Χάρισαν «tanto allegria» Φοίβος και Βίνια στο ΠΑΜΑΚ

Το μουσικό κοινό της Θεσσαλονίκης είχε την τύχη να απολαύσει στο Αμφιθέατρο Τελετών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, ένα μοναδικό ερμηνευτικό ρεσιτάλ από τον Ανδρέα-Φοίβο Αποστόλου και την δασκάλα του Βίνια Τσόπελα.

Το μουσικό κοινό της Θεσσαλονίκης που είχε την τύχη να βρεθεί στο Αμφιθέατρο Τελετών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, απόλαυσε ένα μοναδικό ερμηνευτικό ρεσιτάλ από τον Ανδρέα-Φοίβο Αποστόλου και την δασκάλα του Βίνια Τσόπελα σε ένα από τα κλασσικά έργα του Ραχμάνινοφ (Κοντσέρτο Νο 3).
Μία πραγματικά συγκλονιστική μουσική βραδιά που την περιέγραψε με τον πλέον γλαφυρό τρόπο ο Αντώνης Μπαλάσκας στο Classical Music Friends – Community in Greece”.

Διαβάστε ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα:

Τετάρτη 27 Ιουνίου 2018 και  ο νεαρός πιανίστας Ανδρέας Φοίβος Αποστόλου με συνοδεία πιάνου-ορχήστρα  την πολυαγαπημένη Βίνια Τσόπελα, ερμήνευσαν το Κοντσέρτο για πιάνο και ορχήστρα αρ. 3 σε Ρε ελάσσονα, έργο 30, του  Σεργκέι Ραχμάνινοφ, στο Αμφιθέατρο Τελετών του ΠΑΜΑΚ.

Ο Σεργκέι Βασίλιεβιτς Ραχμάνινοφ  (1 Απριλίου 1873 – 28 Μαρτίου 1943) υπήρξε ένας από τους κορυφαίους πιανίστες όλων των εποχών, που οι ερμηνείες του άφησαν εποχή και προκαλούσαν ντελίριο ενθουσιασμού στις συναυλίες του. Ως συνθέτης προσέδωσε έναν βαθύ συναισθηματισμό στα έργα του και ανέπτυξε ένα εντελώς προσωπικό ύφος γραφής.

Τα τέσσερα κοντσέρτα για πιάνο που έγραψε απαιτούν ιδιαίτερη δεξιοτεχνία από τον ερμηνευτή, κάτι απολύτως λογικό, αν αναλογιστούμε ότι τα έγραφε πρωτίστως για τον εαυτό του. Το 3ο από αυτά το έγραψε το 1909 για την πρώτη του περιοδεία στις Η.Π.Α. και αποτελεί ένα από τα πλέον απαιτητικά κοντσέρτα του ρεπερτορίου. Μη λησμονούμε ότι έχει 29.656(!!!) νότες στο πιανιστικό μέρος. Παρουσιάζει ένα ιδιότυπο ύφος, ενώ θέτει δύσκολα τεχνικά προβλήματα στον πιανίστα, κυρίως στην κατέντσα  του πρώτου μέρους. Έντονες είναι οι λυρικές μεταπτώσεις, ενώ αξίζει να σημειωθεί ο πρωταγωνιστικός ρόλος της ορχήστρας, που είναι ισότιμος του πιάνου σε όλη τη διάρκεια του έργου. Ο πιανίστας θα πατήσει και τα 88 πλήκτρα του πιάνου στα σαράντα λεπτά μίας σκληρής αναμέτρησης με το έργο, που μπορεί να οδηγήσει ακόμη και σε ψυχοσωματική κατάπτωση, όπως συνέβη και στον από την κινηματογραφική βιογραφία του πιανίστα David Helfgott στην ταινία Shine (Ο Σολίστας, 1996), η  οποία το έκανε γνωστό το έργο στο ευρύτερο κοινό, ενώ ταυτόχρονα του προσέδωσε και το προσωνύμιο “Rach3” μεταξύ των μουσικών.

Το πιανιστικό δίδυμο Αποστόλου-Τσόπελα αποθέωσε το πιάνο, αφού ταυτόχρονα ήταν το ίδιο σολίστας και συνοδεία, προσφέροντας  μια ικανοποιητικότατα ανανεωμένη ανάγνωση του δημοφιλούς κοντσέρτου. Δε θα σχολιάσω τη συνοδεία από την κυρία Τσόπελα….Θα ήταν επιεικώς ανόητο εκ μέρους μου. Θα θελα όμως να σταθώ  – μου χει μείνει μαράζι να τον πετύχω κάποτε  σε ζωντανή ερμηνεία Rameau! 🙂 –  στην σχεδόν αψεγάδιαστη τεχνική αρτιότητα, το αθλητικό σφρίγος και την υψηλή μουσικότητα της λαμπρής ανάγνωσης του Ανδρέα Φοίβου Αποστόλου. Εστιασμένος, ακριβής και χωρίς ποτέ να νιώθει ότι απειλείται ο ήχος του. Ουδέποτε έχασε την αίσθηση συσχετισμών δυναμικής κι ας μην είχε ν’ αναμετρηθεί με ορχήστρα. Καλογυαλισμένοι πιανισμοί, τάχιστη φραστική, παρά τις τρομακτικές ταχύτητες, που σου έδιναν μια αίσθηση απίστευτα υψηλής ενέργειας. Ακούστε τις κλιμακωτές κορυφώσεις με το μέρος της ελεύθερης δεξιοτεχνίας του εισαγωγικού Allegro ma non tanto. Απολαύστε τον εσωστρεφή, λυρικό μονόλογο του Adagio και την ελεγχόμενη δεξιοτεχνικά υστερία – βρήκε ώρα να σταματήσει η μπαταρία της μηχανής λίγο πριν το τέλος!!- του φινάλε.

Κλείστε απλά τα μάτια και ψιθυρίστε το μότο του ίδιου του Ραχμάνινοφ: «Η μουσική είναι αρκετή για μια ζωή, αλλά η διάρκεια μιας ζωής δεν είναι ποτέ αρκετή για τη μουσική».

Με την ευκαιρία δείτε τον Φοίβο σε συνέντευξη στην εκπομπή Δέκα στην Ενημέρωση (13/6/2017) για το Πρώτο Βραβείο του Διεθνή Διαγωνισμού Σύνθεσης Cum Laude Music Awards της Ισπανίας για την σύνθεση του Metamorhosis (Best Contemporary Work for Piano Solo).