Βέλγιο: Και όμως υπάρχει επόμενη μέρα

«Το Βέλγιο διαθέτει υγιή νέα γενιά έτοιμη να ανταποκριθεί» λέει ο Ρομπέρτο Μαρτίνεζ.

Ήταν σχεδόν βέβαιο ότι οι ηττημένοι των ημιτελικών θα μίλαγαν για μία τεράστια χαμένη ευκαιρία όπως εξελίχθηκε αυτό το παγκόσμιο κύπελλο. Τα ίδια θα ειπωθούν και την Κυριακή μετά το τέλος του τελικού από τους χαμένους, τα ίδια που έχουν ειπωθεί σε τόσες και τόσες περιπτώσεις. Ειδικά για την «χρυσή γενιά» του Βελγίου όπως είχε αυτοαποκληθεί, η απογοήτευση για αυτόν τον άτυχο ημιτελικό με τους γείτονες Γάλλους είναι δεδομένα τεράστια.
Όπως είχε συμβεί και με την χρυσή γενιά των Βραζιλιάνων το 1982 στα Ισπανικά γήπεδα. Η παρέα των Ζίκο, Φαλκάο, Σόκρατες, Ζούνιορ, Έντερ, Σερέζο και των άλλων παικταράδων, η αναμφισβήτητα καλύτερη «Σελεσάο» μετά από εκείνη του 1970 (μπορεί και ισάξια όπως υποστηρίζουν πολλοί) όσα χρόνια και αν περάσουν δύσκολα θα χωνέψουν πως αποκλείστηκαν από έναν «φαντομά» τον Πάολο Ρόσι.

Τα ίδια και η Πορτογαλία του 2004, η γενιά των Φίγκο, Ντέκο, Κοστίνια, Παουλέτα, Μανίς, Ρούι Κόστα, Κόουτο κλπ. Πως μπορούν να ξεχάσουν τον Χαριστέα, τον Καραγκούνη, τον Ζαγοράκη, τον Δέλλα και τα άλλα παιδιά του Ρεχάγκελ.

Και για να μην το πάμε μακριά υπάρχουν αναρίθμητα ανάλογα παραδείγματα. Οι Βέλγοι με ένα μέσο όρο τα 27,6 χρόνια έβλεπαν το Ρωσικό Μουντιάλ ως την κορυφαία ευκαιρία τους.
Ο Ρομπέρτο Μαρτίνεζ αλλιώς λογάριαζε να γιορτάσει τα αυριανά 45^α γενέθλια του. Ήθελε να ετοιμάζει την ομάδα για τον Κυριακάτικο τελικό. Αντ’ αυτού θα κάνει τεράστια προσπάθεια να τους προετοιμάσει ψυχολογικά για τον μικρό τελικό του Σαββάτου.

Ξέρει ότι μερικοί από αυτούς όπως οι 32χρονοι Βερμάλεν και Κομπανί, οι 31χρονοι Μέρτενς και Βερτόγκεν και οι 30άρηδες Ντεμπελέ και Φελαϊνί μπορεί να μην έχουν άλλη ευκαιρία τέσσερα χρόνια αργότερα.
Αντίθετα όλοι σχεδόν οι υπόλοιποι ηλιακά τουλάχιστον μπορούν να ελπίζουν ότι θα είναι παρόντες και στο Κατάρ αλλά κανείς δεν τους εγγυάται ότι η ομάδα θα έχει την ίδια ποιότητα.
Μπορεί όμως να την έχει το 2020 στο Euro αρκεί να μην επαναλάβει την πολύ κακή παρουσία που είχε τότε στα γήπεδα της γείτονος Γαλλία την οποία είχε κάποτε του χεριού τους αλλά τα τελευταία χρόνια έχει μετατραπεί σε εφιάλτη εντός και εκτός αγωνιστικών χώρων.

«Το Βέλγιο διαθέτει υγιή νέα γενιά έτοιμη να ανταποκριθεί. Έτοιμη να μπεί στην ομάδα και να αναπληρώσει ότι κενά παρουσιαστούν» έλεγε ο Μαρτίνεζ όταν τον ρωτούσαν για το πώς βλέπει το μέλλον των «κόκκιννων διαβόλων». Σίγουρα ο Ισπανός κάτι παραπάνω θα ξέρει και ήταν αυτό και μια έμεση προειδοποίηση για κάποιους ότι δεν έχουν μέλλον στην εθνική και ότι σκοπεύει να δώσει χώρο και πολύ σύντομα μάλιστα στα παιδιά των μικρότερων εθνικών ομάδων της χώρας.

«Η απογοήτευση μου είναι τεράστια. Πριν το ματς με τους Γάλλους έμπαινες στα αποδυτήρια και σε παρέσυρε ο ενθουσιασμός θέλοντας και μη. Τώρα μπαίνεις και είναι παγωμένα. Δεν βλέπεις τα χαμόγελα που έβλεπες, ούτε ακούς τα πειράγματα και τα αστεία των παικτών. Βουβαμάρα» πρόσθεσε ο γεννημένος στις 13/7 του 1973 στη Γέριδα, Ρομπέρτο.

Τον περασμένο Μάιο επέκτεινε για δύο ακόμη χρόνια τα συμβόλαιο του με τους «κόκκινους διαβόλους». Είχε διαδεχθεί τον Μαρκ Βίλμοτς μετά τον αποκλεισμό από την Ουαλία στα προημιτελικά του Euro 2016. Στο ντεμπούτο του την 1/9 του 2016 όπου είχε δεί την ομάδα να χάνει στο «Ρουά Μποντουάν» από την Ισπανία με 2-0 σε φιλικό.

Στα πέντε υπόλοιπα ματς της χρονιάς (2016) οι «κόκκινοι διάβολοι» πέτυχαν 22 γκολ ξεκινώντας θεαματικά την προσπάθεια για πρόκριση στα τελικά του Μουντιάλ στον ίδιο όμιλο με την Ελλάδα. Ήταν αήττητος σε 10 ματς το 2017 (κινδύνεψε να χάσει μόνο από την Ελληνική ομάδα στις Βρυξέλλες ισοφαρίζοντας στο 89’).  Ακολούθησε ένα ακόμη αήττητο σερί εννέα αγώνων το 2018 ώσπου στο 25^ο ήρθε η ήττα και ο μοιραίος αποκλεισμός από τους «τρικολόρ» του Ντεσάν.

SPORTDAY 12-07-2018