Θα πετύχει εκεί όπου απέτυχαν οι άλλοι;

Η πορεία των προπονητών που ακολούθησαν την διαδρομή Παναθηναϊκός-ΑΕΚ και το αντίστροφο.

O Μαρίνος Ουζουνίδης αποτελεί πιθανότατα το μεγαλύτερο λάθος στα πέντε χρόνια του Γιάννη Αλαφούζου στον Παναθηναϊκό. Γιατί αφενός μεν όταν αποφάσιζε να βάλει τέλος στη συνεργασία με τον Γιάννη Αναστασίου αγνόησε όλους εκείνους που τον πίεζαν να τον εμπιστευτεί, προτιμώντας να διαπράξει το «έγκλημα Στραματσιόνι». Αφετέρου δε διότι όχι μόνο δεν στήριξε τον Εβρίτη τεχνικό αλλά ήταν πίσω από όλους εκείνους που του έβαλαν ένα σωρό τρικλοποδιές. Ποτέ άλλωστε στην ιστορία του συλλόγου, προπονητής με τέτοιο λαϊκό έρισμα εργαζόμενος με τις χειρότερες συνθήκες που έχει βρεί ποτέ συνάδελφος του στον Παναθηναϊκό, στεκόμενος υπερήφανα στο ύψος των περιστάσεων, δεν αντιμετώπισε τέτοιο πόλεμο εκ των έσω, πόλεμο προερχόμενο από Αλαφούζο και Κωνσταντίνου.
Ως γνήσιος επαγγελματίας παρά το συναισθηματικό του δέσιμο με τον Παναθηναϊκό, αποδέχθηκε την πρόταση της ΑΕΚ που περίμενε στη γωνία τις εξελίξεις…
Μία νέα εποχή ξεκινά για τον Μαρίνο (κλείνει τα 50 τον Οκτώβριο) που εκτός των άλλων όμως καλείται να πετύχει εκεί όπου επί της ουσίας απέτυχαν όσοι στην προπονητική τους πορεία εργάστηκαν τόσο στον Παναθηναϊκό όσο και στην ΑΕΚ.

Αυτοί είναι τέσσερις. Τρείς που ακολούθησαν την ίδια διαδρομή (Παναθηναϊκός-ΑΕΚ) και πρόκειται για τους Φέρεντς Πούσκας, Χέλμουτ Σενέκοβιτς και Γιάτσεκ Γκμοχ και ένας που έκανε την αντίθετη (Φερνάντο Σάντος). Μπορεί βέβαια το κλαμπ να μεγαλώσει αν τελικά δεχθεί ο Γιώργος Δώνης να αναλάβει τους «πράσινους».
Το γιατί απέτυχαν θα το δούμε ανατρέχοντας στην πορεία του καθενός.

ΦΕΡΕΝΤΣ ΠΟΥΣΚΑΣ
Από τον Παναθηναϊκό έφυγε το καλοκαίρι του 1974 μετά από τέσσερις σεζόν στην ομάδα όπου είχε να επιδείξει την απίθανη πορεία στο Γουέμπεϊ (1971) και το πρωτάθλημα του 1972. Πήγε μετά στην Ισπανική Μούρθια, βρέθηκε στη Χιλή για την Κόλο Κόλο και στην Σαουδική Αραβία για την εθνική ομάδα της χώρας ώσπου το 1978 ο Λουκάς Μπάρλος αναζητούσε τον διάδοχο του Ζλάτκο Τσαϊκόφσκι.

Στις 23 Ιουνίου ήρθε ξαφνικά στην Αθήνα και υπέγραψε μονοετές συμβόλαιο μετά από προφορική συμφωνία με τον Μπάρλο. Η ΑΕΚ εκείνο το καλοκαίρι είχε πάρει και τον Μίμη Δομάζο. Μετά από 23 αγωνιστικές η Ένωση είναι 3^η στο -3 από τον Άρη που την είχε νικήσει με 2-1 στο τελευταίο ματς του Πούσκας.

Θα ακολουθούσε αγώνας με τον Εθνικό αλλά ενδιάμεσα αντιμετώπισε για το κύπελλο την Επανωμή από την οποία κινδύνεψε με ήττα (1-1). Χωρίς προειδοποίηση απολύθηκε το βράδυ της Παρασκευής με αποζημίωση τριών μισθών. Ανέλαβε ο Ανδρέας Σταματιάδης που με 10 νίκες και μία ισοπαλία οδήγησε την ΑΕΚ στον τίτλο.

ΧΕΛΜΟΥΤ ΣΕΝΕΚΟΒΙΤΣ
Ο Αυστριακός έγραψε ιστορία γινόμενος ο πρώτος προπονητής που πέρασε από τον πάγκο και των τριών μεγάλων. Πρώτα στον Παναθηναϊκό (29 ματς την σεζόν 1980-1981), μετά στον Ολυμπιακό (11 την αμέσως επόμενη περίοδο) και στα μέσα Φλεβάρη του 1983 στην ΑΕΚ διαδεχόμενος όπως και ο Πούσκας τον Τσαϊκόφσκι αν και στην προκειμένη περίπτωση είχε μεσολαβήσει ως υπηρεσιακός για πέντε ματς, ο Κώστας Νεστορίδης.

Στα 16 ματς έως το τέλος της σεζόν, νίκησε στα οκτώ αλλά κατέκτησε  το κύπελλο με αντίπαλο τον ΠΑΟΚ (2-0 στον πρώτο τελικό του ΟΑΚΑ). Είχε υπογράψει συμβόλαιο έως το τέλος Ιουνίου του 1983 με την προοπτική να μείνει αν τον ήθελαν στην ΑΕΚ.

Δύο μέρες πριν την έναρξη της προετοιμσίας απολύθηκε και ανέλαβε ο Τζον Μπάρνγουελ (22 Ιουλίου). Ο Άγγλος έμεινε μόλις 12 ματς, απολυόμενος και αυτός. Ο Σέκι επέστρεψε για οκτώ ματς αυτή την φορά (δύο νίκες) και απολύθηκε για να επανέλθει ο Νεστορίδης.

ΓΙΑΤΣΕΚ ΓΚΜΟΧ
Μετά από δύο σεζόν στον Παναθηναϊκό (νταμπλ το 1984, στους «4» της Ευρώπης το 1985) ο Γιάτσεκ Γκμοχ εγκατέλειψε τους «πράσινους» και στις 25 Ιουνίου του 1985 υπέγραψε μονοετές συμβόλαιο με την Ένωση.

Η ΑΕΚ πήρε την 4^η θέση εκείνη την περίοδο (13 νίκες σε 30 αγωνιστικές) και την έκλεισε τραγικά με την υπόθεση-δωροδοκίας στις Σέρρες που της είχε στοιχήσει την αφαίρεση τριών βαθμών την επόμενη περίοδο. Ο Πολωνός δεν συνέχισε και πήγε στην Λάρισα για να κατακτήσει το πρωτάθλημα του 1988.

ΦΕΡΝΑΝΤΟ ΣΑΝΤΟΣ
Ο Πορτογάλος χάνει στην ισοβαθμία με τον Ολυμπιακό το πρωτάθλημα του 2002 με την ΑΕΚ. Δεν ανανεώνει την παραμονή του και ο Παναθηναϊκός που δεν τα είχε βρεί με τον Σέρχιο Μαρκαριάν, τον κλείνει και αναλαμβάνει στα τέλη Ιουνίου τον Παναθηναϊκό. Απολύθηκε στις 16 Οκτωβρίου μετά από λιγότερο από 120 μέρες μετά το τραγικό ξεκίνημα στο πρωτάθλημα (τρεις ήττες στις τρεις πρώτες αγωνιστικές). Το 2004 επανήλθε στην Ένωση.