Τον ανακάλυψε η Ρεάλ, τον πήρε η Μπάρτσα, τον πρότειναν στον ΠΑΟΚ, ήρθε στην ΑΕΚ!

Ο παράδοξος κύκλος στην ποδοσφαιρική πορεία του El Chino από την Μπόκα στην ΑΕΚ μέσω Ισπανίας.

Κατάφερε στα οκτώ παιχνίδια που έχει φορέσει την κιτρινόμαυρη φανέλα να πετύχει έξι γκολ και να μετατραπεί σε είδωλο στα μάτια των φίλων της ΑΕΚ πριν καλά καλά μάθει να λέει την «καλημέρα» στα Ελληνικά. Ο El Chino (Kινέζος) απογείωσε την λατρεία των οπαδών της Ένωσης στο πρόσωπο του στον Κυριακάτικο αγώνα με τον ΠΑΟΚ. Τα δύο του γκολ και η συνολική αγωνιστική συμπεριφορά του ενθουσίασαν και με το παραπάνω τους Αεκτζήδες.

Η ιστορία πάντως θα μπορούσε να έχει γραφτεί διαφορετικά, αν στις αρχές Ιανουαρίου ο Λούμπος Μίχελ είχε επιμείνει για την απόκτηση του Αργεντινού επιθετικού από τον ΠΑΟΚ. Ο Σλοβάκος πρώην διεθνής ρέφερι τον είχε εντοπίσει λόγω της καλής γνώσης που έχει για το Ισπανικό πρωτάθλημα και είχε ενθουσιαστεί με τις ικανότητες του , ωστόσο δεν προχώρησε την περίπτωσή του, καθώς θεώρησε πως ήταν ανασταλτικός παράγοντας τα πειθαρχικά παραπτώματα στα οποία είχε υποπέσει ο παίκτης, όσο αγωνιζόταν με τη φανέλα της Λας Πάλμας.

Λίγο καιρό αργότερα κι αφού «ναυάγησε» η περίπτωση του Περέιρα Ντίας για την ΑΕΚ, το όνομα του Αραούχο τέθηκε στα υπόψιν των ανθρώπων της ομάδας, οι οποίοι κινήθηκαν συντονισμένες κινήσεις για τον δανεισμό του. Ρόλους «κλειδιά» στην υπόθεση έπαιξαν ο πρώην αρχισκάουτερ της Ένωσης, Άλεξ Ντε Μπαρτόλο, αλλά και ο πρώην τεχνικός διευθυντής της ομάδας, Μπράνκο Μιλοβάνοβιτς, ο οποίος ως σκάουτερ της Λας Πάλμας πλέον, βοήθησε όσο περνούσε από το… χέρι του προκειμένου να πραγματοποιηθεί ο δανεισμός του Αργεντινού στους «κιτρινόμαυρους».

Ένας δανεισμός που θα ήθελαν πολύ στην ΑΕΚ, να μετατραπεί σε αγορά για τον 25χρονο άσο που γεννήθηκε στις 28 Ιανουαρίου του 1992 στη Νεουκέν της Αργεντινής και μεγάλωσε στο Μπουένος Αϋρες. Από μικρό παιδί μπήκε στα τμήματα υποδομών της Μπόκα Τζούνιορς και λίγο πριν κλείσει τα 18 του χρόνια τον Δεκέμβριο του 2009 έκανε το ντεμπούτο του με την πρώτη ομάδα.

Σύντομα το όνομα του γράφτηκε στα μπλοκ των σκάουτερς και ένας από αυτούς ενεργώντας για λογαριασμό της Ρεάλ Μαδρίτης τον τσέκαρε κατ’ επανάληψη. Η «Βασίλισσα» είχε τότε στο επιλέξει από την Αργεντινή τρεις άλλους νεαρούς (Εζεκίελ Μουνιόζ, Γκονζάλο Καμπρέρα, Φράνκο Φραγκαπάνε).

Καθυστέρησαν όμως ρίχνοντας βάρος στους τρεις προαναφερθέντες με συνέπεια να έρθει να τον αρπάξει μέσα από τα χέρια τους, η Μπαρτσελόνα!
Δεν τον αγόρασαν αλλά απλά συμφώνησαν να τον αποκτήσουν δανεικό για δύο χρόνια!
Στην Καταλωνία, βρέθηκε το 2012 και φόρεσε την φανέλα της δεύτερης ομάδας της Μπάρτσα την περίοδο 2012-13. Με επτά γκολ σε 34 εμφανίσεις δεν πολυέπεισε με συνέπεια η Μπάρτσα να κλείσει τον δανεισμό ένα χρόνο νωρίτερα και ο απογοητευμένος Σέρχιο να επιστρέψει στην Αργεντινή, δανεικός αυτή την φορά στην Τίγκρες.

Το μέλλον του άλλαξε όταν αποφάσισε να ενταχθεί σε μια μεγάλη εταιρία ατζέντηδων με τρανταχτά ονόματα στο πελατολόγιο της. Μέσι, Ιγκουαίν, Ικάρντι, Αλάμπα, Ντε Χέα, Σέρχιο Ράμος,Ισκο, Λούκας Βάσκεθ, Ράσφορντ, Γιανουζάι και πάρα πολλά ακόμη.

Έτσι ξεκίνησε εκ νέου η περιπέτεια με την επιστροφή του στην Ισπανία για λογαριασμό αυτή την φορά την Λας Πάλμας το 2014. Δανεικός και πάλι από την Μπόκα.
Ενθουσιάζει με 23 του γκολ στα 39 ματς της Σεγούντα Ντιβιζιόν βοηθώντας τα μέγιστα τους «Los Amarillos» (οι κίτρινοι) να επιστρέψουν το 2015 στην Πριμέρα έχοντας παραμείνει στη Σεγούντα 13 ολόκληρα χρόνια.

Τον Ιούνιο του 2015 η Λας Πάλμας πληρώνει κάπου 3 εκατ.ευρώ και τον αποκτά μόνιμα από την Μπόκα αλλά δυστυχώς για εκείνον η καριέρα του κλονίζεται τον Νοέμβριο της ίδιας χρονιάς όταν καταδικάζεται σε φυλάκιση εννέα μηνών! Αυτό γιατί στις 26/9 αρνήθηκε να υποβληθεί σε αλκοτέστ ενώ παράλληλα μίλησε χυδαία στους τροχονόμους που του το ζήτησαν. Αποδείχθηκε ότι υπήρχε 0,32 χιλιοστά αλκοόλ στο αίμα του (ο Ισπανικός νόμος θεωρεί κακούργημα την ύπαρξη 0,60 και άνω).

Έτσι ήρθε η καταδίκη με αναστολή με την διοίκηση της Λας Πάλμας να τον στηρίζει μεν αλλά ο ίδιος να χάνει την εμπιστοσύνη του προπονητή του Κίκε Σετιέν που εκείνες τις μέρες είχε διαδεχθεί τον Πάκο Χερέρα, επί των ημερών του οποίου ο Εl Chino είχε παίξει την καλύτερη μπάλα της καριέρας του.