστικών επιχειρήσεων του Αυγούστου κατά την οποίαν κάηκαν περίπου 30 χωριά, σκοτώθηκαν περίπου 500 Έλληνες και άλλοι τόσοι πιάστηκαν όμηροι, ενώ ο υπόλοιπος πληθυσμός αναγκάστηκε να προσφυγέψει στην ορεινή περιοχή.»»
    Γνωστα αυτα αναλυθηκαν παραπανω ,ουσιαστικα αναφερει την εθνοκαθαρσητης περιοχης του Φαναριου.

    Λιγα ακομα στοιχεια για τη συγκρουση ΕΑΜ ΕΛΑΣ και Αλβανοτσαμηδων

    »»Στις 20 Σεπτεμβρίου, μικτή περίπολος Γερμανών και Τσάμηδων αιφνιδιάζει στη Γλύκη δεκαπέντε αντάρτες του ΕΛΑΣ, από τους οποίους οι τρεις σκοτώνονται7. [7]Μάγερ, 2009, Β’, σ. 16]»»’

    Παράλληλα στις 23 του μήνα ένοπλοι της μειονότητας (κυρίως από τη Λιόψη) συμμετείχαν, ως αντίποινα για τη δράση του ΕΛΑΣ , στην πυρπόληση της Σαγιάδας43 την οποία σύμφωνα με γερμανική αναφορά υπεράσπιζαν τριάντα αντάρτες44, προφανώς Ελασίτες.[[43]Μανώλης Γλέζος, Εθνική Αντίσταση 1940-1945, Στοχαστής, 2006,]
    [44]Σωτήρης Τσαμπηράς, Ας μη βρέξει ποτέ, Ελληνική Ευρωεκδοτική].

    Ενω αρκετους μηνες αργοτερα εχουμε τα παρακατω γεγονοτα στη ΕΛΑΣιτοκρατουμενη βορεια Θεσπρωτια….

    »»Κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Εβδομάδας του 1944 (μέσα Απριλίου), ΑλβανοΤσάμηδες συμμετείχαν στην πυρπόληση του Ασπροκκλησίου ενώ λίγες ημέρες αργότερα έλαβαν μέρος σε ανάλογη δράση στον Τσαμαντά.[54. Κώτσης, 2011, σ. 123]

    ΠΙΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ…..

    Χωριο , Λειά Φιλιατών-
    Ήταν στις 20-4-1944 και εσυνόδευαν το γερμανικό τάγμα που επέδραμε στη Μουργκάνα για να την εκκαθαρίσει από τις αντάρτικες ομάδες. Ενόψει της επιδρομής των Γερμανών και Αλβανοτσάμηδων, οι χωριανοί εγκατέλειψαν το χωριό. Οι Αλβανοτσάμηδες έκαψαν τα περισσότερα σπίτια του χωριού, το λιθόκτιστο δημοτικό σχολείο και την εκκλησία της Παναγίας, κτίσμα του 17ου αιώνα. Η μοναδική γυναίκα που παρέμεινε, η τυφλή γερόντισσα Αναστασία Χαϊδή, όταν διεπίστωσε ότι καίγεται το σπίτι της, έβαλε τις φωνές, οι Αλβανοτσάμηδες την πέταξαν στο φλεγόμενο σπίτι και κάηκε ζωντανή… Σκότωσαν επίσης τρεις Λειώτες, τον Γρηγόρη Λώλη, ετών 25, τον Γιώργο Μπίλη, ετών 53 και τον Βασίλη Σδούγκα, ετών 23, τους οποίους συνέλαβαν τυχαία έξω από το χωριό.

    Η πολυεπιπέδη καταπίεση εκ μέρους των Τσαμηδων (δολοφονίες, εκβιασμοί, αυθαίρετη φορολογία, αρπαγή αγροτικών αγαθών και εκτάσεων κλπ) σε συνδυασμό με την αδιαφορία της ιταλικής διοίκησης36 και την αδυναμία των ελληνικών κατοχικών αρχών να εγγυηθούν την ασφάλεια των Ελλήνων κατοίκων της περιοχής37, οδήγησε σταδιακά εκατοντάδες από τους τελευταίους στην έξοδο από τις εστίες τους και στην εγκατάσταση, υπό αντίξοες συνθήκες, στις περιοχές της Πάργας και του Φαναρίου38.
    Αρα
    αφου διωξανε ολους του Ελληνες της Τσαμουριας , οι οποιοι κατεφυγαν κυριως στο Φαναρι και τη Παργα
    ως μερη φιλικα προς αυτους αφου εκει ειχε μονο Ελληνικα χωρια
    και ευφορα μερη αρα εικανα να τους δωσουν ενα πιατο φαι,
    υστερα ακολουθησε η Εθνοκαθαρση του Φαναριου ,
    ωστε τελικα ολη η περιοχη απο τα συνορα ως το ευφορο Φαναρι να καταστει »’άδεια Ελλήνων’ και να μπορεσει να εννωθει μεταπολεμικα με τη Μεγαλη Αλβανια »’ οπως τους ειχαν υποσχεθει οι Ναζι.

    [36 ,Manta, σ. 7 – 8.]
    38. Tsoutsoumpis, 2015, σ. 132. Μάλιστα, αυτές οι συνθήκες οδήγησαν αρκετούς από τους πρόσφυγες στο θάνατο.

    Μου αρέσει!

  9. γιατ // 9 Οκτωβρίου 2017 στο 15:26 // Απάντηση

    Λιγα λογια απο περιηγητες της εποχης Ελληνες και ξενους για τη φυλη των Αλβανοτσαμηδων ,που εν μερει δικαιολογουν και την ιστορικη τους πορεια στο Θεπσρωτικο χωρο»’

    »’Οι Τσάμηδες είναι πολύ φανατικοί μουσουλμάνοι της σουννιτικής ομάδας»’
    »»Οι άντρες εδώ είναι άγριοι, υπερβολικά φανατικοί»»
    [Ο Αλσατός στρατιώτης και συγγραφέας, Samson Cerfbeer de Médelsheim (1777-1826),]

    »’Οι Τσάμηδες …..είναι θρήσκοι, αλαζόνες
    και ορμητικότεροι από τους άλλους εις τους πολέμους, όστις όμως ανθέξη την πρώτην ορμήν των, εύκολα τους τρέπει έπειτα εις φυγήν, επειδή είναι καθ΄ υπερβολήν αμφιρρεπείς` δεν φυλάττουσι τόσον τας συμφωνίας και υποσχέσεις,»»[Περαιβος ,αγωνιστης του 1821 ]

    »’Οι Οθωμανοι της Τσαμουριας ειναι εις το ακρο θρησκομανεις ,διαφεροντες πολυ των αλλων Οθωμανων»’
    [Σουλιωτης Κουτσονικας ]

    »’Των Τσαμηδων εν γενει ο φανατισμος προς τον ισλαμισμο υπαρχει βαθυτατος , και ο χαρακτηρ αυτων γλισχρος και ψευδεις»’
    »’ευφυεις και μαχιμοι αλλα και λειαν δυσυποληπτοι και πλεονεκται , ωστε ουτε παρα τοις ομοθρησκοις τις χαιρουσι τας πιστα δια το γλισχρον και δολιον χαρακτηρα»»[Αραβαντινος αγωνιστης του 1821]

    »Οι Τσαμηδες ειναι πανοπλοι με πολυτιμα οπλα»
    [Βολντκαμφ]

    Ενω υπηρχανε και παροιμιες
    Στον ΑΛΒΑΝΙΚΟ ΧΩΡΟ
    »Τσαμ παμπες με θηκ να μες»’-»Ο Τσαμης ειναι παμπεσης και εχει το μαχαιρι στη μεση»’

    Γενικα σε γενικες γραμμες ηταν μια φυλη
    α]των οπλων – του πολεμου
    β]Φανατικοι μουσουλμανοι

    Μου αρέσει!

  10. γιατ // 12 Οκτωβρίου 2017 στο 00:19 // Απάντηση

    Aλβανοτσαμηδες και πολεμος του 1940 .

    1939-1941

    »’Ο πόλεμος μεταξύ Ελλάδας και Ιταλίας, που άρχισε την 28η Οκτωβρίου 1940, επεκτάθηκε αυτόματα και μεταξύ Ελλάδας και Αλβανίας. Η Αλβανία, συνδεδεμένη την εποχή εκείνη με καθεστώς «προσωπικής ένωσης» με την Ιταλία, είχε δεχθεί με νόμο του Κοινοβουλίου της με κυβερνητικό διάταγμα (Β.Δ. 194/ΦΕΚ 93/10-6-1940) η Αλβανία δεσμευόταν να κηρύξει τον πόλεμο σε όσα κράτη θα ήταν αντιμέτωπα με την Ιταλία, δέσμευση που επικυρώθηκε κατά την εισβολή στην Ελλάδα. »’

    »’Η επίλεκτη Αλβανική προεδρική φρουρά, που εξοπλίστηκε και οργανώθηκε από Ιταλούς αξιωματικούς, παρέλασε στο Κολοσσαίο της Ιταλιας υπό τις ιαχές του πλήθους»»

    Πολλοί Aλβανοτσάμηδες της Θεσπρωτιας πέρασαν λαθραία τα σύνορα, ώστε να συμμετέχουν σε ένοπλα στρατιωτικά σώματα, τα οποία θα πολεμούσαν στο πλευρό των Ιταλών.

    Ο αριθμός τους υπολογίζεται σε περίπου 2.000.
    Μαζί με αυτούς, τους επόμενους μήνες οι Ιταλοί άρχισαν να οργανώνουν πολλούς εθελοντές, ώστε να συμμετέχουν στην «απελευθέρωση της Τσαμουριάς» – όπως έλεγαν – δημιουργώντας έναν στρατό ισοδύναμο με μία ολόκληρη μονάδα 10 ταγμάτων: 4 παραστρατιωτικά βοηθητικά τάγματα (τα Tirana, Korçë, Vlorë και Shkodër), 2 τάγματα πεζικού (τα Gramos and Dajti), 2 τάγματα εθελοντών (τα Tomori και Barabosi), μία πυροβολαρχία (την Drin) κ.α.
    Οι Ιταλοί οργάνωσαν και ενέταξαν στις μεραρχίες τους δέκα αλβανικά τάγματα, μια «πλωτή» ταξιαρχία και άγνωστο αριθμό χωροφυλάκων.
    Συνολικά 338 Αλβανοί αξιωματικοί και 4.220 υπαξιωματικοί και οπλίτες προετοιμάστηκαν για να βρεθούν απέναντι στον ελληνικό στρατό.

    Όλα αυτά τα τάγματα, τελικά πήραν μέρος στην εισβολή στην Ελλάδα στις 28 Οκτωβρίου 1940, υπό την 25η Ιταλική Στρατιωτική Μεραρχία, η οποία, μετά την ενσωμάτωση των Αλβανών, μετονομάστηκε σε ‘Στρατιωτική Μεραρχία Τσαμουριάς’ υπό τον στρατηγό C. Rossi.

    Ας δουμε τωρα ποια ηταν η δραση αυτων των Αλβανων πολλοι εκ των οποιων ηταν Αλβανοτσαμηδες ,[περίπου 2.000 μονο οι Αλβανοτσαμηδες] , ενώ οι υπολοιποι ηταν από την Αλβανια και συγκροτουσαν τα παραστρατιωτικα ταγματα , Tirana, Korçë, Vlorë ,Τomor , Shkodër , Drin,Gramos, κα.

    Αξιζει να σημειωθεί ότι ο αριθμος των εθελοντών Αλβανων ηταν αρκετά μεγαλύτερος αλλά μειωθηκε λίγο πριν τις εχθροπραξίες για λόγους στρατηγικούς , από την Ιταλική διοίκηση .
    Να και το σχετικό απόσπασμα….

    »’Με τη βοήθεια της αλβανικής κυβέρνησης και διαφόρων αρχηγών φυλών εξασφαλίστηκε η δυνατότητα συγκρότησης 10-12 ελαφρών ταγμάτων συνολικής δύναμης 6-7.000 ανδρών, επιλεγέντων από τις πιο πολεμικές φυλές και μάλιστα από αυτούς που υπήρχε ενδεχόμενη σχέση με πληθυσμούς εκτός συνόρων (σ.σ. προφανώς εννοούσε τους Τσάμηδες). Τα ευκίνητα τάγματα, τύπου ανταρτικών ομάδων, προορίζονταν να χρησιμοποιηθούν για την κάλυψη των μεραρχιών μας (…).
    Το Υπουργείο Στρατιωτικών, κατόπιν επανειλημμένων οχλήσεων, τελικά ενέκρινε την αποστολή του οπλισμού για τη συγκρότηση των αλβανικών μονάδων. Όμως αργότερα άλλαξε γνώμη και διέταξε τον περιορισμό της σύστασης των εθελοντικών αλβανικών ταγμάτων μόνο στη νότια Αλβανία .»’
    ΔΗΛΑΔΗ ΜΕΙΩΣΗ ΤΟΥ ΑΡΙΘΜΟΥ ΑΠΟ ΤΟΥΣ 7.000
    ΣΤΟΥΣ ΠΕΡΙΠΟΥ 5.000 ΑΛΒΑΝΟΥΣ [ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΥΣ ,ΟΠΛΙΤΕΣ , ΚΑΙ ΑΤΑΚΤΟΥΣ]
    ΟΠΩΣ ΕΧΕΙ ΑΠΟΔΕΙΧΘΕΙ
    ΓΙΑ ΛΟΓΟΥΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟΥΣ.

    »»Ο τοποτηρητής Τζακομόνι, σε μυστικό υπόμνημα του προς τον υπουργό Αλβανικών Υποθέσεων, Μπενίνι, στις 19 Οκτωβρίου 1940, μεταξύ των άλλων γράφει: “…Από την άλλη προετοιμάζω αλβανικά στοιχεία, εξακριβωμένα θαρραλέα, ειδικά Τσαμουριώτες, τα οποία θα έχουν ως αποστολή να εισέλθουν κρυφά στο ελληνικό έδαφος και εκεί, την ώρα που θα επιτεθεί ο στρατός μας, θα διαπράξουν με τη βοήθεια των πέρα από τα σύνορα φίλων τους τις παρακάτω πράξεις: καταστροφή τηλεγραφικών και τηλεφωνικών συρμάτων, εξάλειψη των φυλακίων…»»»

    ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΣΤΙΣ ΜΑΧΕΣ ,ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ

    ΚΑΤΑ ΤΗ ΣΥΝΤΟΜΗ ΠΡΟΕΛΑΣΗ ΤΩΝ ΙΤΑΛΩΝ ΣΤΗ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑ , ΣΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ ΕΙΧΑΜΕ ΤΑ ΕΞΕΙΣ ΓΕΓΟΝΟΤΑ
    »’Παράλληλα περίπου 300 – 400 Αλβανοτσάμηδες χωρικοί δημιούργησαν ομάδες ατάκτων χτυπώντας τις ελληνικές δυνάμεις που υποχωρούσαν, προξενώντας σε αυτές απρόβλεπτες απώλειες9 ενώ στα τέλη Νοεμβρίου, κατά την ελληνική αντεπίθεση, συμπολέμησαν στο πλευρό των ιταλικών δυνάμεων (βλ. την περίπτωση των κατοίκων της Κώτσικας10).»
    [9. Tsoutsoumpis, 2015, σ. 127.
    10. Ιωάννης Π. Πέγκας, Πλεσίβιτσα, Αθήνα 2006, σ. 161]

    »’Aμέσως μετά την υποχώρηση του Ιταλικού στρατού παρατηρήθηκαν και οι πρώτες λιποταξίες Ιταλων στρατιωτών αλλα κυρίως Αλβανών όπως η παρακατω»’….
    »’Μας φέρνουν συνοδεία, στο Τάγμα, δυο Αλβανούς. Είναι, λέει, αυτομόλοι σε μας, λιποτάκτες του ιταλικού στρατού. Θέλουνε να πάνε στα σπίτια τους, που είναι στα δικά μας μετώπισθεν. Τους περιεργαζόμαστε….» (Λουκάτος, σ. 219).»»’
    ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΛΟΓΙΚΑ ΗΤΑΝ ΑΛΒΑΝΟΤΣΑΜΗΔΕΣ ΠΟΥ ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΠΡΟΕΛΑΣΗΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ
    ΠΑΡΑΤΗΣΑΝ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΓΥΡΙΣΟΥΝ ΣΤΑ ΧΩΡΙΑ ΤΟΥΣ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΣΤΑ ΜΕΤΟΠΙΣΘΕΝ.

    Μετα την ανακαταληψη της περιοχης απο τον ελληνικο στρατο συνεβησαν τα παρακατω….
    »»Αλβανοτσάμηδες που συνέδραμαν τα ιταλικά στρατεύματα πέρασαν από στρατοδικείο και εκτελέστηκαν με συνοπτικές διαδικασίες ενώ σχεδόν ολόκληρος ο ανδρικός πληθυσμός της μειονότητας ηλικίας 18 έως 50 ετών εκτοπίστηκε στην υπόλοιπη Ελλάδα. Επιπλέον στην Ηγουμενίτσα, συγγενείς θυμάτων των Τσάμηδων πεμπτοφαλαγγιτών εισέβαλαν στη φυλακή της κωμόπολης και λύντσαραν επί τόπου τέσσερα2 άτομα που είχαν συλληφθεί κατηγορούμενα για αυτούς τους φόνους3. »»
    [2]Robert Elsie, The Cham Albanians of Greece, 2012, σ. 390.
    [3]Tsoutsoumpis, 2015, σ. 127.]

    Στο μετωπο τωρα ειχαμε τις εξεις μαχες

    »»Στην επίθεση εναντίον του υψώματος 1289 του Λαπιστέτ, στις 09.30 της 4ης Νοεμβρίου 1940, έλαβε μέρος ένα από τα πιο επίλεκτα τμήματα των Αλβανών, το τάγμα «Τιμόρ», το οποίο και κατόρθωσε να το καταλάβει. Με άμεση αντεπίθεση των Ελλήνων το τάγμα «Τιμόρ» αναδιπλώθηκε και διασκορπίστηκε στην κοιλάδα με άτακτη φυγή. Υποχρεώθηκαν να επέμβουν οι βερσαλιέροι για να σταματήσουν τους Αλβανούς»».

    »’Ο στρατηγός Αλ. Εδιπίδης γράφει ότι “Τμήματα αλβανικά, άρτια συγκροτημένα και με ομοιογενή στελέχη (αξιωματικοί και στρατιώτες Αλβανοί) πολέμησαν στις 27 Νοεμβρίου στο Φράσερι προς την Κλεισούρα).»»

    »»’Ο υποστράτηγος Χαράλαμπος Κατσιμήτρος, διοικητής της VIII Μεραρχίας η οποία αντιμετώπισε την κύρια προσπάθεια της ιταλικής επίθεσης, γράφει για τη συμμετοχή αλβανικών δυνάμεων στον τομέα της Μεραρχίας: “Συμμετείχαν τρία τάγματα μελανοχιτώνων (Ι, II, III), δύο αλβανικά τάγματα πεζικού (“Γκράμος” και “Ντρίνος”), αλβανική ορειβατική πυροβολαρχία (“Νταϊτι”), τάγμα Αλβανών εθελοντών και σώματα άτακτων Αλβανών”.»»
    ΔΗΛΑΔΗ ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΑΝΕ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΩΣ ΒΟΗΘΗΤΙΚΑ
    ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΩΣ ΜΑΧΙΜΑ ΤΜΗΜΑΤΑ ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΤΟΥ ΦΑΣΙΣΜΟΥ.

    »»Κατά τη διάρκεια της ιταλικής εαρινής επίθεσης (Μάρτιος 1941) ο Μουσολίνι επισκεπτόταν διάφορες μονάδες για να τονώσει το ηθικό των ανδρών, στη ζώνη του Δέβολη και στην περιοχή του Βερατίου. Μεταξύ άλλων επισκέφθηκε ομάδες ταγμάτων και εθελοντών Αλβανών Κατά τις συνομιλίες που είχε μαζί τους έμεινε ενθουσιασμένος από το παράστημα και το πολεμικό τους μένος.»’

    ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΜΕΡΙΚΕΣ ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ
    »’Ο Ιταλός τοποτηρητής στην Αλβανια Τζακομόνι, σε τηλεγράφημα του προς τον Τσιάνο, στις 24 Αυγούστου 1940, μεταξύ των άλλων ανέφερε τα εξής: “Από παντού καταφθάνουν έγγραφα που αποδεικνύουν τον ορθό προσανατολισμό των Αλβανών, άπειρες είναι οι αιτήσεις για κατάταξη στα εθελοντικά σώματα (…). Σε όλα τα κεντρικά σημεία της Αλβανίας παρατηρείται ζωηρό ενδιαφέρον και προσήλωση στις προσταγές του Ντούτσε. Η κίνηση του στρατού προκάλεσε μεγάλη ζωηρότητα κι’ ανυπομονησία για δράση…”.
    Ας δουμε λιγα βιντεο που δειχνουν αυτηη τη συμμαχια Αλβανων και Ιταλων ,στη κεντρικη κυρίως Αλβανια αλλα και το Κοσσοβο

    »Ο αντιβασιλιάς της Αλβανίας βεβαίωσε «ότι είναι πάρα πολλές οι αιτήσεις των Αλβανών να καταταγούν στα σχηματιζόμενα αλβανικά σώματα, προοριζόμενα να κτυπήσουν τους Ελληνες και να συνεργαστούν με τον Ιταλικό Στρατό, και ότι ο πληθυσμός ελπίζει, επίσης, να κληθούν υπό τα όπλα μερικές ηλικίες…».»’

    »»Η προκήρυξη που διάβασε ο Αλβανος πρόεδρος του υπουργικού συμβουλίου Βερλάτσι, στις 28 Οκτωβρίου 1940, αναφέρει μεταξύ άλλων και τα εξής: «…Οι στρατιώτες του ένδοξου Ιταλικού Στρατού, στις τάξεις του οποίου περιλαμβάνονται πολλές μονάδες Αλβανών στρατιωτών…»

    » Ο Ελληνας αντιστράτηγος Αλέξανδρος Παπάγος, αρχιστράτηγος του Ελληνικού Στρατού κατά τον πόλεμο 1940-41, σημειώνει: «Όλες οι ιταλικές μεραρχίες πεζικού ήταν ενισχυμένες σε πεζικό με τάγματα Αλβανών…».»’

    »Ο Ιταλος στρατιωτικος Β. Πράσκα στο τμήμα του βιβλίου του «Εξέλιξη των επιχειρήσεων από 28 έως 31 Οκτωβρίου 1940″, ανακεφαλαιώνοντας γράφει για τη συμμετοχή των αλβανικών μονάδων τα εξής:
    «…Φάλαγγα «Σολίνας» II Τάγμα της 1ης Λεγεώνας Αλβανών εθελοντών. (…) Κεντρική Φάλαγγα και Διοίκηση Μεραρχίας «Φερράρα» Ι Τάγμα Αλβανών Εθελοντών. (…) Παραλιακό Συγκρότημα… Τα τμήματα διαπεραιώθηκαν με την κάτωθι σειρά… 6) Τα τάγματα Αλβανών εθελοντών «Πεσκοσόλιντο» και «Κιαραβάλλε». (…) «Τα αλβανικά τάγματα εθελοντών, προπορευόμενα του 3ου Συντάγματος Γρεναδιέρων και κινούμενα…»…»Τα τάγματα Αλβανών εθελοντών, επίσης, ήλεγχαν πλήρως την αμαξιτή οδό (Ηγουμενίτσας-Βάρφανης).»’
    ΟΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΙ ΗΤΑΝ ΑΛΒΑΝΟΤΣΑΜΗΔΕΣ

    »’Ο Γερμανός συγγραφέας Βίλιμπαλντ Κόλεγκερ, σε βιβλίο του που κυκλοφόρησε το 1942, για τη στάση των Αλβανών κατά τον Ελληνοϊταλικό πόλεμο 1940-41 γράφει τα εξής: «…Οι Ελληνες αναγκάζονταν να πολεμούν εναντίον Αλβανών συμμοριτών, κατά τη στιγμή που Αλβανοί εθελοντές προσέρχονταν αθρόα στις ιταλικές φάλαγγες. Δεν αγνοούσαν οι από γόνοι του Σκεντέρμπεη ποίοι ήταν οι πραγματικοί φίλοι τους. »’

    ΔΗΛΑΔΗ ΓΕΡΜΑΝΟΙ , ΙΤΑΛΟΙ , ΕΛΛΗΝΕΣ ,ΑΛΒΑΝΟΙ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΕΚΕΙΝΗΣ
    ΚΛΠ ΜΑΡΤΥΡΟΥΝ ΤΟΝ ΦΙΛΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΡΟΛΟ ΕΝΟΣ ΜΕΡΟΥΣ ΤΩΝ ΑΛΒΑΝΩΝ ,
    ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΥ ΜΕΡΟΥΣ ΤΩΝ ΑΛΒΑΝΟΤΣΑΜΗΔΩΝ
    ΟΛΟ ΤΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ 1940 -1941 ΣΤΗΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΤΩΝ ΦΑΣΙΣΤΩΝ.

    ΒΕΒΑΙΑ ΥΠΗΡΞΑΝ ΚΑΙ ΑΞΙΟΣΗΜΕΙΩΤΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ
    ΟΠΩΣ Η ΠΑΡΑΚΑΤΩ
    Ο Σπίρο Μοϊσίου, στρατιωτικός του βασιλιά Ζόγου αρνήθηκε το 1940 να υπακούσει τους Ιταλούς και να επιτεθεί εναντίον της Ελλάδας. «Δεν έχω τίποτα εναντίον της Ελλάδας», δήλωσε. Με τους στρατιώτες του – κατ’ άλλους μία διμοιρία, κατ’ άλλους ένα τάγμα – «λιποτάκτησε» και βρήκε καταφύγιο στα βουνά.»»’
    .

    Μου αρέσει!

  11. soyli // 19 Νοεμβρίου 2017 στο 19:04 // Απάντηση

    Τσάμηδες ,
    γλώσσα
    και Σουλιώτες.

    Στη Θεσπρωτία [στα πεδινά και ημιορεινά του νομού ,στη περιοχή Φιλιάτες-Παραμυθιά-Μαργαρίτι ] κατοικούσανε οι λεγόμενοι Τσάμηδες ,
    πολλοί μουσουλμάνοι-Αλβανοτσάμηδες η Τουρκοτσάμηδες
    και λίγοι χριστιανοί.
    Λίγα λόγια και μερικές μαρτυρίες προ 2 αιώνων ως και σήμερα
    για τους μουσουλμάνους Τσάμηδες που αποτελούσανε και την μεγάλη πλειοψηφεία των Τσάμηδων.

    Ο Σουλιώτης Κουτσονίκας , αγωνιστής του 1821, αναφέρει για τις περιοχές Λιαπουριάς ,Τιράνων,Ελμπασαν
    και άλλες αλβανικές περιοχές
    οτι σε αυτές »»λαλείτε η αλβανική γλώσσα»
    πράγμα γνωστό ως σήμερα
    ενω για τη Τσαμουριά αναφέρει ότι »’λαλεέτε κυρίως η αλβανική γλώσσα»
    πράγμα που σημαίνει ότι λαλούντανε [λιγότερο] και μια αλλη γλωσσα
    η ελληνική .

    Ο Βόλντκαμφ αναφέρει και αυτός
    »’Οι Τσάμηδες ,άνδρες και γυναίκες , εκτός απο τα αλβανικά εκφράζοντε με ΑΝΕΣΗ και στα απλοελληνικά».
    Εδώ ο Βόλντκαμφ αναφέρει και αυτός ότι άνδρες και γυναίκες στη Τσαμουριά μιλάνε και τα απλοελληνικά
    και μάλιστα με άνεση.

    Ο Αραβαντινός ,αγωνιστής του 1821 ,
    αναφερόμενος στις γλώσσες που μιλιότανε σε κάθε περιοχή της Ηπείρου και Αλβανίας , αναφέρει για όλα τα χωριά της Τσαμουριάς οτι μιλάγανε αλβανικά και ελληνικά
    δηλαδή κυρίως αλβανικά και δευτερευόντως ελληνικά στα περισσοτερα
    και διγλωσσια σε μερικα εξ αυτων,
    σε αντίθεση με βορειότερες αλβανικές περιοχές πχ της Λαμπερίας όπου αναφέρει οτι στα στα χωριά ης περιοχής μιλιότανε μόνο τα αλβανικά.

    Ενώ και ο Μπαλτσιώτης παρά τις όποιες υπερβολές του για την επέκταση της αλβανοφωνίας
    αναφέρει μεταξύ άλλων για τη Τσαμουριά.
    »’Although the langue-vehiculaire of the area was Albanian, a much higher status was attributed to the Greek language, even among the Muslims themselves»
    Δηλαδή οτι στη λεγόμενη Τσαμουριά ,από τους Φιλιάτες βόρεια ,ως νότια στα περίχωρα Μαργαριτίου,
    ακόμα και οι μουσουλμάνοι της περιοχής , μιλάγανε και τα ελληνικά.

    Ο Περαιβός αναφέρει για τους αυτούς μεταξύ άλλων για τους μουσουλμάνους της Τσαμουριάς.
    »»….. μολονότι ομιλούσι την αλβανικήν διάλεκτον, ως φυσικήν αλλά και μετά την απλοελληνικήν, εκφράζονται όμως ορθώς άνδρες τε και γυναίκες και μάλιστα όσοι κατοικούν τα πέριξ της Παραμυθίας. »»
    Βλέπουμε δηλαδή οτι αναφέρει οτι όλοι οι Τσάμηδες,ανδρες και γυναίκες μιλάγανε τα απλοελληνικά
    αλλά ότι οτι ειδικά οι μουσουλμάνοι της Παραμυθιάς και των κοντινών σε αυτή χωριών
    μιλούσανε »’ορθώς» ,άνδρες και γυναίκες, την απλοελληνικη.

    Eνω και ο Ηπειρωτης ερευνητης Χριστοβασιλης πριν 1 αιωνα-επι τουρκοκρατιας στην Ηπειρο
    σημειωνε στο εργο του οτι
    πολλοι μουσουλμανοι της Τσαμουριας μιλαγανε εξισου και τα ελληνικα
    αναφερομενος δηλαδη στη διγλωσσια αρκετων εξ αυτων ,ιδιως στην επαρχία Παραμυθιάς οπως εχει σημειωθεί]

    Ο Γουίλλιαμ Εατον αναφέρει μεταξύ άλλων….
    »» Οι μουσουλμάνοι κάτοικοι
    της Παραμυθιάς και της επαρχίας της είχαν ως μητρική γλώσσα την ελληνική …..»»’
    ΄Αρα και αυτός αναφέρει ότι οι μουσουλμάνοι της επαρχίας Παραμυθιάς
    δηλαδή της ανατολικής Τσαμουριάς ήταν τουλάχιστον δίγλωσσοι είχανε δηλαδή ως μητρική γλώσσα και τα ελληνικά.

    Ο Άγγλος Γουντχάουζ της συμμαχικής αποστολής που έζησε στη δυτική ΄Ηπειρο κατά τη κατοχή 1941-44
    αναφέρει μεταξύ άλλων για τους Αλβανοτσάμηδες στο βιβλίο του »Μήλον της Έριδος»’
    »Οι Τσάμηδες είναι φυλετικά , εν μέρει Αλβανοί εν μέρει ΄Ελληνες και εν μέρει Τούρκοι.»’

    Αυτό το συμπέρασμα το έβγαλε για πολλούς λόγους.
    Λεει ότι ήταν εν μέρει [και] Έλληνες
    γιατι ακριβώς διέκρινε τη διγλωσσία αρκετων εξ αυτών
    ιδίως της επαρχίας Παραμυθιάς.

    Που οφειλοτανε αυτη η γνωση και ομιλια της ελληνικης;;;;

    Στη Τσαμουριά δεν υπήρχανε ελληνικά σχολεία την εποχή της τουρκοκρατίας ωστέ να υποτεθεί ότι
    σε αυτά μάθανε τα ελληνικά η απλοελληνικά.

    Oύτε και ελληνικές εκκλησίες .
    Στις λιγοστές που υπήρχανε στη περιοχή
    εκκλησιαζόντανε άλλωστε μόνο οι χριστιανοί της περιοχής
    και όχι οι Μουσουλμάνοι

    Όπως είδαμε

    Οι Αλβανοτσάμηδες
    από την εποχή τουρκοκρατίας
    άνδρες και γυναίκες μάλιστα
    μιλάγανε [και] ελληνικά-ρωμέικα
    ειτε ως κυρια γλωσσα-διγλωσσια
    ειτε ως δευτερη γλωσσα
    ειτε τσατρα πατρα

    Στη κεντρική και δυτική Τσαμουριά τα μιλάγανε ως δεύτερη γλώσσα και πιο απλοικά –
    μιλαγανε δηλαδη απλοελληνικά για την ακριβεια ,
    οπως εχει γραψει και ο Περαιβός κατά λέξη.
    Μεταξύ τους όμως μιλάγανε κυριως τα αλβανικά.

    Τα ελληνικα στο μεγαλυτερο μερος της Τσαμουριας οπως ειδαμε
    ηταν οχι μητρική αλλα δεύτερη – ξένη γλώσσα
    η γνώση και η ομιλια της οποία οφειλότανε κυριως

    α] Στο ‘οτι οι πρόγονοι τους πατήσανε – κατοικήσανε πάνω σε εδάφη ελληνικά-Θεσπρωτία
    τα οποία δεν ήταν εντελώς έρημα από τους ντόπιους Έλληνεςμε τους οποιους ηρθαν σε επαφη απο την στιγμη της καθοδους τους
    β]Ο Αλβανοτσάμικος θύλακας απο ολες τις πλευρές του περιβαλότανε απο ελληνικά – ελληνόφωνα χωριά με οτισυνεπαγεται αυτο στο τομεα της επικοινωνιας .
    γ]Και γιατί κάκαποιοι εξ αυτών ηταν απόγονοι εξισλαμισμένων Αλβανων και Ελλήνων της περιοχής,
    ήταν δηλαδή μεικτής καταγωγής .

    Στην ανατολική Τσαμουριά ,
    περίχωρα Παραμυθιάς
    τα πράγματα ηταν διαφορετικά αφού οι μουσουλμάνοι ,
    άνδρες και γυναίκες μαλιστα ,
    τα ελληνικά τα μιλάγανε εξίσου με τα αλβανικά,
    ήταν δηλαδή δίγλωσσοι.΄

    Είχανε δηλαδή δυο μητρικές γλώσσες γιατί η πλειοψηφεια
    [ και οχι η μειοψηφεια οπως στην υπόλοιπη Τσαμουριά]
    ήταν μεικτής καταγωγής δηλαδή απόγονοι εξισλαμισμένων Αλβανών και Ελλήνων.

    Λόγω ακριβώς αυτής της διγλωσσίας στα ανατολικά ,
    η περιοχή εκείνη δεν ειχε εξισλαμιστεί μαζικά
    οπως η υπόλοιπη Τσαμουριά ,
    αφού σχεδόν οι μισοί κάτοικοι ήταν-παρέμειναν χριστιανοί .
    Απο κεινες τις περιοχες προερχονταν και οι περισσοτεροι
    απο οσους πρωτοεγκατασταθηκανε στο ορεινο Σουλι.
    Για αυτο και στο Σουλι υπηρχε εξ αρχης διγλωσσια και εξ αρχης ελληνικη εθνικη συνειδηση.

    Κάτι πολύ σημαντικό επίσης.
    »’Oi Τσάμηδες του νότου πιστεύουν ότι προέρχονται από τους θρυλικούς «jelims», γίγαντες από τη μυθολογία του αλβανικού νότου , ονομασία η οποία σημαίνει «Ελληνες»’[lsie, Robert (2000). Λεξικό της αλβανικής θρησκείας, της μυθολογίας και του λαϊκού πολιτισμού . London, UK: Εκδόσεις C. Hurst & Co., 2001. σελ. 131]

    Βλέπουμε δηλαδή ότι μεταξύ αρκετών Τσάμηδων , υπήρχε ο κοινός με τη Ρωμιοσύνη μύθος των αρχαίων γιγάντων
    »Γέλλενων»-΄Ελλενων-Ελλήνων που οφειλότανε στην μεικτή καταγωγή αρκετών εξ αυτών οπως προειπαμε ,αφου μαλιστα λεγανε οτι καταγονταν απο αυτους οπως κανανε ολοι οι Ρωμιοι οπως φαινεται παρακατω

    http://www.oodegr.com/oode/istoria/newteri/kakridis_e8nomhdenismos_1.htm

    Οταν υπηρχε αυτος ο μυθος μεταξυ ενος μερους των Αλβανοτσαμηδων – οσων μαλιστα συνορευαν γεωγραφικα με το ορεινο Σουλι,
    μπορουμε να αντιληφθουμε το γιατι οι Σουλιωτες
    κρατοντας την χριστιανικη τους πιστη
    κρατησαν και την ελληνικοτητα τους .

    Είναι αδύνατο κατι ακομα,
    οτι δηλαδη
    οι χριστιανοί Σουλιώτες
    οι οποιοι κατοικούσανε
    και ανατολικότερα και νοτιότερα της δίγλωσσης επαρχίας Παραμυθιάς
    να μην ηταν δίγλωσσοι
    αλλα σκέτο ”’αλβανοφωνοι”’[ και άρα Αλβανοί όπω λέει η προπαγάνδα]
    όταν μάλιστα η καταγωγή τενος μερους των πρωτων προγονων τους
    ήταν απο χωριά της ανατολικής- νοτιοανατολικης
    και δίγλωσσης Τσαμουριάς
    αλλά και μετέπειτα από διάφορα χωριά της υπόλοιπης Ηπείρου .

    Και φυσικά τα παραμυθάκια περι
    ”’Αλβανων Σουλιωτων”’
    ”Οι Σουλιώτες μάθανε τα ελληνικά στη Κέρκυρα”
    ”Οι Αρβανίτισες δεν μιλαγανε ελληνικα παρα μονο οι ανδρες”
    δεν εχουν καμια ισχυη
    αφου οπως ειδαμε
    οι Μουσουλμανοι Αλβανοτσαμηδες
    ξερανε ελληνικα
    ανδρες και γυναικες μαλιστα
    ηδη επι εποχης τουρκοκρατιας.

    Μου αρέσει!

  12. Αρβανιτες οι υποτιθεμενοι '''μη Ελληνες μονογλωσσοι αλβανοι'' // 19 Νοεμβρίου 2017 στο 19:43 // Απάντηση

    Λιγα στοιχεια για τους Αρβανιτες
    που κατεβηκαν κατα τον υστερο Μεσαιωνα στον νοτιο ελλαδικο χωρο,
    και τα οποια και καταδεικνυουν οτι στη μεγαλη τους πλειοψηφεια
    ηταν Ελληνες απο τα Αρβανα
    δηλαδη Αρβανιτες διγλωσσοι
    και για αυτο ομοιοι σε μεγαλο βαθμο με τους ντοπιους
    που βρηκανε στα μερη στα οποια εγκατασταθηκανε
    με κοινη εθνικη συνειδηση-αυτοπροσδιορισμο ηδη απο τα πρωτα χρονια
    και κοινη δραση και γλωσσα-διγλωσσια .

    Η αλβανικη προπαγανδα λεει οτι
    »Ηταν καθαροι Αλβανοι μιλαγανε μονο αλβανικα απλα αφομειωθηκανε με το περασμα των χρονων»
    Ειναι αυτη η αληθεια ομως;;;;
    Μηπως οι Αρβανιτες ηταν εξ αρχης Ελληνες στη συνειδηση και τη καταγωγη [οι περισσοτεορι εξ αυτων Ελληνες και καποιοι λιγοτεροι Ελληνοαλβανοι];;;

    Λιγα στοιχεία που αποδεικνυουν τις αλβανικες ανακριβιες.

    Ενα Βενετικο εγγραφο του 1481 αναφερει για τη Μονεμβασιά
    και για οσους φυλαγανε το φρουριο της .
    »’Το μεγαλυτερο μερος των μισθοφορων ειναι
    »Γρετσι και Αλβανιεν Γκρετσι»…
    Δηλαδη οι φρουροι ηταν ντοπιοι Μωραιτες -αμιγως ελληνοφωνοι [Γρετσι] και επιλυδες διγλωσσοι Ελληνες απο τα Αρβανα [Αλβανιεν Γρετσι ] .
    Αυτος ο χαρακτηρισμος αυτων που μιλουσανε τα αρβανιτικα ως »Γρετσι» ειναι ξεκαθαρα εθνοτικος και οχι θρησκευτικος [ πχ Γραιτσοι=ορθοδοξοι ] αφου σε αυτη τη περιπτωση θα τους ονομαζε ολους ως Γρετσι δηλαδη ορθοδοξους και τους ντοπιους και τους επιλυδες .
    Ομως εχει εθνοτικη σημασια για να τους διαχωρισει και για να καταδειξει
    οτι οι μεν ηταν ντοπιοι ελληνοφωνοι »Γραικοι»-Γρετσι και οι δε οι επιλυδες »διγλωσσοι Γραικοι» -Αλβανιεν Γρετσι.
    Τους ονομασε επισης ως »Αλβανιεν Γρετσι» ακριβως για να τους διαχωρισει απο τους προγονους των σημερινων Σκιπεταρων ,τους Αλβανους της Αλβανιας ,τους Σκιπεταρους ,
    οι οποιοι ας μην ξεχναμε ως σημερα αποκαλουν τον εαυτο τους ως »Σκιπεταρ» και τους Ελληνες ως »Γρεκ» και ποτε τον εαυτο τους ως τετοιο .

    ΠΑΡΑΚΑΤΩ..

    Ο Βενετσιανος Μπαρμπαριγο μολις το 1479
    αναφερει μεταξυ αλλων για τα γεγονοτα στο Μωρια οτι..
    »»Η εκβαση του πολεμου θα βλαψει τη Βενετια
    γιατι ,Αρβανιτες και Ρωμιοι [ Αlbanais et Gkrecs ]
    δεν ειναι παρα ενας λαος , που μισει καθε ξενο.»’
    Βλεπουμε εδω οτι αυτοι οι »Αλβανιανς» δηλαδη οι επιλυδες που ομιλουσανε [και] τα αρβανιτικα
    ηταν κατα τον Βενετο τοσο ομοιοι σε ολες τις εκφανσεις της ζωης ,
    και το κυριοτερο
    ειχανε ακριβως ιδια εθνικη συνειδηση και δραση [-»ενας λαος» αναφερει χαρακτηριστικα ]
    με τους ντοπιους [Γκρεκς]
    και μαλιστα οτι »μισουσανε καθε ξενο» δηλαδη αντιπαθουσανε ολους τους ξενους
    προφανως χωρις να θεωρουν ο ενας τον αλλο ως ξενο-
    γιατι πραγματι ηταν »ενας λαος» και αυτο ακριβως αποδεικνυει οτι ητανε
    »μια φυλη»οπως αναφερει επι λεξη
    ντοπιοι και επιλυδες ,και οχι ξενοι μεταξυ τους ,
    παρα τη διγλωσσια των τελευταιων .

    Ας δουμε τωρα οτι ενω οι Αλβανοι αυτοπροσδιοριζονταν μαζικα ηδη απο τον καιρο της Τουρκοκρατιας ως »Σκιπεταρ» ,λεξη αγνωστη στους Αρβανιτες ,και αποκαλουσανε ως Γραικους τους Ελληνες
    αντιθετα οι Αρβανιτες αποκαλουσανε τον ιδιο τους τον εαυτο ως »Γρεκ»
    πραγμα που οι σημερινοι αλλα και οι παλιοι Αλβανοι ποτε δεν κανανε
    αλλα αντιθετα αποκαλουσανε ετσι μονο τους Ελληνες.

    Ας δουμε τα πολυ χαρακτηριστικα στοιχεια αγνωστα στο πολυ κοσμο.

    »»Η Βενετία εχει πολλά μνημεία τα οποία έχουν μεγάλη ιστορική αξία για πολλά έθνη. Φυσικά, για τους Έλληνες, τα μνημεία που σχετίζονται με την ίδρυση και δραστηριότητα της Ελληνικής κοινότητας (Scuola e Nazione Greca η απλούστερα Scuola dei Greci) έχουν πολύ μεγάλη αξία . Τέτοια μνημεία είναι φυσικά ο Αγιος Γεώργιος των Ελλήνων, αλλά και τα κτήρια που σχετίζονται με την ίδρυση και λειτουργία της κοινότητας εκείνης το 1494.

    Οι Μπούιοι/Αρβανίτες ήταν απ’ τα ιδρυτικά μέλη της κοινότητας εκείνης κι ο πολυπληθέστερος πληθυσμός της, στην αρχή τουλάχιστον,αφοτου κατεφυγαν απο τη Πελοπονησο.
    Θα βρείς τα ονόματα των Μπούιων/Αρβανιτών ανάμεσα στα ιδρυτικά μέλη αυτής της κοινότητας τον Νοέμβριο του 1494, όπως θα τους βρείς, λίγο αργότερα, να υπογράφουν και την αίτηση για την ανέγερση του Ναού του Αγίου Γεωργίου των Ελλήνων.

    Η Ελληνική κοινότητα δεν ήταν όμως η μόνη “εθνική” κοινότητα στην Βενετία. Υπήρχαν κι άλλες “εθνικές’ κοινότητες σ’ εκείνη την πόλη. Σε μικρή λοιπόν απόσταση απ’ τα κτήρια που στέγαζαν την Ελληνική Κοινότητα της Βενετίας βρίσκεται ένα άλλο κτήριο-μνημείο. Είναι το κτήριο που είναι γνωστό με την ονομασία “Scuola di Santa Maria degli Albanesi”. Το κτήριο αυτό στέγαζε τα χρόνια εκείνα την Αλβανική Κοινότητα της Βενετίας, την “εθνική” κοινότητα των Αλβανών της Βενετίας οι οποιοι προερχονταν από τους πολεμιστες του Καστριωτη που κατεφυγαν εκει απο τη βορεια Αλβανια.

    Η Αλβανική Κοινότητα της Βενετίας ήταν αρχαιότερη απ’ την αντίστοιχη Ελληνική, ιδρύθηκε το 1447.
    Την εποχή κατά την οποία οι πρώτοι Μπούιοι/Αρβανίτες αποβιβάσθηκαν στην Βενετία, στα τέλη του 15ου αιώνα, η Αλβανική Κοινότητα λειτουργούσε ήδη.

    Σε εκείνο τον μακρινό τόπο οι Μπούιοι/Αρβανίτες, χωρίς κανέναν καταναγκασμό, επέλεξαν, τελείως ανεπηρέαστοι και πολυ πριν την ιδρυση του οποιουδηποτε ελληνικου κρατους , να “συνταχθούν” με τους υπόλοιπους Ελληνες ηδη από τον 15ο αιωνα ,και όχι με τους ηδη κατοικουντες Αλβανούς της Βενετιας.

    Συνεπως ,
    oι Αρβανιτες ,
    πολυ πριν την ιδρυση του ελληνικου κρατους [ που υποτιθετε οτι εξελληνισε
    τους »αλλοεθνεις Αρβανιτες»]
    δρουν αλλα και αυτοπροσδιοριζοντε ως Ελληνες
    και μαλιστα σε ξενο εδαφος ,ιδρυοντας την κοινοτητα των Γραικων στη Βενετια
    και μαλιστα ενω ηδη υπηρχε κοινοτητα Αλβανων στη πολη αυτη.

    Τα λογια περιτευουν …..

    Να δουμε τι αναφερουν κι αλλες Βενετικες αναφορες για τους Αρβανιτες που ειχανε απομεινει στη Πελοπονησσο.

    »’ΠΑΜΕ ΤΩΡΑ ΣΤΙΣ ΠΗΓΕΣ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΕΚΕΙΝΗΣ ΠΟΥ ΜΑΡΤΥΡΟΥΝΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΜΙΞΗ .
    Ο δε διάδοχος του Φραγκίσκος Γριμάνης(1706-1709), αυτά λέει για την Πελοπόννησο γενικά αλλά και για τους Αρβανίτες ειδικότερα προς τη Γερουσία του :
    « Η Πελοπόννησος κατοικείται υπό Ελλήνων και Αλβανών,
    τούτων οι Έλληνες, πολυπληθέστεροι,οικούσι τας πόλεις και καταγίνονται εις το εμπόριον και τη ναυτιλίαν,οι δε Αλβανοί οίτινες τοσούτον έχουσι συγχωνευθή μετά των Ελλήνων, ώστε δεν θεωρούνται αποτελούντες ίδιαν φυλήν αλλ’απλώς διάφοροι τάξιν,
    είσιν ολιγώτερον εύποροι και πεπολιτισμένοι…..»»’
    Απο τη παραπανω αναφορα συμπεραινουμε οτι …
    Οι ντοπιοι ηταν πολυπληθεστεροι των επιλυδων – Αρβανιτων.
    Οι επιλυδες ακριβως γιατι ηταν εξ αρχης »ενας λαος» με τους ντοπιους οπωσ εχουν αναφερει παραπανω οι ιδιοι οι Ενετοι
    ,ειχανε οπως αναφερει χαρακτηριστικα »συγχωνευθει τοσο με τους ντοπιους» ωστε »δεν αποτελουν διαφορετικη φυλη»
    αλλα »διαφορετικη ταξη».
    Μα ειναι λογικο αφου εξ αρχης οπως φανηκε παραπανω ηταν »ενας λαος- μια φυλη»
    ντοπιοι και επιλυδες
    ποσο μαλλον τον 18 αιωνα που γρφτηκε η πηγη αυτη .

    Αρβανιτες στη Πελοπονησο.

    Λογω ακριβως αυτης της προσμιξης ντοπιων και επιλυδων, που συνεβη ηδη στις πρωτες δυο -τρεις γενιες απο την καθοδο τους ,επειδη ακριβως ηταν »ενας λαος»
    εχουμε τις παρακατω παρατηρησεις για τους Αρβανιτες της Ιταλιας που κατεφυγαν εκει .
    »Ελληνικά επώνυμα βρίσκουμε ακόμα και στους σημερινούς Arberesh της Κάτω Ιταλίας και Σικελίας δηλώνοντας έτσι το μέγεθος της επιμιξίας των Αρβανιτών με των ντόπιων όταν ήρθαν στον Μοριά. Αυτή η επιμιξία έγινε μόλις σε διάστημα δύο γενεών(!). Ο Τίτος Γιοχαλάς στην συνεδρία της 6ης Ιουνίου του 1974 στην Ακαδημία Αθηνών και στην ομιλία του με τίτλο « Επόψεις του Ελληνισμού των αλβανικών κοινοτήτων της Σικελίας» αναφέρει αρκετά ελληνικά επώνυμα Αρβανιτών(Arberesh) της Σικελίας. Αναφέρει λοιπόν τα πλέον συνήθη ελληνικά επώνυμα που βρήκε στα βιβλία του αρχείου ελληνόρυθμου ναού της Martorana και είναι τα εξής: Βαπτισμένος, Διαμάντης, Λογοθέτης, Μυστράς, Κυπαρήσιος, Τηνιακός, Λάσκαρις, Παντελεήμονος, Αρκολαίων, Καντιώτης, Φωκάς, Χρυσόπουλος, Παλαμάρης, Παπαδόπουλος, Κυπριώτης,Ραβδάς. Αλλά και σε άλλες αρβανίτικες κοινότητες της Σικελίας συναντάμε τα επώνυμα: Αγιοβλασίτης,Αργυρόπουλος,Χαλκιόπουλος,Καλύβας,Καλογιάννης,Καλογεράς, Καβαδής, Κεφαλάς, Κοντολέων, Δροσερός, Χρυσόπουλος, Γερογιάννης, Μακρής, Πανταλαίων, Παπαδάς, Παλαιολόγος, Παριώτης, Προβατάς, Ροδιώτης, Σκορδίλης, Σκυλίτζης, Σοφιανός, Θεοδωρόπουλος κ.α.»

    Η μιξη αυτη [ ακριβως γιατι ηταν »ενας λαος»] ειναι ολοφανερη ακομα και απο τις ανθρωπολογικες μελετες.
    »’Στις ανθρωπολογικές έρευνες του Θεόδωρου Κ. Πίτσιου,επικαλουμενος τα πορισματα του Βουλγαρου ανθρωπολογου Μποεβ , οι Αρβανίτες αποτελούν αιγιακό πληθυσμό με διαφορετικά μορφολογικά χαρακτηριστικά σε σύγκριση με τους Αλβανούς. Συγκεκριμένα αναφέρει: «Η εξέταση αυτών των ομάδων (Αρβανιτοφώνων), μία στη Μεσσηνία, μία στην Αργολίδα και δύο στην Κορινθία, έδειξε ότι σε καμία περίπτωση δεν ξεχωρίζουν από το συνολικό πληθυσμό της Πελοποννήσου ή από τις γειτονικές ομάδες. Σε κανέναν από τους ενενήκοντα χάρτες γνωρισμάτων που σχεδιάστηκαν, δεν μοιάζουν μεταξύ τους περισσότερο από όσο με τις γειτονικές τους γεωγραφικές ομάδες. Επίσης, στα στατιστικά δενδρογράμματα ,ταυτόχρονης σύγκρισης περισσοτέρων γνωρισμάτων, δεν διαχωρίζονται οι αρβανιτόφωνες ομάδες από τις υπόλοιπες της Πελοποννήσου».
    Αναφερει επισης οτι »’Διαφερουν αρκετα απο τους Γκεκηδες Αλβανους σε μια σειρα μορφολογικων και μετρικων χαρακτηρων».
    Συνεπως οχι μονο δεν διαφερουν απο τα γειτονικα αμιγως ελληνοφωνα
    αλλα διαφερουν κατα πολυ κυριως απο τους Γκεκηδες Αλβανους
    που αποτελουν την πλειοψηφεια της Αλβανικης φυλης ,
    περιπου τα δυο τριτα αυτης και κατοικουν απο τη κεντρικη Αλβανια ως το Κοσσοβο.

    Δεν θα ειχε συμβει αλλωτσε αυτη η προσμιξη αν δεν ηταν διγλωσσοι οι περισσοτεροι Αρβανιτες,
    και δεν αισθανοτανε ενας λαος ντοπιοι και επιλυδες αν δεν »μπορουσανε να συννεοηθουν» λογω υποτιθεμενης
    »αλλοφωνιας» και υποτιθεμενης διαφορετικης εθνικης συνειδησης.

    ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΠΗΓΗ .
    Ο Βρετανός καθηγητής P. Trudgill ύστερα από επιτόπιες έρευνες διαπιστώνει ότι: «Οι άνθρωποι για τους εαυτούς τους αναφέρονται όχι ως Αλβανοί, αλλά ως Αρβανίτες, λαλούν: Ἀρβανίτης» ( «The people themselves are refferred, not as Albanians, but as Arvanites, sing: Arvanitis».
    Ενω ειναι γνωστο οτι εκτος του Αλβανος που οπως λεει η πηγη δεν δεχονταν ως εθνοτικο προσδιορισμο τους ,ακομα και ο αυτοπροσδιορισμος »Σκιπεταρ»-εθνικο ονομα των Αλβανων
    ηταν αγνωστος σε αυτους,
    οταν ηδη πριν 250 χρονια Γκεκηδες και Τοσκηδες μαζικα ,
    τον χρησιμοποιουσαν ως εθνονυμιο [Βλεπε απομνημονευματα του Σουλιωτη αγωνιστη Κουτσονικα ] .
    Αυτο οπως ειδαμε ισχυει απο την εποχη του Μπουα και του Μπλεση οπου αυτοπροσδιοριζνταν εξισου ως Αρβανιτες και Ελληνες αλλα ποτε ως Σκιπεταροι .

    Oλα αυτα ισχυουν και για τους Αρβανιτες της δυτικης Ηπειρου απογονοι των οποιων ηταν οι Σουλιωτες
    »»Τον Ιούνιο του 1632 οι αρχές του νησιού της Κερκυρας αναφέρουν:
    «…Από τίνος ήλθον ενταύθα από την γειτονικήν Τουρκία περί τους 2.000 Ελληνες Αλβανοί εκ των οποίων άλλοι μεν διότι επείνων και εστερούντο εργασίας και άλλοι φεύγοντες την τυραννίαν.» (Κ. Μέρτζιος, «Το εν Βενετία Κρατικόν Αρχείον, Α’ περί Κοσμά του Αιτωλού», Ηπειρωτικά Χρονικά, 1940, τ. 19, σ. 42-44;»’
    Δηλαδη και εδω αυτους τους »αλβανοφωνους» τους καλουν οι Βενετοι ως
    »Ελληνες Αλβανους» ακριβως γιατι ηταν Ελληνες διγλωσοι.

    Ειδαμε οτι οι Αρβανιτες χαρακτηριζονταν απο τους Ενετους
    ως »Γρεεκς Αλμπανιανς»
    τοσο στη Πελοπονησο οσο και στην Ηπειρο.
    Οι ιδιοι αυτοπροσδιοριζονταν ως Ελληνες και Αρβανιτες [ ποτε ως Σκιπεταρ ]
    και δρουσανε εξ αρχης ως Ελληνες-Γραικοι
    τοσο στη Βενετια
    οσο και στην Ηπειρο[ Σουλιωτες ] και τη Πελοπονησο.

    Ας δουμε λιγα στοιχεια για τη δραση των Αρβανιτων στην Ηπειρο .
    Τα αποσπάσματα που ακολουθούν είναι απο το κείμενο “Breve memoria de li discendenti de nostra casa Musachi. Per Giovanni Musachi, despoto d’Epiro” όπως δημοσιεύθηκαν στο βιβλίο “Chroniques gréco-romanes inédites ou peu connues publiées avec notes et tables généalogiques” του Charles Hopf, Βερολίνο 1873, σελίδες 270 έως 340.

    Στο πρώτο απόσπασμα ο Μουζάκης αναφέρεται στην εκστρατεία του Ιωάννη Καντακουζηνού στην Αλβανία και τον αφανισμό των Αλβανών το 1336 (σελίδα 304).

    «…et il prefato Giovanni Catacusino fa alcuni anni Imperadore, che fè la guerra in Albania et la roino».

    Η μετάφραση έχει ως εξής.

    «…κι ο προαναφερθείς Ιωάννης Καντακουζηνός ήταν σε παλαιότερους χρόνους Αυτοκράτορας, κι αυτός έφερε τον πόλεμο στην Αλβανία και την κατέστρεψε (την μετέτρεψε σε ερείπια)».

    Στο δεύτερο απόσπασμα αναφέρεται πιο αναλυτικά στον αφανισμό των Αλβανών και το σταμάτημα της προέλασης τους (σελίδα 321), απο τον Ιωάννη Καντακουζηνό. Αναφέρεται επίσης και στον τοπικό ηγέτη της Ηπείρου που βρίσκεται πίσω απ’ την καταστροφή των Αλβανών.

    Η μετάφραση έχει ως εξής.

    “…και σ’ αυτούς τους πολέμους ο προαναφερθείς Ανδρέας Μουζάκης ο Δεσπότης έχασε [επίσης] και την πόλη των Ιωαννίνων, την πρωτεύουσα της Ηπείρου κι άλλα μέρη όταν ο προαναφερθείς Αυτοκράτορας Καντακουζηνός ήλθε εκεί από μακριά και διόρισε ως κυβερνήτη αυτής της πόλης έναν “ιδιώτη” (δηλαδή χωρίς προηγούμενα αξιώματα) ευγενή άνδρα που ονομαζόταν ΤΖΙΝΟΣ (η Γκίνος) ΣΠΑΤΑΣ, ο οποίος (δηλαδή ο Τζίνος Σπάτας) ήταν η μεγάλη αιτία για τον “ξεπεσμό” του οίκου του προαναφερθέντα Δεσπότη Μουζάκη αλλά κι [η αιτία για τον “ξεπεσμό”] κι άλλων Αρχόντων (της Αλβανίας). Κι αμέσως μετά ήλθε ο Τούρκος στην προαναφερθείσα Αλβανία και προκάλεσε την καταστροφή της, όπως θ’ ακούσετε, αλλά κι άλλων επαρχιών της Ελλάδας. Αλλά αυτό δεν ήταν καταστροφή μόνο για την Αλβανία αλλά για όλη την Χριστιανοσύνη”.

    Αν κανείς διαβάσει προσεκτικά τα παραπάνω κείμενα, θα καταλάβει πως ο άνθρωπος τον οποίο οι ίδιοι οι πραγματικοί (εθνικά) Αλβανοί (όπως ο συγγραφέας των κειμένων) θεωρούν υπεύθυνο για την καταστροφή τους δεν ήταν άλλος από τον [Αρβανιτη ] Τζίνο Μπούα Σπάτα. Οι Αλβανοί μέχρι να “συναντήσουν” τους Μπούιους/Αρβανίτες των Σπαταίων προέλαυναν ασταμάτητοι, εκμεταλλευόμενοι το χάος που επικρατούσε στην Ηπειρο τα χρόνια εκείνα. Οταν τελικά οι Αλβανοί “συνάντησαν” τους Σπαταίους/Μπούιους/Αρβανίτες συνάντησαν και την “καταστροφή” τους, όπως έγραψε κι ο Μουζάκης, ο οποίος ήταν ένας απ’ αυτούς.

    Οι Μοσχολεων και Μιχαηλ Μουσας
    στη Ναπολη της Ιταλιας αυτη τη φορα
    οχι μονο εγραψανε τα ονοματα τους στην ελληνικη εκκλησια της πολης
    αλλα προσθετουν και το »νατιονις γρεακε» δηλαδη εθνικοτις ελληνικη .
    Βλεπουμε οτι οιΑρβανιτες αυτη οπως ο Μπουας και πολεμησανε εναντιων Αλβανων
    και αυτοπροσδιοριζονταν εντος ιταλικου εδαφους ως Γρεκς.

    Ο Γαλλος Commines που βρεθηκε και συνομιλησε με τους stradioti ,Aρβανιτες πολλοι εξ αυτων,
    γραφει για αυτους
    »Απαντες Ελληνες στο γενος αποσπαστηκαν απο τα φρουρια που κατεχουν οι Βενετοι….»
    Για αλλη μια φορα οχι μονο οι Βενετοι αλλα και οι Γαλοι
    παρα τη διγλωσσια αυτων , παραδεχονταν-παρατηρουσανε οτι ειχανε ελληνικη καταγωγη.

    Μα ειναι λογικα ολα τα παραπανω.

    Ας δουμε ποιες περιοχες της σημερινης Αλβανιας
    αδειασανε απο πλυθησμο κατα τον υστερο Μεσσαιωνα
    και τι καταγωγη ειχανε αυτοι [ η πλεοψηφεια αυτων] που φυγανε απο κει με βαση παλιοτερες πηγες.

    https://postimg.org/image/499a4kesx/

    Η γνωση της ιστοριας για τα παραλια εκεινα μερη [και μερικως της ενδοχωρα ]
    της κεντρικης και νοτιας σημερινης Αλβανιας ,οι οποιες φαινοντε σχεδον αδειες τον καιρο της απογραφης της τουρκικης ,γιατι απο κει φυγανε οι περισσοτεροι Αρβανιτες,
    οι αναφορες ιστορικων προβυζαντινων αλλα και Βυζαντινων για την παρουσια παμπολλων Ελληνων
    στα μερη εκεινα
    μας οδηγουν στο συμπερασμα οτι τα μερη εκεινα ηδη απο τα αλεξανδρινα χρονια ηταν τουλαχιστον Ελληνοιλλυρικα [ πραγμα λογικο αφου ελληνοσυριακα ηταν μερικως τα παραλια της Συριας τα χρονια εκεινα ποσο μαλλον τα γειτονικα ιλλυρικα παραλια] .
    Σε μερη οπως αυτα που αφησαν και που δειχνει ο παραπανω χαρτης
    [πεδινα-παραλιακα και δευτερευοντως ημιορεινα και ορεινα ] εγκατασταθηκαν και εδω οι Αρβανιτες ,
    ενω συνεχισαν την μακραιωνη ναυτικη ελληνικη παραδοση.

    Στον ελλαδικο χωρο οπως εχει αποδειξει και η επιστημη αλλα και η ιστορικη ερευνα
    προσμιχτηκανε αλλου σε μεγαλο βαθμο
    αλλου σε μικροτερο
    με τους ντοπιους ακριβως γιατι ειχανε κοινη συνειδηση γιατι ειχανε κοινη καταγωγη οπως φανηκε παραπανω απο πολες πηγες .

    Ετσι εξηγειται τοσο η διγλωσσια τους οσο και η φυλετικη και συνειδησιακη ελληνικοτητα τους πολυ πριν την ιδρυση του ελληνικου κρατους και τον νεοελληνικο διαφωτισμο .

    Περαν αυτου τα μερη αυτα [ιδιως τα παραλια ειχαν σε τετοιο βαθμο εξελληνιστει ωστε οι Ρωμαιοι τους δωσανε την ονομασια »’Νεα Ηπειρος» [σε αντιθεση με την παλαια Ηπειρο που ξεκινουσε απο τον Αμβρακικο ως τα Ακροκεραυνεια ορη στο βορα ] η αλλιως τα ειπανε »Ελληνικη Ιλλυρια»’ σε αντιθεση με την »Βαρβαρη Ιλλυρια» που αρχιζε βορειοτερα αυτης [πανω απο το Δυρραχιο ] και η οποια ειχε κρατησει τον ιλλυρικο – μη ελληνικο χαρακτηρα της .

    O Βυζαντινος ιστορικος Προκοπιος αναφερει για τους κατοικους των παραλιων και μερικως της ενδοχωρας της σημερινης νοτιας και κεντρικης Αλβανιας.
    »’Ελληνες εισι ,Ηπειρωτες καλουμενοι ,αχρι Επιδαμνου πολεως» πραγμα που σημαινει οτι ο ελληνικο χαρακτηρας της περιοχης ειχε διατηρηθει ως τον 6μΧ αιωνα .
    Τα ιδια αναφερει και ο Πολυβιος λιγους αιωνες πριν.
    Απο τα μερη εκεινα κατηλθαν οι Αρβανιτες.
    Διγλωσσοι βεβαια αλλα Ελληνες.

    Τα ορια μεταξυ Παλιας Ηπειρου [καθεαυτο αρχαια Ηπειρος]
    και Νεας Ηπειρου-Ελληνικης Ιλλυριας [εξελληνισμενη Ιλλυριας ]
    και βαρβαρης Ιλλυριας
    συμφωνα με τους Ρωμαιους

    Βλεπουμε οτι οι Αρβανιτες κατηλθαν απο τις περιοχες της Νεας Ηπειρου-αρχαια νοτια Ιλλυρια,
    τα παραλια της περιοχης και μερικως την ενδοχωρα [καθολου τυχαιο η ναυτικη παραδοση των Αρβανιτων η οποια απουσιαζει σε πολυ μεγαλο βαθμο απο τους Αλβανους]
    περιοχη η οποια ειχε τοσο εξελληνιστει ηδη κατα την ελληνιστικη περιοδο
    που στα ματια των Ρωμαιων θυμιζε την Παλαια Ηπειρο
    και για αυτο την ονομασανε »Νεα Ηπειρο-Ελληνικη Ιλλυρια» λογω των πολυπληθεστερων Ελληνων στα παραλια και μερικως την ενδοχωρα της περιοχης
    τοσον που
    εξελληνισανε πολιτισμικα και εθνικα την αρχαια νοτια Ιλλυρια-Νεα Ηπειρο.
    Απο κει ακριβως κατηλθανε οι οι απογονοι ολων αυτων των Ελληνων .

    Μου αρέσει!

  13. Τσαμηδες και 1821 // 19 Νοεμβρίου 2017 στο 21:08 // Απάντηση

    1821 η ελληνική επανάσταση και ο ρόλος των Αλβανοτσάμηδων σε αυτή
    μέσα από το βιβλίο του Περαιβού

    Aναφέρει εκεί ο σύντροφος και συναγωνιστής των Σουλιωτών και για τις προετοιμασίες των Τούρκων για την κατάπνιξη της ελληνικής επανάστασης απο τους Οθωμανούς και για το γράμμα που έστειλαν οι αρχηγοί των Αλβανοτσάμηδων στο Χουρσίτ.

    »’Διά τα οποία απεφάσισε την εκστρατεία δια την Πελοπόνησο ο αρχιστράτηγος Χουρσίτ όστις αφού εσύναξε στα Ιωάννινα 36 χιλιάδες στράτευματα εκλεκτά τουρκαλβανικά ,Τσάμηδες Λιαμπηδες …..»»

    »’Ένώ λοιπόν ό Χουρσίτ πασάς έξέδωκε προσταγήν πρός τούς αρχηγούς τών στρατευμάτων νά είναι έτοιμοι δι’ εκστρα­τείαν, οί οπλαρχηγοί Τσάμηδες έπαρουσιάσθησαν πρός αυτόν καί τώ έπρόβαλαν τά ακόλουθα:

    «Υψηλότατε Βεζίρ ! ημείς κατά τήν προσκυνητήν προσταγήν σου είμεθα έτοιμοι μέ τούς ύπό τήν όδηγίαν μας νά ύπάγωμεν, οπου προστάξετε, καί μέ τήν δύναμιν του μεγάλου Προ­φήτου μας, και αγίαν εύχήν του κραταιοτάτου βασιλέως μας έλπίζομεν νά έξολοθρεύσωμεν αυτούς τούς άποστάτας Γκιαού­ρηδες· σέ παρακαλούμεν ομως νά βάλης κανένα προσωρινόν καπάκι μ’ αυτούς τούς κιαφίρηδες Σουλιώτας καί κακούς γείτο­νάς μας· διότι οπόταν ήμείς μακρυνθώμεν άπ’ έδώ, αυτοί δύνανται έπειτα νά σκλαβώσουν τάς γυναίκας μας καί παιδιά μας καί τότε τί μας ωφελούν πλέον οί σκλάβοι, αί σκλάβαι καί τά λάφυρα, τά οποία θά πάρωμεν, οπόταν χάσωμεν τά ιδικά μας;»
    Βαθείαν έντύπωσιν έπροξένησαν ταύτα τά προβλήματα τών Τσάμηδων είς τήν κεφαλήν του Χουρσίτ πασά…..»»’

    Λίγες παρατηρήσεις με βάση τα γραφόμενα των ίδιων των Αλβανών της Θεσπρωτίας

    α]Προφανώς με βάση τα παραπάνω γίνετε εμφανές ότι
    όπως και το 1940-44 έτσι και το 1821
    οι Αλβανοτσιάμηδες πηρανε το μέρος των εχθρών των Ελλήνων .
    Αυτό καταρίπτει και τα επιχειρήματα της αλβανικής πλευράς
    για »συνεργασία με τους Γερμανούς λόγω προγενέστερης καταπίεσης του ελλαδικού κράτους»
    πρώτον
    γιατί εδω βλέπουμε ότι αρκετοί Αλβανοτσάμηδες πολεμάγανε και πριν 200 χρόνια και πάλι εναντιων των Ελλήνων όταν μάλιστα κανένα ελλαδικό κράτος δεν υπήρχε για τους καταπιέσει.
    Αντίθετα οι μόνοι κατεπιεστές τα χρόνια εκείνα ήταν οι Οθωμανοί υπέρ των οποίων πολεμάγανε οι Αλβανοτσάμηδες όπως φαίνεται από τα γραφόμενα των ιδίων.
    Επίσης παρατηρούμε οτι τα χρόνια εκείνα αυτά τα κάνανε οχι μόνο την Ήπειρο αλλα και στο Μωριά αφου για εκεί εκστρατεύανε μαζι με τον Χουρσίτ.

    Δεύτερον γιατί το ελλαδικό κράτος καταπίεσε προπολεμικά
    εξίσου και τους Μουσουλμάνους της Θράκης
    Πομάκους και Τούρκους
    αλλα αυτοί δεν κάνανε ούτε το ελάχιστο από τα εγκλήματα που κάνανε οι Αλβανοι της Θεπσρωτίας ,αντίθετα οι Πομάκοι εντάχθηκαν τόσο στον ΕΑΜ ΕΛΑΣ όσο και στις ομάδες του Τσαούς Αντών και πολέμησαν τους Γερμανούς.

    β]Ότι τα όσα κάνανε το 1940-44,με τους Γερμανούς
    κάνανε εξίσου και το 1821 ,με τους Τούρκους
    πάλι εναντίων των Ελλήνων
    αφού όπως λένε στο γράμμα που έστειλαν »’ καί τότε τί μας ωφελούν πλέον οί σκλάβοι, αί σκλάβαι καί τά λάφυρα, τά οποία θά πάρωμεν, οπόταν χάσωμεν τά ιδικά μας;»
    Κάνουν δηλαδή λόγο για
    λάφυρα[πλιάτσικο ] ,σκλάβοι και σκλάβες ,κλπ που θα αποκομούσανε από την εκστρατεία τους
    στη Πελοπόνησο .

    γ]Ότι όπως και το 1940-44
    η συμπεριφορά τους αυτή
    είχε μαζικό χαρακτήρα πράγμα που φαίνεται από το παρακάτω γραφόμενά τους
    »’· διότι οπόταν ήμείς μακρυνθώμεν άπ’ έδώ, αυτοί δύνανται έπειτα νά σκλαβώσουν τάς γυναίκας μας καί παιδιά μας καί τότε τί μας ωφελούν πλέον οί σκλάβοι, αί σκλάβαι καί τά λάφυρα, τά οποία θά πάρωμεν, οπόταν χάσωμεν τά ιδικά μας;»»’
    Με λίγα λόγια ,όχι ένα »μικρο ποσοστό» αλλά αντίθετα
    ένα πολύ μεγάλο μέρος του ανδρικού πλυθησμού των Αλβανοτσάμηδων θα εφευγε απο τη Τσαμουριά για να πάει στη Πελοπόνησσο , τόσοι πολλοί ,
    ώστε όπως αναφέρουν , σε περίπτωση επίθεσης των Σουλιωτών στα χωριά τους ,εύκολα θα τους πέρνανε σκλάβους τους »δικούς τους».

    Ουσιαστικά μεγάλο μέρος του ανδρικού πλυθησμού των Μουσουλμάνων της περιοχής της Θεσπρωτίας
    θα αφήνανε »’ανοχύρωτη»’ τη Τσαμουριά , για να πάνε για πλιάτσικο το Μωριά.

    Οπότε είναι προφανές ότι οι Αλβαντσάμηδες είχane ανοιχτούς λογαριασμούς, τους οποίους οι ίδιοι ανοίξανε , με τον ελληνισμό ,
    ήδη απο την εποχή της τουρκοκρατίας όταν συνεχώς επέδραμανε είτε σε τοπικό επίπεδο στα γειτονικά ελληνικα χωριά της δυτικής Ηπείρου είτε ακόμα και στη στη Πελοπόνησσο για χάρη των Οθωμανών.

    Μου αρέσει!

  14. Aρβανιτης // 1 Απριλίου 2018 στο 19:22 // Απάντηση

    Χειμαρα και Ελλαδα.

    Ας δουμε μερικες πηγες της εποχης εκεινης
    της μετεπειτα εποχης
    και της εποχης της τουρκοκρατιας
    που αποδεκνυουν οτι στη περιοχη της Χειμαρας μιλιοτανε [και] τα ελληνικα
    και που τελικα πηγες
    που κανουν λογο
    για μη γνωση »ουτε μιας λεξης ελληνικης»’
    οταν μαλιστα ο Αλη Πασας ο ιδιος
    οχι απλα καταλαβαινε
    αλλα μιλουσε και στα ελληνικα και τα αλβανικα ,
    ειναι τελικα αναξιες λογου.

    Ας δουμε τη σημερινη κατασταση.

    ΠαλιοΓραικους τους λεγανε οι Λιαμπηδες γειτονες τους[αλλοτε περιπεκτικα και αλλοτε με ρατσιστικο τονο]

    Ενω και ο Χειμαριωτης Πυρο Δημας ειχε δηλωσει οτι τον αποκαλουσανε
    Γραικο Μασκαρα στο σχολειο στα Τιρανα που πηγε μικρος πραγμα που σημαινει οτι κατι παραπανω θα ξερανε οι Αλβανοι συμμαθητες του .

    Ενω αξιζει να σημειωθει οτι τοσο τη Χειμαρα οσο και σε δυο ακομα γειτονικα χωρια
    [ που ως σημερα κυρια γλωσσα ειναι τα ελληνικα]
    τα προπολεμικα καθεστωτα της Αλβανιας
    τους ειχανε δωσει-αναγνωρισει διακαιωμα »»μειονοτικου»’ [ τα κατηργησε ο Χοτζα το 1945-46 και το συνεχιζουν οι σημερινοι ]
    αναγνωριζοτνας ετσι και οι τοτε Αλβανοι κρατουντες την ελληνικη γλωσσα των τριων αυτων χωριων .

    Ας δουμε τωρα με πηγη λιγο μετα την επανασταση του 1821 οταν υποτιθετε δεν μιλαγανε »γρι ελληνικα»
    Journals of a Landscape Painter in Albania
    Από τον/την Edward Lear
    Ονομαζει τα χωρια της Xειμαρας ως »’as a body o greek christians»»
    Ενω μαρτυραει την ελληνοφωνια και ελληνικη καταγωγη των Χειμαριωτων
    »’The people οf Chimara are all of Greek origin and speak Romeic ,though those of the towns i have passed on my way , although Christians are all Albanians»’.

    Δηλαδη μιλανε ρωμεικα και ειναι Ελληνες στη καταγωγη ,
    σε αντιθεση με τους χριστιανους των βορειοτερων πολεων που οπως λεει ,ηταν Αλβανοι.
    Αξιζει να σημειωθει οτι ως ρωμεικα ονομαζανε τη γλωσσα τους οι Χειμαριωτες πραγμα που γινοτανε ως εκεινα τα χρονια σε ολα τα μερη του ελληνισμου-Ρωμιοσυνης.
    Ρωμεικα τα λεγανε και οι Ποντιοι και οι Θρακιωτες και οι Ηπειρωτες κλπ.
    Eνω για τα βορειοτερα της Χειμαρας αλβανομουσουλμανικα Λιαμποχωρια οπως οι Τραγιαδες αναφερει ο ιδιος στο βιβλιο του
    »’Albania only is spoken and very little Greek undrestood here»
    Αρα εκει μιλιοτανε μονο τα αλβανικα και μονο ελαχιστες λεξεις ελληνικες γνωριζανε προφανως οι ανδρες του χωριου.
    Τωρα πως γινετε στις αλβανομουσουλμανικες Τραγιαδες ,
    να »καταλαβαινοντανε λιγες ελληνικες λεξεις»’
    ενω λιγα χρονια πριν οι Χειμαριωτες του Σπυρομηλιου να μην καταλαβαινανε »ουτε μια λεξη ελληνικα»
    οπως λεει η παραπανω πηγη του Αγγλου γιατρου του Βυρον
    ειναι πραγματι αποριας αξιον.

    Ας δουμε αλλες πηγες
    Αναφερει ο διγλωσσος Σουλιωτης Κουτσονικας μετεπαναστατικα στα απομνημονευματα του
    »»Στην επαρχια Χειμαρας λαλειτε η αλβανικη και η ελληνικη γλώσσα»’
    Ο ελληνοφωνος Ηπειρωτης Κοσμας ο Θεσπρωτος την ιδια περιπου εποχη
    αναφερει οτι στη Χειμαρα και 2 γειτονικα χωρια μιλιουντε ως κυρια γλωσσα- μητρικη τα ελληνικα.
    Ενω και ο αγωνιστης του 1821 ,Ηπειρωτης – Παργινος , ο Αραβαντινος την ιδια εποχη
    αναφερει οτι στα τρια αυτα χωρια μιλουντε τα Γραικικα ως κυρια γλωσσα
    ενω στα υπολοιπα χωρια της Χειμαρας [ Πυλιουρι,Κηπαρο ,Κουδεσι,Βουνο κλπ ] οτι μιλιουντε εξισου και οι δυο γλωσσες με κυριοτερη την αλβανικη .
    Ας παμε τωρα προεπαναστατικα
    και ας δουμε αλλες αναφορες για τη γλωσσα που μιλουσανε πολυ πριν την επανασταση του 1821 και την εξορια τους στη Κερκυρα.
    Γράφει χαρακτηριστικά ο Σίλβεστρος Κωνσταντίνος Σλάδης, , σε επιστολή του στο Βατικανό (1780)[ Αρα πριν εξοριστουν στην Κερκυρα απο τον Αλη Πασα
    «… οι απέναντι Βενετοί της Κέρκυρας για να έχουν βέβαιη τη σύμπραξη των Χειμαρριωτών στους πολέμους τους πληρώνουν μισθό σε 250 περίπου επιφανείς οικογένειες της περιοχής. Οι άνθρωποι των παραλίων ομιλούν νέα ελληνικά και αλβανικά,
    του εσωτερικού αλβανικά. Οι λειτουργίες τους γίνονται στα αρχαία ελληνικά…».
    Προπεπαναστατικη αυτη η πηγη και λεει οτι μιλουσανε και ελληνικα στα απεναντι παραλια – Επαρχια Χειμαρας.
    Εχουμε και αναφορες των ιδιων των Χειμαριωτων ….

    Ο ιδιος ο Χειμαριωτης Σπυρος Σπυρομηλιος αναφερει …
    »Εμεις …χριστιανοι Ορθοδοξοι Ελληνες ,ομιλούντες την ελληνικη και γνωριζοντες και την αλβανικη»’
    Aρα και αυτος αναφερει οτι στον τοπο του η κυρια γλωσσα παρεμενε η ελληνικη .
    Ας δουμε μια ακομα πηγη που αποδεικνυει οτι ελληνικα μιλιοτανε πολλους αιωνες τωρα στη Χειμαρα.
    Στην επιστολή που στειλανε τον 16ο αιωνα [1581] στον Παπα και του ζητάγανε να τους βοηθησει ακομα και με ανταλλαγμα να προσχωρησουν στην καθολικη εκκλησια …….
    ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΣΕ ΑΥΤΗ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ
    »»’’Μονο η παναγιοτητα σου να μας καμει τη χαρη ,ιερεις αρχιερείς ….. να ιερουργουν και να λειτουργουν κατά τη ταξη ημων ,εστωντας το πληθος ο λαος είναι ρωμαιοι και δεν ηξευρουν τη γλωσσα των φραγκων»»» .
    Αρα οι Χειμαριωτες του 16ου αιωνος
    α]Αυτοπροσδιοριζοντε ως Ρωμαιοι [ οπως ακριβως κανανε ολοι οι ελληνοφωνοι σε Βαλκανια και Μιακρα Ασια τοτε
    β]Αναφερει οτι επειδη »δεν ηξευρουν τη γλωσσα των Φραγκων» θελουν οι λειτουργιες να γινοντε
    »’ κατα τη ταξη ημων »δηλαδη στα ρωμαικα γιατι οπω λεει »το πληθος και ο λαος εινα Ρωμαιοι»’.
    Οποτε η ελληνικη στη Χειμαρα μιλιοτανε σε ολη τη διαρκεια της τουρκοκρατιας.

    Λιγα στοιχεια που επιβεβαιωνουν ολα τα παραπανω.
    »’Η άποψη ότι η ελληνική »’διαδόθηκε» στη Χιμάρα
    χάρις στο δίκτυο ελληνικών σχολείων έρχεται σε αντίθεση με το γεγονός ότι εκεί χρησιμοποιούν ένα αρχαϊκό ιδίωμα, το οποίο, ασφαλώς, δεν μπορεί να διδάχτηκε στο σχολείο, ούτε να μεταφέρθηκε από τα απέναντι νησιά, που έχουν διαφορετική ντοπιολαλιά.»’
    ΑΥΤΗ ΗΤΑΝ ΚΥΡΙΩΣ Η ΑΠΟΨΗ ΤΗΣ ΑΛΒΑΝΙΚΗΣ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑΣ Η ΟΠΟΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΟΜΩΣ ΣΟΒΑΡΗ »’ΒΑΣΗ»’

    ΙΔΟΥ ΛΙΓΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ ΤΟΥ ΠΑΝΕΠΗΣΤΗΜΙΑΚΟΥ ΚΥΡΙΑΖΗ ….
    Για τα τοπωνύμια ελληνικής αρχής διαπιστώνουμε ότι, αν και απαντάνε καθ’ όλη την παραλιακή γραμμή από την/τον Αυλώνα και μέχρι το Βουθρωτό, πυκνώνουν ωστόσο σε ορισμένα σημεία του Bregu i Detit (Παλάσα, Δρυμάδες, Χιμάρα), ενώ αλλού αραιώνουν (Πικέρας – Piqeras) ή απαντάνε κυρίως ως μακροτοπωνύμια.
    ΤΟ ΤΟΠΟΝΥΜΙΑΚΟ ΥΛΙΚΟ
    ΔΕΙΧΝΕΙ ΜΙΑ ΠΑΜΠΑΛΑΙΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΣΤΗΝ ΕΠΑΡΧΙΑ ΧΕΙΜΑΡΑΣ
    ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΤΑ ΒΟΡΕΙΟΤΕΡΑ
    ΣΤΑ ΠΑΡΑΛΙΑ ΠΟΥ ΚΑΤΑΛΗΓΟΥΝ ΣΤΟΝ ΑΥΛΩΝΑ ΚΑΙ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΤΗΝ ΠΑΜΠΑΛΑΙΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΟΥ ΩΣ ΣΗΜΕΡΑ ΕΠΙΒΙΩΝΕΙ ΜΟΝΟ ΣΤΑ ΝΟΤΙΑ ΠΑΡΑΛΙΑ-ΕΠΑΡΧΙΑ ΧΕΙΜΑΡΑΣ .
    ΕΝΑ ΑΚΟΜΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ ΤΟΥ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΚΥΡΙΑΖΗ ….
    Όπως σημειώσαμε συνοπτικά και παραπάνω, τα τοπωνύμια ελληνικού ετύμου της περιοχής Χιμάρας σχηματίζουν σειρές (παραδείγματα) σαφώς διακριτές, απ’ τις οποίες η πιο χαρακτηριστική είναι εκείνη με την περιληπτική παραγωγική κατάληξη –έος, που, μαζί με την τροπή σε s του συμπλέγματος -st-, προσδίδει στις ντοπιολαλιές της Χιμάρας-χωριού, των Δρυμάδων και της Παλάσας γνωρίσματα ενός αυτοτελούς υποστρώματος (βλ. λ.χ. το τοπωνύμιο Κασανέος ‘καστανεώνας’ στη Χιμάρα).
    ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΔΙΟ
    Σε πρόσφατη μελέτη μας είχαμε οδηγηθεί στο συμπέρασμα ότι «το ελληνικό ιδίωμα της Χιμάρας δεν συγκεντρώνει χαρακτηριστικά ειδικής ή αποκλειστικής συγγένειας με κανένα απó τα υπόλοιπα νεοελληνικά ιδιώματα που να δικαιολογούν την προέλευσή του από μια συγκεκριμένη περιοχή» της ελληνόγλωσσης επικράτειας, και τονίζαμε ότι τα γλωσσικά δεδομένα δείχνουν πως «η ελληνοφωνία στην περιοχή είναι αρκετά παλιά» ……
    ΔΗΛΑΔΗ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΑΛΙΑ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΤΗΣ ΧΕΙΜΑΡΑΣ ΔΕΝ »ΗΡΘΕ ΑΠΟ ΑΛΛΟΥ»’
    ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΜΠΑΛΑΙΑ
    ΚΑΙ ΔΙΑΤΗΡΕΙ ΤΑ ΔΙΚΑ ΤΗΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΓΝΩΡΙΣΜΑΤΑ
    ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΤΕΛΗΣ ΣΤΗΝ ΒΑΣΗ ΤΗΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΤΗΣ ΟΠΟΙΑΣΔΗΠΟΤΕ ΚΕΡΚΥΡΑΙΚΗΣ Η ΜΑΝΙΑΤΙΚΗΣ .
    ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ ΕΠΗΡΕΣΑΤΗΚΕ ΣΤΗΝ ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΤΗΣ ΠΟΡΕΙΑ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΕΠΗΡΕΑΣΤΗΚΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΕΙΤΟΝΙΚΗ ΑΛΒΑΝΙΚΗ Η ΟΠΟΙΑ ΕΙΣΗΛΘΕ ΣΤΗ ΠΕΡΙΟΧΗ ΚΑΙ ΕΓΙΝΕ ΣΕ ΜΕΡΙΚΑ ΧΩΡΙΑ »ΚΥΡΙΑ ΓΛΩΣΣΑ»».

    Ο Μ.Δένδιας θεωρεί ότι οι Χιμαριότες είναι ντόπιοι και δεν σχετίζονται με αποίκους από τη Μάνη. «Πιθανώτερον όθεν οι μεν Χιμαριώται να είναι αρχαίων ή μεσαιωνικών εκεί πληθυσμών απόγονοι.» (Μ.Δένδιας, «Απουλία και Χιμάρα. Γλωσσικαί και ιστορικαί σχέσεις των ελληνικών αυτών πληθυσμών.», Αθηνά – 1926, σελ. 76.)
    Ο Δένδιας στηρίζεται στο γεγονός της μη ύπαρξης ειδικών ισογλώσσων ανάμεσα σε Μάνη και Χιμάρα, αλλά και στο ότι όπως λέει «Πιθανώτερον…η δε παράδοσις να επήγασεν εξ ομοιότητος, ην παρουσίαζεν, ιδίως απέναντι των Τούρκων, η κατάστασις των Χιμαριωτών προς εκείνην της Μάνης.»
    ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΗΛΑΔΗ ΠΑΡΑΔΟΣ ΕΠΟΙΚΩΝ ΑΠΟ ΤΗ ΜΑΝΗ
    ΠΡΑΓΜΑ ΚΑΘΟΛΟΥ ΠΑΡΑΞΕΝΟ ΑΦΟΥ ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΕΙΣ ΕΝΑΝΤΙΩΝ ΤΩΝ ΤΟΥΡΚΩΝ ΠΡΙΝ 5 ΑΙΩΝΕΣ ΓΙΝΕΟΤΑΝΕ ΣΕ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΧΕΙΜΑΡΙΩΤΩΝ ΚΑΙ ΜΑΝΙΑΤΩΝ.
    ΤΟ ΠΙΟ ΠΙΘΑΝΟ ΕΝΑΙ ΟΤΙ ΟΙ ΝΤΟΠΙΟΙ ΧΕΙΜΑΡΙΩΤΕΣ-ΕΠΑΡΧΙΑΣ ΧΕΙΜΑΡΑΣ
    ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΤΟΥΣ ΠΟΡΕΙΑ
    ΠΡΟΣΜΙΧΤΗΚΑΝ ΜΕ ΟΜΟΕΘΝΕΙΣ ΜΑΝΙΑΤΕΣ [ ΣΤΗ ΚΩΜΟΠΟΛΗ ΤΗΣ ΧΕΙΜΑΡΑΣ Η ΛΑΛΙΑ ΘΥΜΙΖΕΙ ΑΡΚΕΤΑ ΚΡΗΤΗ ΚΑΙ ΜΑΝΗ ,
    ΕΝΩ ΣΕ ΔΡΥΜΑΔΕΣ ΚΑΙ ΠΑΛΑΣΑ ΜΙΛΕΤΑΙ ΗΜΙΒΟΡΕΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΙΔΙΩΜΑ
    ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΜΕ ΑΛΒΑΝΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ ΑΠΟ ΒΟΡΕΙΟΤΕΡΑ [ ΣΤΑ ΧΩΡΙΑ ΠΟΥ ΣΗΜΕΡΑ ΚΥΡΙΑ ΓΛΩΣΣΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΑΛΒΑΝΙΚΑ , ΟΠΩΣ ΤΟ ΚΟΥΔΕΣΙ ]

    Αλλωστε ο μεγαλος μελετητης Παναγιωτης Αραβαντινος πριν 2 αιωνες στα βιβλια του
    ονομαζει τα τρια χωρια ως Γραικους
    και τα υπολοιπα χριστιανικα χωρια της περιοχης ως Γραικοαλβανους.

    Tελικα ολα τα χωρια εχουν ελληνικη καταγωγη

    Μου αρέσει!

  15. Aρβανιτης // 1 Απριλίου 2018 στο 19:22 // Απάντηση

    Ο Παισιος στον Εμφυλιο πολεμο 1946-49 μεσα απο μαρτυριες ενος αξιωματικου του.

    Θαυμα το 1940 στον Ελληνοιταλικο πολεμο

    Μου αρέσει!

Σχολιάστε

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Gravatar
Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. ( Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Twitter

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Twitter. ( Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. ( Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Ακύρωση

Σύνδεση με %s

Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για την εξάλειψη των ανεπιθύμητων σχολίων. Μάθετε πως επεξεργάζονται τα δεδομένα των σχολίων σας.

Copyright © 2023 Δημιουργήστε ένα δωρεάν ιστότοπο ή ιστολόγιο στο WordPress.com.

Αρέσει σε %d bloggers: