1976: Ο Ηρακλής στον ποδοσφαιρικό «Όλυμπο»

Όταν όλη η Θεσσαλονίκη τραγουδούσε : «Εκεί, εκεί, εδώ, πρωτάθλημα και κύπελλο στον Πύργο τον Λευκό»!

Ένα μόλις χρόνο πριν τα 110^α γενέθλια του ο Ηρακλής βιώνει ένα ακόμη δράμα πολύ χειρότερο από εκείνο του 2011 όταν αγοράζοντας το ΑΦΜ της Α.Ε.Ποντίων Κατερίνης ο Ερασιτέχνης Ηρακλής έσωσε τα προσχήματα, στις αρχές του 2012. Κάτι παραπάνω από πέντε χρόνια αργότερα θα επιχειρηθεί κάτι ανάλογο με την εξαγορά του ΑΦΜ του Ηρακλή Αμπελοκήπων μήπως σωθεί και πάλι ο «Γηραιός»!

Όλα αυτά 41 χρόνια μετά τον αληθινό του άθλο να κατακτήσει με απόλυτα δραματικό τρόπο το μοναδικό τρόπαιο της ιστορίας του, το κύπελλο Ελλάδος, επικρατώντας του Ολυμπιακού στα πέναλτι.
Η κατάκτηση πέρασε από χίλια μύρια κύματα και δεν θα γινόταν ποτέ αν σε εκείνη την σεζόν δεν φορούσε την φανέλα του τον Δεκέμβριο του 1975 ο Βασίλης Χατζηπαναγής.

Ένα μήνα πριν έρθει στην Ελλάδα ο θρυλικός Βάσια ο «Γηραιός» χρειάστηκε να πάρει δραματική πρόκριση σε βάρος της Βέροιας σε ένα γήπεδο που έμελε να κάνει την πρώτη του εμφάνιση στα γήπεδα της χώρας μας ο «Νουρέγιεφ» στον αγώνα Ηρακλή-Ατρομήτου 1-1 (ήταν τιμωρημένος ο Ηρακλής) στις 7/12.

Στις 2/11 ο Ηρακλής αν και προηγήθηκε δεινοπάθησε να ισοφαρίσει στο 78’ με τον Πανταζή (2-2) και να στείλει το ματς στην παράταση και στα πέναλτι όπου χρειάστηκαν να κτυπηθούν 18 για να πάρει την πρόκριση! Προηγούμενα ο Λες Σάνον είχε κάνει το γνωστό τρικ αντικαταστώντας τον γκολκίπερ Κώστα Δινόπουλο με τον έμπειρο Γρηγόρη Φανάρα στο 115’. Το ίδιο είχε κάνει μερικούς μήνες αργότερα ο Φάντροκ στον προημιτελικό του κυπέλλου ΟΥΕΦΑ ανάμεσα στην ΑΕΚ και την ΚΠΡ. Ο Γιώργος Δεληγιάννης είχε πετύχει το τελευταίο πέναλτι πριν  ο Μιχαηλίδης της Βέροιας σημαδέψει το δοκάρι στο 18^ο πέναλτι.

Από εκεί και πέρα ο Ηρακλής απέκλεισε δύσκολα τον Πιερικό (1-0 στο Καυτατζόγλειο με γκολ του Γκέσιου), εκτός έδρα τα Τρίκαλα, το ίδιο δύσκολα με το ίδιο σκορ και τον ίδιο σκόρερ σκοράροντας με πέναλτι. Στα προημιτελικά με τον Βάσια να χορεύει στην λάσπη και στην διαρκή βροχή ο Ηρακλής σάρωσε στο Αγρίνιο τον Παναιτωλικό με 7-1. Από δύο γκολ είχαν πετύχει οι Ποντίκης (14’,85’, Πανταζής (40’, 70’) και Αντωνίεβιτς (72’.75’) και ένα ο Χατζηπαναγής (57’).

Στα ημιτελικά μετά από δραματική μάχη απέκλεισε στη Θεσσαλονίκη τον Παναθηναϊκό με 3-2 παρουσία 30.000 θεατών. Ο Ματσουκατίδης στο 4’ και ο Ποντίκης στο 14’ κάνουν νωρίς νωρίς το 2-0 αλλά ο Παναθηναϊκός με δύο γκολ σε ένα τρίλεπτο ισοφάρισε (40’ Λιβαθηνός, 43’ Γιαννακούλας). Στο 74’ ο Γκέσιος πέτυχε από εμφανή θέση-οφσάιντ το 3-2 με τους Παναθηναϊκούς να πάνε «καροτσάκι» τον επόπτη και τελικά να αποβληθούν οι Γραμμός και Βαλλίδης.

Και φθάσαμε στις 9 Ιουνίου του 1976. Τελικός στη Νέα Φιλαδέλφεια. Ένας από τους πλέον δραματικούς όλων των εποχών και ένα μοναδικό ρεσιτάλ του Χατζηπαναγή. Ο «Γηραιός» έκανε ότι… μπορούσε αν και ανώτερος να πάει το ματς στην παράταση (προηγήθηκε 1-0 και 2-1 στο 90λεπτο) και 4-2 στο εξτρά ημίωρο (ισοφαρίστηκε σε 4-4 στο 118’).
Στα οκτώ πρώτα πέναλτι υπήρξε απόλυτη ευστοχία. Στο ένατο ο Φανάρας απέκρουσε την  προσπάθεια του Συνετόπουλου και στο δέκατο ο Ηρακλής «κρεμάστηκε» στα πόδια του Βάσια χωρίς να υπολογίσει τον Κελεσίδη που απέκρουσε την προσπάθεια του Χατζηπαναγή!
Ακολούθησαν δύο ακόμη εύστοχα (5-5) πριν ο Φανάρας κάνει μία ακόμη επέμβαση (Σιώκος) και αμέσως μετά ο Μανώλης Τουμπόγλου πετύχαινε το 6-5 χαρίζοντας το τρόπαιο στον Ηρακλή!
«Δεν τον γέννησε μάνα αλλά μπάλα» έγραψε εύστοχα αθλητική εφημερίδα αποθεώνοντας τον Βάσια όπως και όλη η Ελλάδα.

Η Θεσσαλονίκη φωταγωγήθηκε γνωρίζοντας κάτι το μοναδικό και ανεπανάληπτο στην ποδοσφαιρική ιστορία της πόλης. Ενωμένοι Παοκτζήδες, Αρειανοί και Ηρακλειδείς πανηγύριζαν με 50.000 λαού να κατακλύζουν κάθε γωνιά του Λευκού Πύργου και της Βασιλίσσης Σοφίας.
«Εκεί, εκεί, εδώ, πρωτάθλημα και κύπελλο στον Πύργο τον Λευκό» το κυρίαρχο σύνθημα.

Ο Λες Σάνον που έγραψε την δική του ιστορία, εξαργύρωσε την τεράστια επιτυχία υπογράφοντας στον…Ολυμπιακό στον οποίο έμεινε την σεζόν 1976-77 αλλά απολύθηκε καθώς τελείωσε την χρονιά με «άδεια χέρια».

Σε ότι αφορά τους παίκτες το αρχικό (ταγμένο) πριμ  των 40.000 δραχμών από την διοίκηση αυξήθηκε στις 60.000 δραχμές μετά από προσφορές επιφανών φίλων της ομάδας.