Ανσού Φατί: Το αστέρι της (νέας) δεκαετίας

Από την φτώχεια και τον εμφύλιο της Γουινέας στην παγκόσμια ποδοσφαιρική καταξίωση – Ζητιάνος ο πατέρας του στην Σεβίλη, καθάριζε σπίτια η μητέρα του.

Το 2019 μπήκε στο… «χρονοντούλαπο της ιστορίας» όπως έλεγε πριν από τέσσερις περίπου δεκαετίες ο Ανδρέας Παπανδρέου, με ένα 17χρονο παιδαρέλι να κλέβει την παράσταση όχι μόνο στην Ισπανία αλλά σε όλη την (ποδοσφαιρική) Ευρώπη και όχι μόνο σε αυτή.
Στις 31 Οκτωβρίου ο Ανσουμανέ Ανσού Φατί ή σκέτο Ανσού έσβησε 17 κεράκια στην τούρτα γενεθλίων του έχοντας πετύχει σε ελάχιστο χρονικό διάστημα απίστευτα πράγματα με την φανέλα της Μπαρτσελόνα. Η ιστορία του μπορεί κάπου να μοιάζει με τις ιστορίες δεκάδων παιδιών οικονομικών προσφύγων από την Αφρική αλλά η δική του σίγουρα διαφέρει.

 

Αλλά ας ξετυλίξουμε το κουβάρι από την αρχή.
Το πρώτο φως της ημέρας το είδε στο Μπισάου, πρωτεύουσα της φτωχής Γουϊνέας-Μπισάου της Δυτικής Αφρικής. Ο πατέρας του Μπόζι ήταν επαγγελματίας οδηγός και η μητέρα του Λούρδες, παραδουλεύτρα. Ήταν το δεύτερο από τα πέντε παιδιά τους.

Γεννήθηκε μέσα στη δίνη του εμφυλίου που προκάλεσε την στρατιωτική επέμβαση το 2003 και μετέτρεψε φτωχότερους τους ήδη φτωχούς κατοίκους. Μπροστά στην επερχόμενη καταστροφή ο πατέρας του αναγκάστηκε να μεταναστεύσει στην Πορτογαλία όπου εκτός των άλλων προσπάθησε να κάνει και μία υποτυπώδη ποδοσφαιρική καριέρα στις μικρές κατηγορίες. Κάποια στιγμή έμαθε ότι σε μια μικρή Ισπανική πόλη, την Μαριναλέδα πρόσφεραν δουλειά σε μετανάστες.

Αποδείχθηκε μύθος και αναγκάστηκε να βγεί στους δρόμους ζητιανεύοντας για ένα πιάτο φαί. Τότε μια τυχαία συνάντηση με τον δήμαρχο της πόλης Χουάν Μανουέλ Σάντσεζ Γκορντίγιο του άλλαξε την ζωή. Του έδωσε δουλειά ως οδηγού και τον βοήθηκε να φέρει στην πόλη την οικογένεια του.
Ο Ανσού βρέθηκε με τα αδέλφια του στη Σεβίλη και άρχισε σιγά-σιγά να ασχολείται με το ποδόσφαιρο με ίδαλμα τον Ρονάλντο και αγαπημένη ομάδα την Ρεάλ!

Παράλληλα ο μεγάλος του αδελφός Μπράιμα κατάφερε να περάσει τα δοκιμαστικά στην Σεβίλια αλλά και να πείσει την ομάδα για το ταλέντο του μικρού. Φαίνεται ότι δεν πείστηκαν όσο έπρεπε και αποφάσισαν να τον δώσουν σε μια μικρή ομάδα της περιοχής, την Χερέρα. Εκεί τον ανακάλυψαν τα λαγωνικά της Μπαρτσελόνα και της Ρεάλ.

 

Οι Μαδριλένοι σκάουτερ πήγαν μάλιστα στο σπίτι του, στην Σεβίλη και ζήτησαν την άδεια να τον πάρουν στην Ακαδημία της «Βασίλισσας». Τότε «ξύπνησαν» και στην Σεβίλια και άρχισαν να τον διεκδικούν. Στον «πόλεμο» Ρεάλ-Σεβίλης μπήκε σφήνα άνθρωπος της Μπάρτσα και τον «βούτηξε» μέσα από τα χέρια τους. Από την μία μέρα στην άλλη βρέθηκε στην «Μασία».

Εκεί άρχισε να λάμπει φθάνοντας στο σημείο να γίνει και αρχηγός.
Ώσπου πριν από τέσσερα χρόνια, τον Δεκέμβριο του 2015 σε ένα ματς με την Εσπανιόλ υπέστη συντριπτικό κάταγμα κνήμης και περόνης. Έμεινε για δέκα μήνες εκτός αγώνων αγωνιώντας για το αν θα επανέλθει στα γήπεδα. Με τον αδελφό του συνεχώς δίπλα του κατάφερε να το ξεπεράσει. Σε εκείνη την περίοδο είχαν πιστέψει στη «Λα Μασία» ότι δεν θα έπαιζε ξανά.

Γύρισε, στάθηκε όρθιος, πάτησε γερά στα πόδια του, προπονήθηκε σκληρά, έφθασε με την Κ19 της Μπάρτσα στα ημιτελικά του Youth League όπου αποκλείστηκαν στα πέναλτι από την  Τσέλσι. Τα υπόλοιπα έγιναν πολύ γρήγορα και από το καλοκαίρι του 2019 άλλαξε η ζωή του.

Στις 24 Ιουλίου υπέγραψε επαγγελματικό συμβόλαιο έως το 2022. Πριν αρχίσει όμως η καριέρα του χρειάστηκε να ξεπεραστεί ένα σοβαρό πρόβλημα. Με βάση τους κανόνες της Ισπανικής ομοσπονδίας κανένα παιδί έως 16 χρόνων δεν μπορεί να αγωνίζεται σε αγώνες έναρξης μετά τις 21.00 αν δεν έχει την γονική συναίνεση. Ξεπεράστηκε και αυτό με τον νέο Μέσι να είναι έτοιμος να λάμψει και να γίνει το αστέρι της τρίτης δεκαετίας του αιώνα μας.
Ο πατέρας του όταν τον είδε για πρώτη φορά στο «Καμπ Νου» και ρωτήθηκε για αυτό είπε με δάκρυα στα μάτια: «Τώρα μπορώ να πεθάνω. Η ζωή μου ολοκληρώθηκε…»

Ένα ρεκόρ μετά το άλλο

Ο ταυτόχρονος τραυματισμός των Ντεμπελέ και Σουάρες ανάγκασε τον Βαλβέρδε να τον πάρει στην αποστολή στον αγώνα με την Μπέτις στο πλαίσιο της δεύτερης αγωνιστικής στο «Καμπ Νου». Τον είχε στον πάγκο και  και τον έκανε αλλαγή στο 78’ στη θέση του Τσάρλες Πέρεζ. Ηταν εκείνη την ημέρα (25/8), 16 χρόνων και 298 ημερών όταν έγινε ο μικρότερος παίκτης της Μπάρτσα από το 1941 και τον Βισέντ Μαρτίνεζ (16 χρόνων και 280 ημερών).

 

Λίγες μέρες αργότερα στις 31/8 έγινε στο 2-2 με την Οσασούνα στην Παμπλόνα ο μικρότερος σκόρερ στην ιστορία των «Μπλαουγκράνα». Σττις 17/9 έγινε ο μικρότερος παίκτης ππυ χρησιμοποίησε η Μπάρτσα στο Τσάμπιονς Λιγκ και ο τρίτος μικρότερος στην ιστορία της διοργάνωσης (Ντόρτμουντ-Μπαρτσελόνα 0-0) ενώ στι 10/12 με το γκολ στο Μιλάνο κόντρα στην Ίντερ ο μικρότερος σκόρερ ξεπερνώντας τον Πίτερ Οφορίκουε που το είχε καταφέρει το 1997 στο Τροντχάιμ σε αγώνα του Ολυμπιακού με την Ρόζενμποργκ.

*Διακοπές στην Ίμπιζα και σε άλλα δημοφιλή τουριστικά θέρετρα της Ισπανίας το δώρο στον εαυτό του μετά την υπογραφή συμβολαίου με την Μπάρτσα.

*Ο μικρότερος αδελφός του, είναι κολλητός τους Τιάγκο Μέσι στην «Λα Μασία» ενώ ο Λίο τον έχει πάρει υπό την προστασία του και τον συμβουλεύει διαρκώς.