Δεν θα υπάρξει ποτέ The End στον θρύλο των The Doors
Αποτελεί ένα από τα αριστουργήματα όχι μόνον της δεκαετίας του 60 αλλά και των αισίως έξι και πλέον δεκαετιών της διαδρομής αυτής της σπουδαιότατης της σύγχρονης μουσικής σχολής που «ακούει» στο όνομα Rock. Και παράλληλα ο πρώτος ομότιτλος δίσκος των ανυπέρβλητων The Doors ήταν ο πλέον ιδανικός τρόπος να αυτοσυστηθούν στο πέραν της τότε «βάσης – δράσης» του όμως σύντομα τεράστιο και λίαν πιστό τους κοινό.
Συμπληρώθηκε τον περασμένο μήνα μισός αιώνας από τότε που η μαγική 4αδα από το Λος Άντζελες πέρασε στη δισκογραφική αιωνιότητα με τον δίσκο ο οποίος αποτέλεσε μία ή για να είμαστε πιο ακριβείς πολλές ορθάνοικτες …πόρτες δόξας της .
Ο εξαιρετικός τραγουδιστής, συνθέτης και, πάνω από όλα ίσως, ποιητής Jim Morrison με την αφοπλιστική για τους νέους ( κορίτσια και αγόρια) , και όχι μόνον φυσικά, ομορφιά, ο σπουδαιότατος, κιμπορντίστας Ray Manzarek, ο απολαυστικός κιθαρίστας Robby Krieger και ο άψογος τεχνικά και … αισθητικά ντάμερ John Densmore μπήκαν στα περίφημα Sunser Sound Studios του Χόλιγουντ και σε διάστημα έξι ημερών υπό τις οδηγίες του παραγωγού Paul A. Rothchild και του ηχολήπτη Bruce Botkick κατάφεραν να δημιουργήσουν το πρώτο τους ηχογραφημένο σε βινύλιο πέρασμα στη Ιστορία του rock & roll.
Τα εκρηκτικά συστατικά του άλμπουμ
Τα εντελώς ετερόκλητα συστατικά του περιλάμβαναν blues του Σικάγο, μενουέτα Bach, διαγράμματα John Coltrane , … βαυαρικά πνευστά, ευρωπαϊκή μεσοπολεμική ατμόσφαιρα, ντυμένα με Κέλτικους μύθους του 12ου αιώνα , αρκετή αρχαία ελληνική τραγωδία, άφθονη υπαρξιακή αγωνία και μια υγιή δόση ψυχεδέλειας.
Και όλα αυτά μόλις την επόμενη ημέρα της πολύκροτης συναυλίας τους στο περίφημο κλαμπ της «γενέτειρας» του Whisky a Go Go στο Sunset Strip που η … βλάσφημη εκτέλεση του Οιδίποδα Τυράννου στο συγκλονιστικό The End είχε οδηγήσει στη διακοπή της συνεργασίας του με την εν λόγω επιχείρηση αν και το τοπικό κοινό ήδη τους λάτρευε και γέμιζε με κάθε ευκαιρία την αίθουσα.
Από τις πρώτες στροφές του το άλμπουμ με δυναμισμό ερχόταν για να …μείνει για πάντα στα αγαπημένα των φίλων όχι μόνον της rock αλλά και της μουσικής εν γένει με το έξοχο Break On Through (to the other side) που εξέφραζε όλη την ενέργεια της τότε (και πάντα) νεολαίας (ασχέτως …ηλικίας).
Η πρώτη του πλευρά περιλάμβανε και άλλα κομβικά κομμάτια στο ρεπερτόριο της μπάντας. Όπως το Soul Kitchen, το The Crystal Ship , Alabama Song (Whisky Bar) γραμμένο από το μυθικό δίδυμο των Berthold Brecht (στίχοι) και Kurt Weill (μουσική). Και πολύ περισσότερο βέβαια το απολαυστικό Light My Fire το οποίο σύντομα και τακτικότατα έκτοτε φρόντισαν να εντάξουν στη δική τους μουσική τροχιά εκατοντάδες άλλοι επιφανείς και όχι μόνον συνάδελφοι τους.
Σ’ ότι φορά στη 2η πλευρά του δίσκου , ξεκινούσε με το λίαν ενεργητικό Back Door Man του θρυλικού μπλούζμαν Willie Dixon έκλεινε με το τρομερό και φοβερό (και με ευθεία αναφορά στο Οιδιπόδειο Σύμπλεγμα) The End .
Τραγούδι για το οποίο ο αλησμόνητος δημιουργός του Morrison είχε αργότερα παραδεχθεί σε συνέντευξη του. «Κάθε φορά που το ακούω σημαίνει κάτι διαφορετικό για εμένα. Ξεκίνησε σας ένα απλό τραγούδι αποχαιρετισμού. Πιθανότατα μόνον σε ένα κορίτσι αλλά βλέπω πως μπορεί να είναι ένα αντίο στην παιδικότητα. Πραγματικά δεν γνωρίζω. Νομίζω ότι είναι αρκετά περίπλοκο και παγκόσμιο στη σύλληψη του και μπορεί να είναι σχεδόν τα πάντα τα οποία θέλεις να είναι».
Το πιο εμπορικά επιτυχημένο τους L.P.
Με αυτά και με εκείνα έτυχε όχι απλά ενθουσιώδους υποδοχής από το μουσικόφιλο κοινό αλλά και θερμής εκ μέρους των κριτικών. Το original άλμπουμ πούλησε περισσότερα από 20 εκατομμύρια αντίτυπα ενώ συμπεριλήφθηκε στο Grammy Hall of Fame και μεταξύ άλλων κατέλαβε το 2012 την 42η θέση στη λίστα με τα 500 κορυφαία όλων των εποχών για το περίφημο περιοδικό Rolling Stone. Παράλληλα το 2007 το remaster του έγινε το πλέον επιτυχημένο εμπορικά στουντιακό άλμπουμ του συγκροτήματος το όνομα του οποίου σύμφωνα με τον πολύ πρόωρα χαμένο ηγέτη του το πήρε από τον τίτλο του βιβλίου The Doors of Perception του κορυφαίου αμερικανού συγγραφέα Aldus Huxley.
Να σημειωθεί ότι στις 31 του προσεχούς Μάρτη με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 50 χρόνων από την έκδοση του The Doors πρόκειται να κυκλοφορήσει μία νέα τριπλή επετειακή (σε cd) που θα περιλαμβάνει τις original stereo και mono μίξεις και τέλος συναυλία που έδωσαν στο κλαμπ Matrix του Σαν Φρανσίσκο την ίδια χρονιά (1967).
Τα 10 άγνωστα στοιχεία του θρυλικού άλμπουμ:
1)Το Light My Fire ήταν το πρώτο τραγούδι που έγραψε ο 20χρονος τότε Krieger κατόπιν αιτήματος του Morrison.
2) Πριν από την ηχογράφηση του οι The Doors ήταν οι παραγωγοί της background μουσικής επένδυσης ενός εκπαιδευτικού φιλμ της … Ford Motor Company.
3) Το «Break on Through (to the Other Side)» χρωστάει πολλά σε μία σύνθεση Shake your Money Maker των εξαιρετικών Paul Butterfield Blues Band , και το θρυλικό What’d I Say του Ray Charles.
4) Οι δύο πρώτες συνθέσεις της μπάντας, Moonlight Drive και Indian Summer, έμειναν αρχικά στο ράφι και βρήκαν το δρόμο για την καταγραφή σε βινύλιο σε μεταγενέστερα άλμπουμ της.
5) Μετά την ηχογράφηση του The End ο Morrison επέστρεψε στο στούντιο έχοντας πάρει LSD και «βομβάρδισε» τα μηχανήματα του συγκροτήματος με ένα πυροσβεστήρα.
6) Στο θρυλικό άλμπουμ έχει συμμετοχή και ένας …μυστικός μπασίστας. Ο Larry Knetchel μετέπειτα μέλος της folk μπάντας των Bread .
7) Για την προώθηση του άλμπουμ η Elektra Records απέκτησε το πρώτο rock billboard στην ιστορία.
8) Ο Morrison λανθασμένα (πιθανότατα σκόπιμα) υποστήριξε στο βιογραφικό των μελών των The Doors που διανεμήθηκε στα ΜΜΕ με αφορμή την έκδοση του άλμπουμ ότι ο γονείς του είχαν πεθάνει.
9) Η λέξη high τους έβαλε σε μπελάδες αρχής γενομένης από την πολύκροτη εμφάνιση τους στο The Ed Sullivan Show στις 17 Σεπτέμβρη του 1967 όταν τους επιβλήθηκε ισόβιος αποκλεισμός από το κανάλι CBS επειδή ο …προκλητικός με κάθε ευκαιρία Morrison δεν υπάκουσε στα …ήθη και έθιμα του εν λόγω σταθμού και ερμήνευσε το Light My Fire – χρησιμοποιώντας το κανονικό του στίχο «Girl we couldn’t get much higher» και όχι εκείνο που ήθελαν οι άνθρωποι του CBS ( «Girl, we couldn’t get much better.»).
10) Τα τρία άλλα μέλη των The Doors συμφώνησαν να χρησιμοποιηθεί το «Light My Fire» σε μία διαφήμιση της Buick . Όταν το έμαθε ο Morrison απείλησε να καταστρέφει ένα αυτοκίνητο της εν λόγω βιομηχανίας σε κάθε συναυλία της μπάντας. Και τελικά πέρασε το δικό του και η πολύ ελκυστικά οικονομικά συνεργασία δεν προχώρησε.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ: Η αποκάλυψη για τον θάνατο του Μόρρισον
Σχολιάστε