Το τελευταίο τανγκό στην…Αθήνα

Απολαύστε ένα υπέροχο Αργεντίνικο τάνγκο, γραμμένο στα Ισπανικά με…Ελληνικές λέξεις!

Πρωτοακούστηκε κάπου το 2012 από την ζεστή φωνή της Έλλης Πασπαλά η εξαιρετική σύνθεση του Αργεντίνου Ντανιέλ Αρμάντο, το Este mi ultimo tango en Atenas. 
Σε ρυθμό τάνγκο που παρά το γεγονός ότι πρόκειται για Ισπανόφωνο τραγούδι, δεν έχει παρά ελάχιστες λέξεις που να προέρχονται από τα Ισπανικά. Η συντριπτική πλειοψηφία των στίχων, έχει να κάνει με Ελληνικές λέξεις.
Όπως εξήγησε ο ίδιος ο συνθέτης η έμπνευση προήλθε από ένα βιβλίο που διάβασε σε ένα ταξίδι του στην Κούβα με τίτλο «Οι 17.000 ελληνικές λέξεις στην ισπανική γλώσσα»!
Το ερέθισμα από την ανάγνωση του βιβλίου ήταν αρκετό σε συνδυασμό με το ότι μένοντας για κάποιο μεγάλο διάστημα στην Ισπανία και ο ίδιος, διαπίστωσε ότι μπορεί να είναι περισσότερες από 17.000 Ισπανικές λέξεις με Ελληνικές ρίζες.

%ce%b5%ce%bb%ce%bb%ce%b7-%cf%80%ce%b1%cf%83%cf%80%ce%b1%ce%bb%ce%ac-%ce%ba%ce%b1%ce%b9-%ce%bf%ce%b9-apurimac
Λογικό εξηγεί ο ίδιος καθώς όπως διαπίστωσε όλες σχεδόν οι επιστημονικές λέξεις έχουν Ελληνική προέλευση.
Το όλο εγχείρημα έδεσε αρμονικά με την φωνή της Έλλης Πασπαλά και τους Apurimac, ένα σχήμα που αποτελείται από Ελληνες και Λατίνους μουσικούς και που χρόνια τώρα διαπρέπει στο συγκεκριμένο μουσικό χώρο.

Να οι στίχοι στα Ισπανικά:

Armonia neurotica en el microcosmο de la metropoli
cultura narcisista en una monarquia dogmatica
simfonia cacofonica, pandemonium en la atmosfera
melodia simbolo, melodrama y tragedia.
Orgasmo ideologico del barbarismο a la teoria
politico dislexico en parodia onirica
tirania fantasma, dilema megalomano
de un metabolismο retorico sin tesis ni antitesis.
Este mi último tango en Atenas
tango lloron, que corre por mis venas.
(repetir verso una vez)
Patriota heroicο, tragicο, sistematico
hipocrecia paranoica sin dialogo esotericο
teatro ironicο, sindicato plasticο
y epicentro de la epidemia, una quimera, una utopia.
Energia hyperbole, antidotο democraticο
Laberinto critico sin entusiasmo, sin rima
musica epidermica en un pentagrama masoquista
y la simetria toxica de un epilogo necrologico.
Hay un oasis aromatico, paralelo, fisiologico
profeta enigmatico, fenomeno cronico y ortodoxo
sin racismos ni extremismos, sin tabues etnicos
en lirica extasis sus praxis
es el melodico y fantastico antropo.

 

Σχολιάστε

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Twitter

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Twitter. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Σύνδεση με %s

Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για την εξάλειψη των ανεπιθύμητων σχολίων. Μάθετε πως επεξεργάζονται τα δεδομένα των σχολίων σας.

Αρέσει σε %d bloggers: