Μονακό: Έπιασε πάτο το 2011, απογειώθηκε το 2017

Η … Ρωσική επανάσταση στο Πριγκιπάτο, ο ρόλος του Ζαρντίμ και το αμφιλεγόμενο προφίλ του μεγιαστάνα Ντιμίτρι Ριμπολόβλεφ.

Το 2011 αποτέλεσε την πιο μαύρη χρονιά στην ιστορία της Μονακό. Τον Μάιο υποβιβάστηκε και στις 20 Δεκεμβρίου μετά από 18 αγωνιστικές στο πρωτάθλημα της δεύτερης κατηγορίας ήταν τελευταία με μία μόλις νίκη! Ο κίνδυνος ενός δεύτερου συνεχόμενου εξευτελιστικού υποβιβασμού, ήταν κάτι παραπάνω από ορατός.

Ώσπου σε αυτές τις μαύρες στιγμές φάνηκε φως στην άκρη του (περίφημου) τούνελ διάσημου από τα γκραν πρι της Φόρμουλα 1. Δύο μέρες πριν τα Χριστούγεννα εκείνης της χρονιάς, ο Ρώσος δισεκατομμυριούχος Ντιμίτρι Ριμπολόβλεφ,  τότε Νο 93 στη λίστα των πλουσιότερων ανθρώπων στον πλανήτη σύμφωνα με το Forbes, εξαγόρασε το 66,67% των μετοχών του συλλόγου αποκτώντας τον πλήρη έλεγχο. Η πρώτη του υπόσχεση ήταν ότι μέσα στα επόμενα τέσσερα χρόνια θα επένδυε τουλάχιστον 100 εκατ.ευρώ για την ενίσχυση της ομάδας.

Ο 45χρονος τότε Ρώσος μεγιστάνας είχε τονίσει ότι ως μόνιμος κάτοικος του Πριγκιπάτου ήθελε να αποκαταστήσει την υπερηφάνεια και την αθλητική παράδοση των Μονεγάσκων που δεν άντεχαν το διαρκές κατρακύλυσμα της ομάδας που επτά χρόνια νωρίτερα τους είχε δώσει την χαρά της παρουσίας σε έναν τελικό Τσάμπιονς Λιγκ.

Ο πρίγκιπας Αλβέρτος που από το 2005 είχε αναλάβει τις τύχες του Πριγκιπάτου, είχε αφήσει κυριολεκτικά την ομάδα στην τύχη της. Καλοσώρισε την εξαγορά των μετοχών από τον Ριμπολόβλεφ από την στιγμή που δεν ήταν σε θέση να κάνει τίποτα για να βγάλει τον σύλλογ από το αγωνιστικό τέλμα.

Η ομάδα αναγεννήθηκε από τις στάχτες της και με 12 νίκες στις επόμενες 20 αγωνιστικές πήρε τελικά την 8^η θέση κάνοντας πορεία πρωταθλητισμού στον δεύτερο γύρο. Δεν άλλαξε προπονητή, κρατώντας τον Ιταλό Μάρκο Σιμόνε (είχε πάει άλλωστε τον Σεπτέβριο). Άλλαξε όμως το ρόστερ αγοράζοντας τον Γενάρη του 2012, 10 παίκτες και ανάμεσα τους και δύο Έλληνες. Τον Γιώργο Τζαβέλα από την Αϊντραχτ Φρανκφούρτης και τον Αλέξανδρο Τζιώλη από την Σανταντέρ.

Το καλοκαίρι του 2012 με ειλημμένη την απόφαση πρωταθλητισμού, έδωσε την ομάδα σε έναν άλλο Ιταλό, τον γνωστό μας Κλαούντιο Ρανιέρι. Ο πρώην ομοσπονδιακός τεχνικός του εθνικού μας συγκροτήματος οδήγησε την ομάδα σε μία άνετη κατάκτηση του πρωταθλήματος και την επανέφερε τον Μάιο του 2013 στην πρώτη κατηγορία.
Ο Ριμπολόβλεφ «τρελαίνεται», ενθουσιάζεται και το καλοκαίρι ξοδεύει πάνω από 200 εκατ. ευρώ. Δίνει στο οπλοστάσιο του Ρανιέρι, παικταράδες όπως οι Φαλκάο, Χάμες Ροντρίγκεζ,  Ρικάρντο Καρβάλιο, Μουτίνιο, Κοντότζμπια, Ρομέρο, Μαρσιάλ, Αμπιντάλ, Τουλαλάν. 17 νέοι παίκτες!

Παράλληλα επενδύεται μεγάλο ποσό και σε βελτιωτικά έργα στο προπονητικό κέντρο το γνωστό Λα Τουρμπί στην τοποθεσία όπου στις 13/9 του 1982 έχασε την ζωή της σε τροχαίο η πριγκίπισσα Γκρέις Κέλι.

Στιις επόμενες δύο σεζόν (2014-15 και 2015-2016) η Μονακό θα πάρει την 3^η θέση με προπονητή πλέον τον (απολυμένο από τον Ολυμπιακό) Λεονάρντο Ζαρντίμ που θα πάρει την θέση του Ρανιέρι που κρίθηκε αποτυχημένος γιατί έχασε το πρωτάθλημα του 2014.

Ο Ζαρντίμ φαίνεται ότι έπεισε τον Ρώσο στο δόγμα του, ότι τα «λεφτά δεν κάνουν τις ομάδες» και εκείνος του έδωσε το ελεύθερο να βασιστεί σε πολλά νέα παιδιά. Προχώρησε σε μια σταδιακή ανανέωση του ρόστερ χωρίς να χαλάσει την εικόνα. Την παρούσα σεζόν οι Μονεγάσκοι κατακλύζονται από παίκτες που γεννήθηκαν στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του ’90 όπως η μεγάλη αποκάλυψη, ο φοβερός Κιλιάν Μ’Μπαπέ γέννημα-θρέμα των Ακαδημιών, γεννημένος τον Δεκέμβριο του 1998 με ρίζες από το Καμερούν.

Η δουλειά του Πορτογάλου αποδίδει καρπούς στην εφετινή σεζόν και δίχως άλλο το έργο του τυγχάνει καθολικής αναγνώρισης.

H διαδρομή του Ζαρντίμ

Γεννημένος την πρώτη μέρα του Αυγούστου του 1974, ο Ζαρντίμ ήταν ακριβώς 40 χρόνων όταν ανέλαβε τις τύχες της Μονακό. Δύο καλοκαίρια νωρίτερα είχε έρθει στον Ολυμπιακό, με μοναδικό προπονητικό παράσημο την μία αλλά εξαιρετική χρονιά στην Πορτογαλική Μπράγκα από την οποία έφυγε μετά από μία έντονη διαφωνία με τον πρόεδρο της Αντόνιο Σαλβαδόρ. Στον Ολυμπιακό υπέγραψε διετές συμβόλαιο, διαδεχόμενος τον Ερνέστο Βαλβέρδε. Έμεινε όμως ελάχιστους μήνες, απολυόμενος στα μέσα Ιανουαρίου του 2013. Τον «έφαγε» στην ουσία ένα ντέρμπι με τον (διαλυμένο τότε) Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ ένα μήνα νωρίτερα. Ένα ματς όπου στον Ολυμπιακό περίμεναν να συντρίψουν τον αιώνιο αντίπαλο τους αλλά τελικά είδαν και έπαθαν να αποσπάσουν την ισοπαλία (2-2).

Έγινε λόγος για κακό ποδόσφαιρο, για μία ομάδα που δεν πρόσφερε θέαμα αλλά η ουσία ήταν ότι όταν έφυγε ο Ολυμπιακός ήταν 10 βαθμούς μπροστά και είχε ουσιαστικά τελειώσει το πρωτάθλημα. Σε 17 ματς στον πάγκο του, ήταν αήττητος με 14 νίκες και τρεις ισοπαλίες. Οι Πορτογάλοι δημοσιογράφοι δεν πίστευαν στα αυτιά τους όταν άκουσαν την είδηση της απόλυσης του Ζαρντίμ, φθάνοντας στο σημείο να τον εμπλέξουν σε σεξουαλικό σκάνδαλο αφήνοντας να εννοηθεί ότι είχε παράνομο δεσμό με γυναίκα Έλληνα παράγοντα.

 

Η πορεία του Ριμπολόβλεφ

Μία εξαιρετικά αμφιλεγόμενη προσωπικότητα αποτελεί ο 51χρονος Ντιμίτρι Γεβγένεβιτς Ριμπολόβλεφ (γεννήθηκε τον Νοέμβριο του 1966), ιδιοκτήτης του 66,67% της Μονακό από τον Δεκέμβριο του 2012. Γεννήθηκε στο Περμ από ιατρούς γονείς με τον ίδιο να στρέφεται προς τον ιατρικό κλάδο με ειδικότητα την καρδιολογία. Τα πρώτα του επαγγελματικά βήματα συνέπεσαν με την κατάρευση της Σοβιετικής Ένωσης και αφού δημιούργησε μία πρότυπη μονάδα εκτάκτων καρδιολογικών περιστατικών, προχώρησε σε συνεργασία με τον πατέρα του Εβγένι στη δημουργία ενός ακόμη πρωτοποριακού ιατρικού εργαστηρίου με θεραπεία βασιζόμενη σε μαγνητικά πεδία. Ανήσυχο πνεύμα καθώς ήταν δημιούργησε μια κορυφαία μονάδα επεξεργασίας της ποτάσας και εξαγωγής λιπασμάτων. Του έμεινε άλλωστε για χρόνια το προσωνύμιο «ο βασιλιάς των λιπασμάτων».

Το 1996 εμπλέκεται σε μια περίεργη υπόθεση δολοφονίας. Κατηγορείται ως ηθικός αυτουργός και προμηθευτής των όπλων της τέλεσης του εγκλήματος. Καταδικάζεται και φυλακίζεται για 11 μήνες. Οι υψηλές του γνωριμίες τον βοηθούν να αποφυλακιστεί έστω και με όχι τόσο νόμιμες διαδικασίες.
Έχει ήδη εμπλακεί και στον τραπεζικό χώρο ιδρύοντας τράπεζα στο Περμ το 1994. Το κρατάμε ως στοιχείο για την συνέχεια.
Η εταιρία ποτάσας (Uralkali) εξαπλώνει με απίστευτους ρυθμούς την δραστηριότητα της.
«Κολυμπά» πλέον στο δολάριο και προκαλεί απίστευτο ντόρο δαπανώντας 100 εκατ.δολλάρια για να αγοράσει το 2008 την πολυτελέστατη βίλα του νυν προέδρου των Η.Π.Α Ντόναλντ Τραμπ στο Παλμ Μπιτς. Την ίδια περίπου εποχή η κόρη του Εκατερίνα δαπάνησε 88 εκατ.δολλάρια για την αγορά ενός και μόνο διαμερίσματος στο Μανχάταν με προνομιακή θέα προς το άγαλμα της Ελευθερίας!

Αφού κάνει διαρκείς επιχειρηματικούς ελιγμούς με την Uralkali, γινόμενος πλουσιότερος κατά εκατοντάδες δολλάρια ημερησίως, τον Σεπτέμβριο του 2010 αγοράζει το 9,9 των μετοχών της Τράπεζας Κύπρου τις οποίες κρατά έως τον Μάρτιο του 2013.
Η γνωριμία του με τον Τραμπ, εξελίσεται σε φιλία και σε επιχειρηματικό αλισβερίσι. Συμβάλει τα μέγιστα υποστηρίζοντας τον οικονομικά στην πρόσφατη εκλογή του ως προέδρου των ΗΠΑ και μάλιστα είναι παρών στην μεγάλη γιορτή για αυτό στη Βόρεια Καρολίνα, προκαλώντας ποικίλα σχόλια.

Ο νυν πρόεδρος των Η.Π.Α χρησιμοποιούσε συχνά ως ησυχαστήριο το… πρώην σπίτι του που είχε πουλήσει στον Ρώσο μεγιστάνα το 2008! Γράφτηκε έστω και χωρίς ποτέ να αποδειχθεί ότι Γερμανική τράπεζα δάνεισε πάνω από ένα δισεκατομμύριο δολλάρια στον Τραμπ στην προεκλογική περίοδο. Μία τράπεζα που έχει αγοράσει ακίνητα αξίας πάνω από 10 δισεκατομμύρια δολλάρια στη Νέα Υόρκη. Μία τράπεζα που μετακινούσε τεράστια ποσά μέσω της Τράπεζας Κύπρου, όταν ο Ριμπολόβλεφ ήταν μέτοχος της και φυσικά γίνεται απευθείας λόγος για υπόθεση ξεπλύματος χρημάτων.

 

Ο τέταρτος ημιτελικός της Μονακό

Για τέταρτη φορά στην ιστορία της η Μονακό είναι παρούσα στα ημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ έχοντας βρεί ξανά μπροστά της την Γιουβέντους πριν από 19 χρόνια, το 1998.
Η Μονακό ήταν μία από τις τέσσερις πρώτες ομάδες που βρέθηκαν σε ημιτελικό Τσάμπιονς Λιγκ το 1994 στη δεύτερη έκδοση της διοργάνωσης καθώς στην πρώτη, το 1993 δεν έγιναν καν ημιτελικοί και στον τελικό είχαν περάσει οι δύο πρώτες ομάδες των δύο γκρουπ της οκτάδας των προημιτελικών. Βεβαίως εκείνοι οι ημιτελικοί του 1994 είχαν την ιδιαιτερότητα να είναι μονοί και είχαν γίνει στις έδρες των ομάδων που είχαν πάρει την πρώτη θέση στα δύο γκρουπ των προημιτελικών. Η Μονακό ως δεύτερη του δεύτερου γκρουπ με πρώτη την Μπαρτσελόνα, είχε φιλοξενηθεί από την πρώτη του πρώτου γκρουπ, την Μίλαν. Οι Μονεγάσκοι με τον Αρσέν Βενγκέρ στον πάγκο τους και παρά τα σπουδαία ονόματα στο ρόστερ τους (Σίφο, Κλίνσμαν, Ντζορκαέφ, Πετί και άλλους) είχαν χάσει με 3-0.

 

Τέσσερα χρόνια αργότερα με πολύ ανανεωμένο ρόστερ και τον Ζαν Τιγκανά στον πάγκο της έφθασε ξανά στην τετράδα έχοντας αποκλείσει με το «εκτός έδρας» γκολ την Μάντσεστερ Γιουνάϊτεντ στα προημιτελικά (0-0, 1-1). Αντίπαλος της όπως και εφέτος η Γιουβέντους.

Στο πρώτο ματς στο «Ντέλε Άλπι» η «Βέκια Σινιόρα» με πρωταγωνιστή τον Αλεσάντρο Ντελ Πιέρο επικράτησε με 4-1. Ο «Μέγας Αλέξανδρος» του Ιταλικού ποδοσφαίρου είχε πετύχει τρία γκολ (τα δύο με πέναλτι) με τον Ζινεντίν Ζιντάν να σφραγίζει την νίκη στο 87’. Ο Πορτογάλος Κοστίνια είχε ισοφαρίσει προσωρινά για την Μονακό. Στη ρεβάνς του «Λουί Ντε» ένα γρήγορο γκολ από τον Αμορούσο έβαλε τέλος στα όνειρα στα Μονακό που πήρε νίκη πάντως νίκη-γοήτρου με 3-2 με τους Λεονάρ, Ανρί και Σπεχάρ να πετυχαίνουν τα γκολ.

Το 2004 ήταν η τρίτη και τυχερή της παρουσία. Αντίπαλος η Τσέλσι με πρώτο ματς στο Πριγκιπάτο. Με τον Ντιντιέ Ντεσάν στον πάγκο η Μονακό παρά την αποβολή του Άκη Ζήκου στο 53’ πήρε πύρρεια νίκη με 3-1. Στη ρεβάνς του «Στάμφορντ Μπριτζ» ένα γκολ του Ιμπάρα στο δεύτερο λεπτό των καθυστερήσεων του ημιχρόνου «σκότωσε» τις ελπίδες των Λονδρέζων με το τελικό 2-2 να στέλνει την Μονακό στον τελικό του Γκεζελκίρχεν όπου είχε χάσει από την Πόρτο του Μουρίνιο με 3-0.