Ο Γκαμπριέλ Ζεσούς πανηγυρίζει τα γκολ του κάνοντας την χαρακτηριστική κίνηση ότι δήθεν καλεί στο τηλέφωνο όπου πάντα βρίσκεται στην άλλη άκρη η μητέρα του Βέρα Λουτσία.

Ο τρόπος πανηγυρισμού το δίχως άλλο προτότυπος. Μόλις δει την μπάλα να αναπαύεται στα αντίπαλα δίκτυα, ο Γκαμπριέλ Ζεσούς τρέχει, σταματά απότομα και με την χαρακτηριστική κίνηση δείχνει να μιλά στο τηλέφωνο σε μια γραμμή που δεν είναι ποτέ κατειλημμένη με την Βέρα Λουτσία να «περιμενει» την κλήση για να μοιραστεί με το 21χρονο παλληκάρι της, την χαρά του, είτε φορά την γαλάζια φανέλα της Μάντσεστερ Σίτι είτε την κίτρινη της «Σελεσάο».

Άλλωστε τον μεγάλωσε μαζί με τα άλλα τρία παιδιά της στερούμενη τα πάντα, καθαρίζοντας σπίτια, δρόμους, μαγαζιά σε φτωχογειτονιά του Σαο Πάολο, σε μια φαβέλα οι κάτοικοι της οποίας είναι κάτι παραπάνω υπερήφανοι για το καμάρι τους. Από τα οκτώ του χρόνια αγωνιζόταν στην Club Pequeininos στο Μέιο Αμπιέντε παίζοντας σε μια αλάνα διπλα στις στρατιωτικές φυλακές βόρεια της πόλης.

Εκεί υπάρχει σήμερα ένα τεράστιο γκράφιτι που δείχνει τον νεαρό άσο να κάνει την χαρακτηριστική κίνηση και γράφει: «Das Ruas do Peri pra Copa Du Mundo» (Από τους δρόμους του Πέρι στο Μουντιάλ».

Σε μία πρόσφατη συνέντευξη του είχε πεί: «Μικρός ονειρευόμουν να γίνω ποδοσφαιριστής. Μετά να παίξω σε μια μεγάλη ομάδα της Βραζιλίας και μετά σε μια αντίστοιχη της Ευρώπης. Τώρα θέλω να πάω στο Μουντιάλ και να παίξω στον τελικό». Μέχρι τώρα έχουν γίνει σχεδόν όλα… Του λείπει το τελευταίο κομμάτι και που δεν αποκλείεται να γίνει πραγματικότητα σε λίγες μέρες!

Γεννημένος τον Απρίλιο του 1997, πήγε στα 18 του στην Παλμέιρας και στα 20 έκανε το μεγάλο βήμα διαλέγοντας όχι τυχαία το Νο 33 στην Σίτι.

Το νούμερο που συμβολίζει τα χρόνια του Χριστού και που τον προέτρεψε να το ζητήσει η πανταχού παρούσα και φανατικά θρησκόληπτη Βέρα Λουτσία. Το «φαινόμενο», ο αυθεντικός Ρονάλντο, ο ήρωας του 2002, ο φανατικότερος των θαυμαστών του.

SPORTDAY 02-07-2018