1969: Η πρώτη παρέλαση στην TV
Πολλά χρόνια πριν οι παρελάσεις αποκτήσουν και δημοσιογραφικό ενδιαφέρον με τις αποδοκιμασίες στους πολιτικούς των μνημονίων και καταλήξουν να είναι θέαμα για… λίγους θεατές και πολλούς αστυνομικούς αποτέλεσαν τη μεγάλη ατραξιόν της χούντας.
Κι είναι να απορεί κανείς που οι δύο εθνικές επέτειοι, η 25η Μαρτίου και η 28η Οκτωβρίου, οι αγώνες για την ελευθερία των Ελλήνων χρησιμοποιήθηκαν από αυτούς που υποδούλωσαν την Ελλάδα. Στέρησαν τις βασικές ελευθερίες από τον λαό της.
Πάμε πίσω στα 1969. Η απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης, στις 26 του μήνα, αλλά και η επέτειος του «ΟΧΙ», δύο μέρες αργότερα, έδωσαν την ευκαιρία στα δύο κανάλια, το κρατικό ΕΙΡ και την στρατιωτική ΥΕΝΕΔ να βάλουν τις επίσημες εκδηλώσεις, τις Δοξολογίες, αλλά και τις παρελάσεις σε κάθε ελληνικό σπίτι.
Βέβαια η τηλεόραση λειτουργούσε από το 1966, αλλά χρειάστηκαν τρία χρόνια για να αποκτήσει μονάδες εξωτερικών μεταδόσεων. Το ΕΙΡ είχε προμηθευτεί τρία VAN με τέσσερις κάμερες το καθένα και η ΥΕΝΕΔ άλλο ένα. Όλα κινητοποιήθηκαν για να καλύψουν τις εκδηλώσεις.
Δύο μέρες αργότερα οι ρυθμοί ανέβηκαν. Στις 10.30 το πρωί σε «εθνικό δίκτυο» μεταδόθηκε η Δοξολογία στη Μητρόπολη, στις 11 η Παρέλαση στη Θεσσαλονίκη και στις 11:50 η κατάθεση στεφάνου και η παρέλαση στην Αθήνα.
Την τηλεσκηνοθεσία των μεταδόσεων για την Θεσσαλονίκη είχε ο Γιώργος Κάρτερ και για την Αθήνα ο Γιώργος Αναστόπουλος, εκφωνητές του ραδιοφώνου παλαιότερα που είχαν σπουδάσει τηλεόραση στην Αυστρία και στην Αμερική αντίστοιχα.
Οι πρώτοι καμεραμέν ήταν οι: Θ.Βουτσάς, Ντ.Παπατριανταφυλλόπουλος, Σ.Βρυσόπουλος, Γιαν.Ντατσόπουλος,Ε.Σκιάνης, Ι.Παπανδρέου και Π.Βρακατσέλης.
Λίγους μήνες αργότερα το ίδιο τιμ κάλυψε και τις εκδηλώσεις της 25ης Μαρτίου. Αυτή τη φορά είχαν λυθεί και τα προβλήματα που είχαν προκύψει στην πρώτη κάλυψη. Για παράδειγμα στις δύο Δοξολογίες οι παπάδες δεν άφηναν τις κάμερες να στήσουν στα καλύτερα σημεία γιατί εμπόδιζαν τον κόσμο μέσα στις εκκλησίες. Κάτι αντίστοιχο έγινε και στις παρελάσεις που οι ογκώδεις μηχανές λήψης χαλούσαν τα πλάνα των φωτογράφων.
Στις εκδηλώσεις της 25ης Μαρτίου αυτά λύθηκαν με… δημοκρατικό τρόπο. «Αποφασίζομεν και διατάσσομεν». Έτσι η δουλειά των δύο τηλεσκηνοθετών που ήσαν πλέον επαγγελματίες, ο Γιώργος Δάμπασης για το ΕΙΡ και ο Αχιλλέας Βογιατζής για την ΥΕΝΕΔ ήταν σαφώς πιο εύκολη.
Όσο για το τι έλεγαν οι εκφωνητές μην το… ψάχνετε. Ένα λιβανιστίρι για την «Επανάσταση της 21ης Απριλίου» λες και οι Ελληνες το 1821 και το 1940 πολέμησαν για να φέρουν τον Παπαδόπουλο και τους φίλους του στην εξουσία!
Πάντως ο τρόπος της μετάδοσης των Παρελάσεων δεν άλλαξε και πολύ. Αν ακούσετε την περιγραφή της περσινής παρέλασης που υποτίθεται ότι ήταν προσαρμοσμένη στο πνεύμα της νέας εξουσίας δεν διέφερε και πολύ. Μπορεί ο εκφωνητής να μην μιλούσε για την «επανάσταση», αλλά χρησιμοποίησε τις ίδιες εθνικές κορώνες που δεν δικαιώνει η επίσημη ιστορία. Μια επανάσταση, όπως αυτή του ’21 κι ένα έπος, όπως αυτό του ’40, είναι πολύ πιο περίπλοκα από το «άσπρο και μαύρο» που χρησιμοποιούν οι εκφωνητές.
ΠΗΓΗ:tvhistory.wordpress.com
ritorno2015.com 
Σχολιάστε